LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij§ De gheloouige prijsen God ouer hare verlossinghe, end in haren druck twijffelen sy niet vander goedwillicheyt Godes t’henwaert, versekert zijnde dat na droefnissen vertroostinghe volghen sal.Op de Ouerlantsche wijse, Heer Christ du eenige Godes, &c. | |
[pagina 39v]
| |
Doe nu de Heer weder brochte, Ga naar voetnoot+
Sion wt gheuangeniß zwaer,
Uan enckel blijschap ons dochte,
Dat wy droomden alle gaer.
Onse mont is ghewesen,
Uol lachens ouermidts desen,
| |
[pagina 40r]
| |
End onz’tong vol lofsangs klaer.
Doe hebben, mit open kaken,
De Heydens luyde aengheuaen:
De Heer heeft zeer groote saken
Ghewißlick mit hen ghedaen.
De Heer ghedaen groote dinghen
Heeft mit ons, des wy entspringhen
End zijn mit vreughden beuaen.
Heer onz’gheuangnen bring weder
Die daer noch ouerigh zijn,
So men de baken siet neder
Sterck vloeyen door Oosten wind.
Die daer mit tranen sayen, Ga naar voetnoot+
Sullen mit vroeylicheyt maeyen:
End hooghlick ghetroostet zijn.
Die daer zijn zaeyzaet mit duchten,
End weenen gheworpen heeft,
Die sal doch niet eewlick suchten,
Hoe wel hy een wijl so leeft.
Maer zijn vreughd sal vermeeren,
Ghelaen sal hy wederkeeren,
Mit synen handbusselen zwaer,
|