De historie van Belgis

VIII Kapittel.

Van de edele afkomst der Brabonen, die van de Romeynen tot Bestierders dezer Nederlanden gesteld wierden.

Indien iemand vraegt uyt welke oorzaek Julius, Karel en Salvius Brabon, den eenen naer den anderen, als by wyze van opvolging en erfelykheyd, vallende van de vaders op de zoonen, hier zoo veel gezag hadden, en tot bestierders dezer Nederlanden gesteld wierden, men zal hem antwoorden, dat deze Brabonen, van 's vaders wege, afgestamt zyn van Menapius, negentienden prius van Tongeren, den welken vier zoonen had, te

[p. 45]

weten Leo, Govardus, Teutonius en Cloadik, gelyk wy in ons 2.^de boek, kapittel 30, aengewezen hebben.

Teutonius, hoofdman der Cimbren, wierd verslaegen van de Romeynen; Cloadik gevangen nae Roomen gevoerd, en Leo gesneuveld van de Saxen. Naer deze rampen, ging Govardus (zoo eenige schryven) woonen in het kasteel van Megem, op de Maes, en regeerde 26 jaeren. Dit gebeurde omtrent 100 jaeren voor Christus geboorte. Hy leyde daer een stil en eenzaem leven, vol droefgeestigheyd, zig met het land niet veel bekommerende, en weynig menschen aentrekkende; waerom hem den bynaem van Karel gegeven wierd, die in het nederduydsch zoo veel te zeggen is als ruyl, onbesneden en veragt.

Dezen Govardus of Karel had eenen zoon, die hy Karel Inach noemde, ter gedagtenis dat den naem van Karel aen hem gegeven was. Naermaels verjaegde hy dien zoon van zig en bande hem uyt zyn gebied, om dat hy eene jonge maegd verkragt had. Inach daer toe gedwongen zynde, verliet deze Nederlanden en trok nae Roomen by zynen oom Cloadik, die aldaer in verzekering gesteld zynde niet ontslaegen wierd, schoon dat zynen broeder Govardus zyn afkoop-geld betaeld had. Cloadik ontfing zynen neef met groote blydschap, en stelde hem by eenen edelen raedsheer, Cneïus Octavius genoemd, om de romeynsche zeden en beleeftheyd te leeren. Korts daer naer rees den veertig-jaerigen oorlog tusschen de Romeynen en den pontischen koning Mithridates, tegen den welken afgezonden wierd den roomschen proconsul of president Lucius Julius, vader van Julius Cesar, met een magtig leger, onder welkers vaendels den voornoemden Karel Inach zig ook bevond.

Ter oorzaek van dezen oorlog ontstond te Roomen tusschen Marius en Sylla dien grooten twist, van den welken wy gehandeld hebben in ons 2.^de boek, kap. 39. Geduerende deze burgerlyke oneeuigheden ontvlugten menigvuldige inwoonders van Roomen

[p. 46]

de ongemeene vreedheyd van Sylla, en onder andere den voornoemden raedsheer Cneïus Octavius. Hy trok nae Arcadien tot Lucius Julius, die van de republiek afgezonden was om Mithridates te beoorlogen, gelyk wy straks gezeyd hebben. In dit land vond hy Karel Inach, die voortyds by hem gehuysvest had, by den welken hy zig ophield tot de dood van Sylla. Omtrent dien tyd stierf Cloadik in zyne gevangenis te Roomen.

