Eenen anderen wech te Sinay.
ENde die van Babilonien wil gaen eenen anderen wech totten berch van Sinay, hi gaet totter rooder zee daer Moyses ende die kinder van Jsrahel ouer ghingen droochs voets, daer yst wel ses milen breet, in dese zee verdranc Pharao ende alle zijn heyr Dese zee en is niet rooder dan dander zee, maer in sommighe steden is root sant, ende steenkens daer in, daer om heetmense die roode zee. Dese zee loopt totten lande van Arabien ende van palestinen Door dese zee vaertmen meer dan vier dachuaerden ende dan coemtmen door die wildernis totten dale van Helym, ende van daer totten berghe van Synay. Ende weet dat door dese wildernis niemant en mach reysen te paerde, want die paerden en souden niet vinden te eten noch water te drincken ende daer om reystmen die wildernisse ridende op camelen die eten basten ende cleyn telghen van boomen, so dat si ymmer eerkauwende zijn ende si vasten wel twee oft drie daghen sonder drincken, maer si verhalen hem weder als si drinckende worden also dat zijs drie daghen ghenoech hebben. Maer dat en mach een paert niet doen. Ende van Babilonien totten berch van Synay zijn twaelf dachuaerden maer sulcke maken daer af meer, ende menighe haesten hem so seer dat si daer min comen.