LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij
[pagina 6r]
| |
§ Dauid verheft de grootheydt Gods door de grootheyt syner creaturen ende syner Wet. Hy roept wt om der ontallicker sonden wille des menschen: begeert vergheuinghe daer af, end om de beleydinghe des heylighen Gheests.Op de Franchoische wijse des selfden Psalms.
D’Hemels aen allen kand,
Uertellen met verstand,
Gods groote heerlicheyt,
Ende dat wtspreytsel groot,
Uerkondight daer toe bloot,
D’werck syner handen breyt,
Een dagh die daer volgt naer,
Den anderen spreeckt wt klaer,
Ons van Gode den Heere,
De nacht die daer seer fijn,
Na der ander verschijnt,
Ons van zijn wijsheyt leeret.
End daer is gheen gheslacht, Ga naar voetnoot+
Noch tong hoe seer veracht,
Of hoe vreemd sy zijn mach,
Die niet hoore t’gheluyd,
End versta het beduyd,
Der Hemelen ghespraech,
Hare loop streckt zick wt,
End haer sprekens gheluyd,
Oock tot der werelt eynde.
God heeft ghestelt daerin,
Der Sonnen een wooning,
Daer in sy zick vrij wendet.
| |
[pagina 6v]
| |
Daer tot zy komt zeer schoon,
Ghelijck een brudegoom,
Wt zyner kamer doet,
Uroeylick als een sterck man,
Die zynen loop voortan,
Eynden wilt met gemoedt.
Zy gaet wt van d’een end,
Der hemelen end rent,
In een dagh tot dat ander.
Niemand is die zick kan,
Eenigher wyze van
Huerer hitte afghewenden.
De Wet des Heeren is Ga naar voetnoot+
Gantz, end volmaeckt ghewiß,
De ziel quickende recht,
S’heeren tuyghnis is waer,
Gheuende wijsheyt klaer
Den ongheleerden slecht,
S’Heeren gheboden zijn
Gherecht end maken fijn
Dat hert vro end vermoghen,
Gods beuel in’t ghemeyn,
Is gar zuuer end reyn,
Uerlichtende de ooghen.
S’Heeren eerweerdigheyt,
Blijft steits in eewicheyt,
Mits dat zy zuuer is,
S’Heeren gherechten zijn
Gantz waer sonder waenschijn,
End gherechtigh ghewiß,
Dit all is menighfout
Begheerlicker dan goud,
Ia goet goud zonder maten.
End in een herte goet,
Is heunigh niet zo zoet,
Noch oock de heunighraten.
| |
[pagina 7r]
| |
Oock hierdoor dijn knecht Heer,
Werdt ghenoughzaem gheleert:
Den rechten wech te gaen,
End wie zulcks onderhoudt,
Die zal als die wel bout,
Trefflicken loon ontfaen.
Mer wie is doch de man, Ga naar voetnoot+
Die zyne zonden kan
Wel verstaen of wtreden.
Uan allen zonden mijn, Ga naar voetnoot+
Die my verborghen zijn,
Wil my vrijen en redden.
Zo wat ick onberaen
Door hooueerde heb ghedaen
Uergheef my daer toe meer.
Dat het niet heersche in my
So werde ick reyn end vrij,
Uan grouer sonde O Heer.
Myne mond spreke niet
End mijn hert dencke niets,
Dan dat gheuallet zeere,
Uoor dy mijn schepper reyn
End verlosser alleyn
Door Christum onsen Heere.
|