LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende

Laetatus sum. Psalm.cxxij. I.U.

§ Dauid verheucht zick ouer het opgaen na Ierusalem: een verkoren plaetse tot den dienste Gods. Beschrijft haer goede ordeninghe, ende bidt voor haren voorspoet.

Op de wijse alst beghin.

ICk ben verblijdt doe sy my hebben gheseyt, ⁺ Laet ons met vliet tot s’Heeren huys op gaen, Ierusalem die daer fijn bist bereydt, In dijn poorten sullen ons’ voeten staen. Ierusalem is doch seer

+ Hier wert verklaert de groote lust der Godsalighen die sy hebben te komen in de versamelinge der gheloouigen.

[p. 38r]

 

wel ghedaen, Wel ghetimmert, als een stad gaer vol eeren, daer de menschen door eenicheyt vermeeren.

 

 

 

Tot welcke opgaen de gheslachten in’t ghemeyn, Gods geslachten dat huys Israel vroom, Waertoe verbonden is so groot so kleyn, Om Gods namen lof te belijden koen. Want daer staen de stoelen om recht te doen, Naemlick Dauids huys stoelen, Wilt goet gunnen, Ierusalem, Wel hen diese beminnen.

 

 

 

Urede moet zijn binnen dyne mueren stil, ⁺ End spoed binnen dyne Palaysen frisch: Om myner broederen end vrienden wil. Sal ick spreken wat dy voorderlick is, Ouermits dat ickse lieue gewis, End om onz’ Gods huys wil, in dy ghestanden, Sal ick soecken dijn spoed in allen standen,

+ Hier wert wtgedruckt de begeerte der geloouighen, tot der opbouwinghe end voorspoedicheyt der Ghemeynte.