Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes


Teghen de Staat sugtighe op 't woordt hy die in Vrede leven kan, en neemt geen slaafse Hof-dienst an.
Voyse: Corante Monseur. GHy die in stilt en sagte rust U leven slijten magh,
[pagina 140]
En na u lust Magh leven vredigh dagh aen dagh: Hoe hongert dy dus onversaedt, Na d'yd'e hoofsche staet, Vol woeligh slaven, Vol anghstigh draeven, En een nest van quaet? 2 Hoe is u breyn dus op der loop, Dat gy dus avrecks keurt, En stelt u hoop In't geen meer waerdigh is betreurt? 't Verscheelt soo veel als Wit en Swart, Alst licht gehouden wart By duysterheeden, Sijn uwe schreeden Van het recht vervart. 3 Hy die gheen ander Wit en schiet, Alst laegh, daer hy in staet, En quelt sigh niet Of yemant hem te boven gaet
[pagina 141]
In heerschappy, en machtigheen, Hy gaet gerustigh treen, Vry van ontsetten Dat sijne wetten Niet ward' aen gebeen. 4 Ick leef in kleynheydt vol geneught En laet de hoofse schijn Een die haer vreught Bekomen, alse Meesters sijn: Ick schuu dat licht verdreyent Rat, Die wegh is my te glat, Die maer sijn leven Tot stilt mach geven, Heeft een waerder schat. Laet and're hooge drift vry steygre tot de wolcken, En heerschen treffelijck vry veelderhande Volcken: Hoe groot en hooger sprongh, hoe sorgelijcker val; Daer die maer saghjes treet, geen prijckel hebben sal. B.T.