Van het voornoemd vuer der Chaldeërs schryft Rufinus, in het 11 boek zyner kerkelyke historie, aen het 26 kap., dat deze volkeren dit vuer (hunnen god) plagten om te voeren in alle landen, en dat zy daer mede bevogten alle andere afgoden der verscheyde provincien, op voorwaerde dat den genen die de overwinning behaelde, den oppersten god van alle zoude geagt worden. Dewyl de afgoden der andere volkeren gemaekt waeren van koper, goud, zilver, hout, steen of andere stoffen die voor het vuer moeten zwigten, zyn zy door het zelve beschaedigd of geheel verbrand geworden, en aldus heeft het vuer de overhand behouden.
Hier tegen heeft zig gesteld eenen priester van den afgod Canopus. Men bakt in Egypten groote aerde kruyken, die aen alle zyden vol kleyne gatjens zyn, die gebruykt worden om modderagtige en dikke wateren te klaeren. Hy heeft eene van deze kruyken genomen, alle de gatjens met wasch toegestreken, en die daer naer met verscheyde verwen laeten beschilderen. Dit gedaen zynde, heeft hy deze kruyk met water gevuld, het hoofd van een oud beeld (het geen van den koning Menelaus, zoo men zegt) daer op gevoegd en de zelve aldus gesteld als eenen god; de Chaldeërs zyn dan gekomen, en hebben deze gewaende godheyd insgelyks willen bestryden, maer als zy het vuer daer aen gesteken hadden, is het wasch van de gatjen afgesmolten, en het water is daer uytgeloopen waer door het vuer gebluscht wierd. Aldus wierd de eene afgoderye met de andere gekkelyk bespot. Op deze wyze zegepraelde den afgod Canopus over het vuer, waerom hem een beeld opgeregt wierd met kleyne voeten, eenen korten hals, eenen gezwollen buyk, en van agter insgelyks rond als eene kruyk.
Nemroth, gelyk eenige beweêren, heeft de volkeren niet alleen het vuer leeren aenbidden, maer daer uyt waerzeggingen gedaen, en gevonden heeft de duy velsche konst Gyromancie genoemd, wezende