LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij§ In desen Psalm beschrijft ons Dauid de goetheyt ende milde liberaelheyt Gods, end vermaent alle Christenen, dat sy met hantreyckinghe, die wt der warachtiger liefden koemt, God nauolgen, de sulcke sullen blijuen, maer de Godloose worden wtgheroeyt, op deser wijse, end met dese woorden, vermaent oock Paulus alle Christenen, tot hantreyckinghe 2.cor.8. ende 9.Op de Ouerlantsche wijse des .xxv. Psalms, Uan alle menschen &c. | |
[pagina 32v]
| |
SAlich is de man die daer leeft,
In rechter ontsicht des Heeren,
End die een welgheuallen heeft,
In zijn gheboden en leeren,
Sijn zaedt op Aerden sal krachtich zijn,
End t’zaet der vromen t’welc God ooc fijn,
In seghening sal vermeeren.
Rijckdom en alle oueruloedt,
Sullen in zijn huys wesen,
Sijn gherechticheyt blijuen moet,
Hoe seer hy hier is in vreesen,
T’licht schijnt den vromen in duysterheyt,
End werden ghetroost in teghenheyt,
Door Gods ghenade ghepresen.
Weldadich is de goede man, Ga naar voetnoot+
Door wtleenen en gherieuen,
End al zijn saken hy wel kan,
Met oordeel en stichting drijuen,
Salich is hy, want door gheen gheual,
Beweecht hy nemmermeer worden sal,
Den vromen man sal steits blijuen.
Uan’t quaet gerucht dat ouer koemt,
Schroemt hy sick niet met allen,
Want hy sick in den Heere roemt,
Waerop t’herte is veruallen,
Hy staet vast en vreest oock gaer niet
Tot dat hy zijn vyanden siet,
Na zijn begheerte oueruallen,
Hy deelt wt met herten blij,
En gheeft van t’zijne den armen,
Sijn gherechticheyt blijft vrij,
Eewich midts zijn ontfermen,
Synen hoorne verheuen staet,
Uol eer, maer t’viants begheerte quaet,
Sal haest vergaen met karmen.
Met verdriet en toorn is hy beuaen,
| |
[pagina 33r]
| |
Dies bijt hy t’samen die tanden,
Maer tzijnder tijt sal hy vergaen,
End werden tot schanden,
Want des schalckens begheeren al,
Sal vergaen en komen ten val,
Ouer alle de landen.
|
|