ten aen het hoofd van zyn peêrde-volk, om zig te gaen vervoegen met het tienste legioen, op het welk hy zig meest betrouwde. Dit legioen onthield zig alsdan op de grenzen van Bourgondien, niet verre van de heerlykheyd van Bourges. Hy voegde daer by nog het elfste legioen, dat niet wyd van daer lag; met welk leger hy het volk van Bourges bedwong en weder tot gehoorzaemheyd bragt.
Naer deze krygs-verrigting keerde Cesar weder nae Bibracten; maer eenigen tyd daer naer hoorende dat die van Chartres groot geweld pleegden in het rechtsgebied van Bourges en andere plaetsen die onder de bescherming der Romeynen waeren, verliet hy andermael de voornoemde stad om deze buytenspoorigheden te doen ophouden. Als de Chartersche vernamen dat Julius met groote magt tot hun kwam, verlieten zy hunne steden, sloten en sterkten en begaven zig haestelyk op de vlugt, even als de vogelen die uyt hunne nesten verjaegd worden. Cesar wilde hun niet vervolgen ter oorzaek van de strengheyd des winters; mar hy dede alleenelyk de plaetsen bezetten die zy verlaeten hadden.
Hier naer lieten die van Rheyms aen den roomschen vorst weten dat het land van Beauvais weder oproerig geworden was. Wanneer hy wegens de waerheyd van dit berigt verzekerd was, liet hy Trebonius met twee legioenen te Genabis, in het land van Chartres, en begaf zig terstond in aentogt nae Rheyms. Middelertyd schreef hy aen Fabius, dat hy de twee legioenen die hy by zig had nae het land van Soissons zoude leyden, benevens een der twee legioenen die Labienus onder zyn gebied had, en het elfste legioen. Met dit volk viel Julius in het land van Beauvais. De bondgenooten der Beauvaisinen waeren die van Amiens, het land van Poitou en Boulonien, die van Calis en den geheelen zeekant, Atrecht en geheel Artois, Cassel-ambagt en de West-Vlaemingen, als die van Ryssel, Iper, Belle, Poperingen, Armentiers, Comene, Winoxbergen en alle de omliggende plaetsen. Onder alle
Auteursrechtvrij