LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij
[pagina 25v]
| |
§ Dauid met desen schoonen Psalm, bidt God, dat hy hem (mitsgaders dat hy onnoosel is) voor de listen der vyanden wil bewaren, ende zijn ghemoet met lust der deuchden ende der godsalicheyt entsteken. Ende eyndelick loeft hy de goetheyt ende de barmherticheyt des Heeren.Op de Franchoische wijse des selfden Psalms. Mon Dieu preste &c.
O Heere neycht tot my dijn ooren,
End wil my als nu verhooren,
Want ick alsins ben verdruckt,
Gaer ellendich en bedruckt,
Bewaer bidt ick dy mijn leuen,
Want tot deucht ben ick begheuen,
Mijn God bewaer dynen knecht,
Die sick dy vertrouwet recht.
O Heer zijt my doch weldadich,
Goetgunstich end oock ghenadich,
My die so ootmoedelick,
Dy aenbidde daghelicks,
End wil dijns knechts ziel verblijden,
Die sick dijns roemt t’allen tijden,
Want tot dy mijn Heer mijn God,
Hert end ghemoet hef ick op.
O Heer op dy wacht ick gheduldich,
Want du bist sacht ende ghehuldich,
Seer goedich tot alle man,
Die dy van herten roept aen,
Mijn ghebet dan Heer volkomen,
| |
[pagina 26r]
| |
Tot dynen ooren laet komen,
End hoor so du alwech doet,
Mijns biddens stem met der spoet.
So haest als my noot beuanghet, Ga naar voetnoot+
Tot dy roep ick met verlanghen,
Want my pleechstu in’t ghemeyn,
By te staen end anders gheyn.
Daer is gheen God te ghelijcken,
By dy O Heer des Aertrijcken,
End daer is noch God noch man,
Die dijn wercken na doen kan.
Alle dijn schepsel met hoopen,
Sal tot dy komen gheloopen,
En sal dy aenbidden seer,
En groot maken dijns Naems eer,
Want du bist groot bouen maten,
En van grooter weldaden,
Daerom hebstu desen prijs,
Dat du gants alleyn God zijst.
O Heer wijst my dyne weghen, Ga naar voetnoot+
Dat ick wandele recht te deghen,
Bedwingt mijn herte dat het dy,
End dijn Name vreese vrij,
Mijn Heere God van gantscher herten,
Dijn lof wil ick stedes beherten,
En dynen Naem totter doot,
Sal ick altijt maken groot.
Want dijn goedicheyt ghepresen,
Hebstu aen my wel bewesen.
Mijn ziel trechende wt der noot,
End vrijende van der doot,
Heer die grootsche my bespringhen,
En met grooten hoopen dringhen,
En staen na mijnder ziele stracks,
Sonder op dy te hebben acht.
Maer Heer du bist seer barmhertich,
| |
[pagina 26v]
| |
Ga naar voetnoot+ Seer weldadich ende goethertich,
Lanckmoedich in toornicheyt,
Gaer goet, en vol trouwicheyt,
Siet my aen, zijt my ghenadich,
Gheeft kracht dynen knecht ghestadich,
End den Soon dyner dienstmaeght,
Bewaer ende maeckt onuersaecht.
Wil doch een teecken ter deghen,
Dyner goedicheyt my gheuen,
Op dat gantsch werden beschaemt,
Die my haten onbeschaemt,
End op dat het hen mach rouwen,
Wanneer sy sullen aenschouwen,
Dat du Heere my by ghestaen,
End verstroosting hebst ghedaen.
|
|