Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes

Tot volle vernoegingh van haare nieu-keurighe lusjes, op't naust ghezocht uyt het voorighe Brein-hoff

Haerlemsche Jonge-kamer: Van 't menschelick Beelt.

Stemme: Meer Aerd' als Gout,, meer qaud' als goede Menschen.

OM 't konstigh werck, des Scheppers te vertoonen,
Dat hy heeft an 't Menschelick Beelt ghedaen:
Soo neem ick merck // op verscheyden persoonen,
En ziese met verwonderinghe aen:
Want ick bevind' // met David (niet niet blind'
Was in de saeck) dat Godt den Opper-Heer
⁺Seer wonderlick en konstigh heeft ghemaekt,
't Menschelick Beelt, tot zijns Naems lof en eer:
't Welck my met hem tot dichten veroorsaeckt.

+ Psal. 139. 14.

[p. 113]

 

2 Van lit tot lit // wil ick niet open legghen

 

't Menschelick rif: Want sulcks niet en betaemt,

 

Maer ick wil dit // ter liefd' van de saeck segghen

 

Dat zijn aenschijn ('t welck hier meest wort ghenaemt

 

't Menschelick Beelt) // soo konstigh is gheteelt,

 

Dat men gheen twee kan vinden op 't aertrijck,

 

Onder soo veel duysenden alsser zijn

 

Die heel end' al malkander zijn ghelijck,

 

In het vertoogh van haer-lieder aenschijn.

 

⁺3 Wy lesen van // Seth dat hy zijnen Vader

 

Adam, ghelijck was in zijn Beelt bereydt:

 

Maer dat en kan // in't wesen allegader

 

Niet zijn geweest: Want daer was onderscheydt

 

Van ouderdom // tusschen beyden, daerom

 

Wordt dese Schrijft van sommighe verklaert,

 

Dat hy zijn Vader is ghelijck gheweest

 

In zijn naetuer, ofte verdorven aert,

 

Daer in wy al Adam ghelijcken meest.

 

4 De beeltenis // daer in wy niet ghelijcken

 

Malkander recht, in alle deelen hier,

+ Gen.[...]3.

[p. 114]

 

't Aengezicht is // 't welck wy oock meest bekijcken,

 

Als wy twijffelen an 't redelick dier,

 

Dat voor ons gaet // of ons ontmoet op straet;

 

An 't aengesicht bekent men dat terstond,

 

Of soo wy noch twijffelen in de saeck

 

Soo hebben wy een tongh in onse mondt,

 

Die ons voort brenght tot kennis door de spraeck.

Besluyt.

Lof en Eer geeft // het wesen aller wesen,

Dat ons soo ongelijck van aengesicht
Geschapen heeft // en een tonghe by desen
Schiep, in de mont om te bekennen licht
Sijn vreemd' of vrient // door de spraeck die ons dient
Neffens 't gesicht in dese saeck goet koop:
Want sonder dit konstigh werck dat Godt werckt
Door de natuer, wy liepen over-hoop
In't jammer-dal als Beesten ongemerckt.

Liefd' boven al.

Hend' ist end'.