LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij§ Dauid tracht gantschlick na Godes lof, end vermaent eenen yeghelicken sick niet te vertrouwen op menschelicke moghentheyt, maer op God alleen, aenghemerckt de grootheyt syner mogentheyt, ende goetheydt. Welcke sick baert inder scheppinghe, regieringe, ende onderhoudinghe aller dinghen.Op de Ouerlantsche wijse, O Heere God dijn Godlick woort &c.
LOeft den Heeren O ziele mijn, Ga naar voetnoot+
De Heer sal ick altijd louen,
End mynen God toesinghen fijn
So lang als ick blijf hier bouen
De Uorsten fier,
| |
[pagina 49r]
| |
Betrout niet hier.
Hoe groot sy zijn op eerden,
Noch menschen soon,
daer niemand schoon
Salich door immer kan werden.
Wiens lichaem wen de gheest verscheyt
Moet keeren bald in zijn eerde.
End mit hem haest nedergheleyt
Alle zijn ghedachten werden.
O wel salich
Wiens hulp daer ligt
In Iacobs God alleyne.
End die daer vast
Zijn hoep beuest,
Op zijn God end anders gheine.
Die daer heeft Hemel, Eerd end Meer
Ghemaeckt, end wat daer is inne.
Die den synen in allen keer,
Houdt trouwe met vasten sinne.
De Heer doet recht, Ga naar voetnoot+
End wreeckt den knecht
Diemen verdruckt op eerden.
Hy laet oock brood,
In aller nood,
Den hongherighen ghewerden.
De Heer is den gheuangnen goet,
De selue laet hy vrij wte.
De Heer weldaet den blinden doet,
Maeckt dat haer ooghen ontsluyten.
De Heer ter stond
Heft op ghesond
De kreupelen end ellenden.
De Heer lief heeft
So wie recht leeft
End sick na gherechtheyt wendet.
De Heer bewaert de vreemden slecht,
Uerheft weduwen end weesen.
| |
[pagina 49v]
| |
Hy verderft oock der boosen wech,
Die hem niet lieuen noch vreesen.
De Heer aen breyd
In eeuwicheydt
Sal heerschen end regneren.
End dijn God frisch
Oock eewelick
O Sion, Louet den Heeren.
|