De historie van Belgis

XIX Kapittel.

Van de Heerschappy en den Edeldom, hoe hy begonst is, en van de verscheyde tyden der voordteellingen.

Ontrent dezen tyd is de heerschappye en den edeldom in de weireld gekomen, wiens gezag zedert allengskens vermeerderd is, door deze acht oorzaeken. Ten eersten, door de noodzaekelykheyd, op dat de goede zonden mogen beschermd worden tegen de kwaede; ten tweeden, door de tweedragt des volks, op dat zy met magt zouden vereenigd worden; ten derden, door sterkte, op dat de wederspannige en ongehoorzaeme mogten getemd en onderdrukt worden; ten vierden, door rykdom, op dat het gemeen volk daer mede zoude onderhouden worden; ten vyfden, door dwingelandy, gelyk Nemroth den tyran gedaen heeft; ten zesden, door Gods gebod, zoo als blykt in Saül, David en Seroboam; ten zevensten, door verstand en

[p. 55]

geleerdheyd, als leeraeren en groote meesters, gelyk de wyze in Persien; ten achtsten, door heyligheyd, als Samuël en meer andere.

Clemens schryft, dat 'er in den tyd van de negenste voorteeling der weireld reuzen geboren wierden, die zeer groot van lichaem waeren, en over de welke Godt den watervloed zond; in de tiende, wierd het menschelyk geslagt weder vermenigvuldigd; in de elfste schreeven de menschen alle dingen aen hunne eygen kragten toe, en niet aen Godt; in de twaelfste kreegen de menschen van Godt verlof om vleesch te eten, maer zy moesten het bloed laeten; in de dertiende wierd Cham, den tweeden zoon van Noë, met zyn geslagt vermaledyd, om dat hy zynen vader bespot had. Hier is te aenmerken, dat Noë eygentlyk Cham niet scheen te vermaledyden, maer het kind Chanaän, Chams zoon, gelyk den bybel meld, Gen. 9. Hier by zeggen de Hebreeuwen, dat dit kind Noë eerst zag naekt liggen, en zulks spottelyk ging te kennen geven aen zynen vader, waerom Noë, die dit in den geest voorzag, den vloek op hem keerde.

In de veertiende voordteeling regtten zommige van de vermaledyde menschen autaeren voor de duyvelen, om de zwarte konst te leeren, en zy offerden daer bloed op; in de vyftiende, maekten zy afgoden om te aenbidden, tot dat de hebreeuwsche tael de overhand nam. Ook verhaelen eenige dat Sem, den groot-vader van Abraham, koning van Assyrien zynde, den eersten afgoden-tempel bouwde, ontrent welken tyd men de menschen voor goden begonst te aenbidden; in de zestiende, noemde ieder zyn land volgens dat hy genoemd was.

In de zeventiende voordteeling heerschapte aldereerst ontrent Babylonien Nemroth, die de stad van dezen naem bouwde en vervolgens in Persien trok, alwaer hy de volkeren het vuer voor god leerde aenbidden; in de achttiende wierden de steden bemuerd, het volk tot den oorlog afgeregt, wapens gesmeed, wetten gemaekt, rechters aen-

[p. 56]

gesteld, tempels gestigt en de vorsten als goden aengebeden; in de negentiende trokken de naerkomelingen van Cham, die in het westen of Afrika woonden, uyt hunne landen, verdreeven de volkeren die zig in het midden der aerde en in den oosten onthielden, te weten de kinderen van Sem, jaegden die tot in Persien en sloegen zig aldaer neder in hunne plaets; in de twintigste stierven de kinderen voor hunne ouders, om de groote zonden der onkuysheyd.