Den voornoemden Lucius Julius, proconsul van Arcadien, had twee dogters, Julia en Germania: Julia was Julius Cesars zuster van vader en moeder, maer Germania van Lucius Julius verwekt by eene andere edele vrouw uyt Arcadien. Wanneer Cneïus Octavius de dood van den geweldenaer Sylla vernam, kreeg hy lust om weder te keeren nae zyn vaderland. Voor zyn vertrek begeêrde hy zig te vermaegschappen met Lucius Julius, en verzogt diesvolgens zyne dogter Julia ten houwelyk, die hem, ter oorzaek dat hy wys en van edele afkomst was, toegestaen wierd. Naer dat de trouwfeest met groote plegtigheyd in Arcadien gehonden was, begaven de nieuwe egtelingen hun te scheep nae Roomen, en den jongen Julius Cesar, Octavius schoon-broeder, wierd van zynen vader gelast om hun derrewaerds te geleyden. Germania, die eene schoone jongvrouw was, bleef met haeren vader en moeder in Arcadien woonen.

Ondertusschen wierd Karel Inach, die eenen man van wapenen, en daer by stadhouder of kapiteyn van Lucius Julius was, door de groote gemeenschap die hy ten huyze van dien heer had, Germania heymelyk lief en maekte de zelve zwanger. Hy ontdekte haer dat hy eenen konings zoon was, maer uyt zyn land gebannen door de gramschap zyns vaders, wiens gunst hy niet te min nog hopte weder te verwerven. Op de belofte die hy dede van haer te trouwen, wierd zy te vreden om haer land, ouders en vrienden te verlaeten en met hem nae de Nederlanden te trekken; te meer dewyl zy beyde de straffe vreesden van hunnen oneerbaeren handel, indien hy rugtbaer wierd.

[p. 47]

Zy begaven hun dan bedektelyk op zee, met alle de kostelykheden en juweelen die zy konden by een verzaemelen, en kwamen aen land omtrent Venetien in Italien. Van daer zetten zy hunne reyze te peêrd voord, en trokken onbekend door Milaenen, van daer door Savoyen, Bourgondien, en kwamen ten laetsten te Kameryk, van waer zy hun begaven nae het kasteel van Chiennes, in het welk Brennus zig eertyds plagt te onthouden.

Op deze plaets zoude eenen van hunne dienaeren geschoten hebben nae eene zwaen, die daer in de rivier zwom; en deze zwaen vervliegende, zoude haere vlugt genomen hebben regt in den schoot van Germania, die aldaer in het groen was rustende. Zy was over dit geval verblyd, nemende zulks voor een goed en gelukkig voorteeken, ter oorzaek dat zulk eenen vogel eertyds toegewyd was aen de godinne Venus, van de welke zy haer rekende af te stammen door den troyaenschen vorst Eneas. Op dat zy te min bekend zoude worden, begeêrde zy na dien vogel genoemd te zyn, het welk geschiede.

Karel Inach vernemende dat zynen vader Govardus overleden was, begaf zig met zyne gemaelinne en zyn gevolg nae den grooten tempel van Mars en Pluto, alwaer hy de goden plegtiglyk offerande dede, tot dankzegging voor dat zy hem geduerende zyn ballingschap bewaerd en zynen ban eyndelyk gebroken hadden. Vervolgens dede hy zyne intrede binnen de stad Tongeren, alwaer hy als den regten erfgenaem van het ryk, met vreugd ontfangen wierd.

Wanneer Ariovistus, koning van Saxen, naermaels oorlogde tegen Julius Cesar, vervoegde Inach zig met den eerst-gemelden vorst, uyt vreeze dat Cesar, indien hy nederwaerds kwam, de schaeking van zyne zuster Germania mogt vreken, en eensdeels om dat Ariovistus alsdan opper-heer dezer Nederlanden was. Karel Inach bleef in dezen oorlog dood, omtrent de stad Besançon in Bourgondien. Hy liet eenen zoon agter genoemd Salvius

[p. 48]

Brabon, die hy verwekt had hy Germania, de halve zuster van Julius Cesar. Uyt dezen Salvius zyn gesproten de andere Brabonen; zoo dat zy langs de vaderlyke zyde afstamden van de princen van Tongeren, en van Julius Cesars zuster langs de moederlyke zyde. Om deze reden hielden de Romeynen hun in eere; te meer, mids zy de roomsche keyzers getrouwe landvoogden waeren.