Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes

Tot volle vernoegingh van haare nieu-keurighe lusjes, op't naust ghezocht uyt het voorighe Brein-hoff

Van Amoureuse Joosje, met sijn groote Maet.

Stemme: Fijtje Floris mijn Speelmeysie.

[p. 35]

IOosje wil een Vryster kopen,
voor sijn langh verspaerde gelt,
Och de knecht is so ontstelt:
ick moet hem wat helpen lopen
In dees jammerlijcke noodt,
of hy krijt sich selven doodt.

2 k'Weet by gort een aerdigh Meysje,

Soo van Aensicht als van Lijf,
Had hy dees maer tot sijn Wijf;
Wel is waer 'tis kost'lijck Vleysje,
Hy komt me van rijcke Luy
Dat en scheelt dan niet een Bruy.

3 Heeft sy Paerden, hy de Waghen

Heeft sy Vleys dat haer verveelt
Hy is oock niet mis ghedeelt
Want sijn Vaer heeft sorgh ghedraghen

[p. 36]

 

Dat 's gien Spaens, verstaje dat:

 

't Is een Hylick in sijn gat.

 

4 Schoon al isse Mal ghebooren,

 

Groot van Mondt, van Neus van Kin,

 

Dat en brenght gien onlust in:

 

Want hy heeft me wat verlooren;

 

Daerom kies ick desen uyt;

 

't Zijn twee Pen'gen om een Duyt.

 

5 Hoe sel Ioosje dan gaen proncken

 

Met sijn Brakje op de zy:

 

Struys, hier is gien weerga by,

 

Die soo mooy beknopt kan loncken;

 

Al het Volck raekt op de bien,

 

Om dit Paertjen eens te zien.

Al weer ghewonnen.