De historie van Belgis

XV Kapittel.

De Romeynen, het Paleys van Belgis veroverd hebbende, krygen het Kasteel van Phanum Martis, met verscheyde andere Steden en Kasteelen in hunne magt.

De 500 mannen die in het paleys gevlugt waeren, stonden de Romeynen verscheyde dagen dapperlyk tegen; maer ten laesten overwegende dat zy buyten hope waeren van eenige hulp te bekomen, staken zy het vuer in dit gebouw, waer door een groot deel van het zelve in assche geleyd wierd. Zy trokken vervolgens door de onderaerdsche voute nae het kasteel van Phanum Martis, en reysden van daer voord door de broeklanden en bosschagien. Wanneer de Romeynen nu in het paleys kwamen, en daer niemand vonden, waeren zy grootelyks verwonderd. Zy ontdekten ten laesten den ingang der voute onder de aerde, maer niet wetende waer zy eyndigde, durfden zy daer niet in gaen.

Julius dede herstellen al dat den brand aen dit paleys beschaedigd had, en den ingang der voute stoppen met eenen sterken muer van vierkantige steenen. Hier naer kwamen die van Phanum Martis, die van Cesar te vooren in genaede ontfangen waeren, hem de sleutelen van het kasteel in handen

[p. 350]

leveren, daer by verzoekende dat het verbond, het welk hy met hun gemaekt had, zoude vernieuwd en bevestigd worden. Dien veldheer stond dit verzoek toe en ontfing hun weder in genaede, uytgenomen den hertog Haywides, die mede tot hem gekomen was. Hy dede dien heer onthoofden op het danshuys te Belgis, alwaer hy begraeven wierd. Sedert is deze plaets Haywides-berg genoemd, welken naem zy tot heden behouden heeft.

Hier uyt blykt dat de stad Belgis niet t'eenemael verwoest was, aengezien daer, onder andere gebouwen, nog een danshuys stond. Julius gaf al het volk uyt het kasteel van Phanum Martis vry geleyde. Zy trokken voor het meeste deel weg en gingen, met zyne toestemming, eene Burgt stigten niet verre van het kasteel ten Dale. Dit was omtrent de plaets daer tegenwoordig de stad Valencyn staet. De andere bouwden vele huyzen in het op klimmen van den berg, en gaven deze plaets den naem van Marsenvelde.

Vervolgens dede Julius rond de stad Belgis 12 sterke kasteelen bouwen, en bezette die tegen alle perykelen met een groot getal ruyters. Hy leyde den kapiteyn Crispus, met het tienste legioen, in een kasteel genoemd Charus Locus, gelegen in het broekland over de rivier Hayne, van waer hy tot het kasteel op den berg konde gaen. Voorders kreeg Cesar onder zyn gebied alle de kasteelen van Henegouw, tot aen de stad Nervia, die hy vervolgens ook belegerde en innam; want zy gaf haer naer het uytstaen van vele aenvallen en bestormingen over, gelyk dien veldheer zelve beschreven heeft. Daer naer begaven zig, behoudens hun lyf en goed, onder de gehoorzaemheyd der Romeynen, Atrecht en Terouanen, benevens geheel Vlaenderen en Picardien. Dit was de tweede mael dat Julius de stad Nervia veroverde; maer hoe zy sedert haere eerste verovering wederspannig geworden was, heb ik niet gelezen.

Naer alle deze veroveringen keerde Cesar weder nae Italien. Hy leyde in Braband en Nervien een

[p. 351]

legioen ruyters, daer Cicero kapiteyn van was. Hy leyde een ander legioen in Vlaeuderen, onder het opzigt van Caïus Fabius, die Phanum Martis herbouwde en merkelyk verbeterde. Voorders stelde hy den kapiteyn Publius met een derde legioen om het land van Trier te bewaeren. Geduerende zyn afwezen wierden alle de landen daer hy onlangs heer over geworden was, wederspannig, uytgenomen alleen de stad Rheyms in Gallien. Dit zoude, volgens zommige, gebeurd zyn omtrent 44 jaeren voor Christus geboorte.