Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes

Tot volle vernoegingh van haare nieu-keurighe lusjes, op't naust ghezocht uyt het voorighe Brein-hoff

[FOey u daedt! eereloose Meyt,]

Stemme: Soet lieve reyne Maeght.

FOey u daedt! eereloose Meyt,
Laster moet ick van u spreecken:
Hebt ghy niet wel eer gheseydt
Dat een stale Muer sou breecken,
Eer ghy breecken soud' u woort?
Valsch werd' ick nu rechte voort
Van u uyt-ghestreecken.

[p. 45]

 

2 Cupido hadd' my gheblindt:

 

Nu den Doeck is van mijn Ooghen,

 

Sien ick wien ick heb ghemint,

 

En van wien ick ben bedrooghen;

 

Prijs noch eer en is sy waert:

 

Want sy is van sulcker aert

 

Als die niet en dooghen.

 

3 'k Meend' het Hilick was al klaer,

 

Ick ginck wedden op mijn trouwen,

 

Dat ick minder als een Jaer

 

Met mijn Lief sou Bruyloft houwen:

 

'k Wouw al met de mont in 't gras,

 

Eer ick in de Wey eens was,

 

Door de Lust van trouwen.

 

4 'k Hadd' al reed mijn Bruyloffs Goedt,

 

Bef en Hembden laten maecken,

 

Met een fijne Bruylofts-hoedt,

 

En een Kleedt van 't beste Laecken;

 

Veeltijdts daght ick: Alst Ghebraet

 

Op mijn Bruylofs-tafel staet,

[p. 46]

 

Heer hoe sal dat smaecken.

 

5 'k Was al Bruygom in mijn hart,

 

'k Hielt de Bruyloft in mijn zinnen,

 

Foey dat ick, ô groote smart,

 

Oyt bestondt om haer te minnen:

 

Nou scheyt dese Prooy daer uyt,

 

Bruygom ben ick sonder Bruyt;

 

Wat mocht ick beginnen.

 

6 't Is geen noot, ick weet noch raedt,

 

Al stoot sy my voor de Scheenen,

 

Als de blaeuwigheydt vergaet

 

Sal de pijn oock zijn verdweenen:

 

Dan sal ick eens legghen an,

 

Of ick haer bedrieghen kan,

 

En dan reys ick henen.

 

Sus doet ghy dit, soo siet toe

 

Wat ick u eens weder doe.

Jan Janssen van Asten.