De historie van Belgis
(1829)–Marcus van Vaernewyck– Auteursrechtvrij
[pagina 76]
| |
rius, zoon van Cilperik, wierd Idonea, dogter van den laetstgemelden vorst, geschaekt door haeren neef, den prins van Poitiers, en zyne medehelpers, te weten Swytaerd, heer van Parteney, en Mandrand, heer van Bourgondien. Zy bragten deze princesse in het land van Buck, tusschen Doornyk en Lisle le Buck, alwaer zy twist kreegen en malkanderen doodsloegen. Idonea, over dit geval zeer bedrukt, trok met dry jongvrouwen in het bosch, alwaer zy ontmoet wierden van Liederik, die op dezen tyd bezig was met jaegen. Hy nam deze princesse voor zyne vrouw, en won by haer, op den tyd van twaelf jaeren, in elf dragten, vyftien zoonen en dry dogters. Eenige schryven dat Liederik, naer dat hy onderrigt was van de edele afkomst zyner gemaelinne (die zy lang voor hem verborgen hield), haer op plegtige dagen dede kleeden in dierbaer baldekin; met goud doorzaeyt, en zyne kinderen aen de eene zyde in laken en aen de andere in baldekin, gelyk hunne moeder; daer door willende te kennen geven dat de zelve langs haeren kant veel edelder waeren als langs den zynen. Lotharius, naermaels vernemende waer zyne dogter haer ophield, en met wie zy haer in houwelyk begeven had, was daer over te vreden. Diesvolgens gaf hy aen Liederik en zyne kinderen, in het jaer 632, alle de sloten, kasteelen, steden, en het geheel land van Sommenoble, nu Amiens, tot aen de noord-zee toe, hem bevelende goed en scherp recht te doen en niemand te spaeren, al waer hy ook edel, om dat het land zoo vol roovers en moordenaers was. Liederik, daer toe uyt zig zelven genoeg genegen zynde, heeft dit gebod stiptelyk volbragt. Ondertusschen gebeurde het dat zynen oudsten zoon, Joseram genoemd, van zekere weduwe eenen korf met fruyten nam zonder betaelen. Terwyl deze arme vrouw den geheelen dag voor Liederiks kasteel bleef wagten om haer geld te ontfangen, daer zy spyze mede meynde te koopen voor haere kin- | |
[pagina 77]
| |
deren, stierf een der zelve van honger. Zy kwam daer des anderendaegs weder; maer ziende dat Joseram haer geen geld bragt, klaegde zy dit aen Liederik, zynen vader, den welken van de waerheyd dezer daed overtuygd zynde, dien zoon te Doornyk dede hangen. Het geviel daer naer dat 'er voor Parys wel 80,000 spaensche Sarracenen kwamen (want den valschen propheet Mahomet had zyn fenyn beginnen te verspreyden omtrent het jaer Ons Heeren 546, en veel volk tot hem getrokken, waer uyt de Sarracenen gesproten waeren, die reeds geheel Spagnien in hun geweld hadden); alsdan wierd Liederik met zyne kinderen by den koning van Vrankryk ontboden, om deze vyanden, die in dit land groote schaede deden, te helpen afweêren. Liederik droeg zig in deze gelegentheyd zoo mannelyk, dat de Sarracenen moesten wyken; en daer door geraekte hy weder in de gunst van Lotharius, die te vooren op hem gestoord was om dat hy zynen zoon Joseram had doen hangen. Hier naer dede Liederik verscheyde bosschen weêren, en van de zelve vlak land maeken. Hy bouwde de steden van Arien en Ryssel, en stigtte te Brugge de kapelle van O.L. Vrouw, die nu de kerk van S. Donaes is; maer Baudewyn den Yzeren, eersten graeve van Vlaenderen, en zoon van Andather, dede de gemelde kapelle afbreken, en den choor maeken op zulk eene wyze als men nog zien kan. Liederik stigtte ook den burg tot Brugge, en het kasteelken van der Loove. Te Gend dede hy de eerste Spuye maeken, ter plaets daer den rooden Toren plagt te staen. Hy had daer een paleys, het welk hy rondom in het water konde doen stellen als het hem beliefde. Liederik was heer over al het land van de oosttot de noord-zee; zyne zoonen bezaten verscheyde heerlykheden, en waeren genoemd als volgd: Joseram, die te Doornyk gehangen was; Antonius, naer zynen vader forestier van het land van Buck; Burchard of Bosschaerd, prins van Loven; Bau- | |
[pagina 78]
| |
dewyn, heer van Sommenoble, nu Amiens; Aliames, heer van Noble, heden Atrecht; Lyoneel, heer van Vermandois; Galerat, heer van Nyvel; Morisses, heer van Lisle le Buck, nu Ryssel; Baudry, heer van de Rivieren, of Douay; Magnifer, heer van Arien; Saledru, heer van Sythers, nu S. Omaers; Montfort, heer van Blandyn, of Gend; Ganimedes, heer van Bruchstoc, nu Brugge; Bandiames, heer van Haerlebeke; Gandrie en Liederik den Jongen. Dezen laetsten wierd in eenen stryd van de West-Gotthen en Wandalen verslaegen. In den zelven bevonden zig dertien heydensche koningen, waer van 'er acht gesneuveld wierden, de vyf andere vlugtten nae Spagnien, van waer zy gekomen waeren. Voorders had Liederik nog eenen bastaerd-zoon, genoemd Namelon, verwekt by Gratiana, dogter des konings van-Engeland. Dezen wierd hem gezonden als hy den onderdom van tien jaeren bereykt had, en was langen tyd prins van Neustrien of Normandien. Naer dat Liederik het land van Vlaenderen 55 jaeren, onder verscheyde koningen van Vrankryk, bestierd had, wierd hy van Childerik, den vyftienden franschen koning (andere zeggen van Dioderik, den zestienden), verslaegen in eenen stryd by Sommenoble. Antonius, zynen zoon, dede hem begraeven in zyn kasteel tot Arien, en was naer deszelfs dood omtrent 17 jaeren bestierder van Vlaenderen. Hy vermeerderde de stad Arien, dede die met vesten omringen, en bouwde daer eene kerk ter eer van den H. Jacobus. In zynen tyd verwoesten de Hunnen, Wandalen en Alaenen een groot deel van Vrankryk. Zy kwamen ook nederwaerds in Braband en Vlaenderen, vermoordende al wat hun te vooren kwam; en van deze bloedhonden wierd Antonius, met alle zyne kinderen en eenige van zyne broeders, verslaegen in het jaer 693. Door dien oorlog wierd Vlaenderen geheel woest en onbewoond, en bleef in dezen toestand wel honderd jaeren, ten opzigt van de slegte bestiering | |
[pagina 79]
| |
der koningen van Vrankryk; immers tot den tyd van Karel Martel en zynen zoon Pepyn. Eenige zeggen dat de Gotthen ook oorzaek van deze verwoesting in Vlaenderen geweest hebben. |
|