LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij§ Onder de figuere van dat houwelick Salomonis, met der dochter van Pha- | |
[pagina 12r]
| |
rao, beschrijft ons Dauid hier dat gheestelick houwelick Christi met zijnder Gemeynte, so Osee 2. ende Ephe.5. staet, ende Dauid bewijst klaerlick, dat Christus warachtich God zy, ende oock warachtich mensche.Op de Franchoische wijse des xxiiij. Psalms. La terre au Seigneur appartient, &c.
MY koemt te voren een rede goet,
Die wt dat herte bersten moet,
Welck ick den Koninck wil toeschrijuen,
Mijn tong is nu seer wel gemoet,
Also te dichten metter spoet,
Als een rasch schrijuer konde schrijuen.
Du bist de schoonste die daer leeft,
Dynen lippen ghenade aen kleeft,
Midts dat dy God seer heeft begnadicht,
Gort aen dijn sweert met grooter kracht,
Gheweldich Uorst so groot gheacht,
Suldy zijn door dijn wonderdaden.
Met spoet rijdt eerlick ouer breyt,
Op het woort der warachticheyt,
Tot den volcken met grooter eeren,
Uergheselschapt met saechtmoedicheyt,
End allerley gherechticheyt,
Dijn rechte hant sal dy wonder leeren.
Dijn pijlen sullen scherp en hart,
Doorgaen dyner vyanden hert,
Die volcken sullen voor dy vallen,
Dijn throon bestaet doch eewelick,
Den staf O God dijn koninckrijcx,
Is des gherechticheyts staf in allen,
Du hebst lief de gherechticheyt,
| |
[pagina 12v]
| |
Ga naar voetnoot+ En haet oock allerley boosheyt,
Daerom dat dy God bouen allen,
Dijn metghesellen heeft ghesalft,
Met der blijschap oly en salf,
Die op dijn lidtmaten moet vallen.
Dijn kleeders wel rieckende zijn,
Na Myrrhe, Aloe en Casssi fijn,
Wt yuooren palaisen ghenomen,
Om dy alwech te maken vro,
Der Koninghinnen dochters daer toe,
In dynen dienst ghewillich komen.
Dijn bruyt staet dy ter rechter hant, Ga naar voetnoot+
Uerciert met gout van Ophir gent,
Hoort dochter siet neycht doch dijn oore,
Uergheet dijn volck als dreck en stof,
Uergheet dijns Uaders huys en hof,
Kleeft hem aen, hem alleen wilt hooren.
End den Koninck sal dijn schoonheyt frisch,
Belusten, want hy dijn Heere is,
Du salt hem dienen ende aenbidden,
Die dochter Tyri met gheschenck,
End die de rijckste onder t’volck zijn,
Sullen oock voor dijn aenschijn bidden,
T’ciersel der koninghinnen schoon,
Is inwendich door s’Konincks doen,
Haer kleedt is van goude gheulochten,
Den Koninck toe sal sy zijn bracht,
In kleyderen konstich ghewracht,
Met den maeghden die haer steits volgen.
In blijschap en verheughing groot,
Sullen sy buyten allen noot,
In s’Konincx Tempel ghebracht werden,
Uoor dijn vaders sullen dy,
Kinders zijn die du stellet vrij.,
Tot Uorsten door de gantsche Aerde.
Dijns naems met schrijuen wil ick seer,
| |
[pagina 13r]
| |
Ghedachtich zijn so lang so meer,
Tot alle eewen en gheslachten,
Daerom sullen de volcken dy,
Belijden eewelick seer blij,
End dynen naem altijt groot achten.
|