Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove– Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
Een ander Ghebedt.O Eewighe, barmhertige God ende vader, Ga naar voetnoot+ een volkomen ende eewich heyl beide der leuenden ende steruenden: dewyle du alleene, beide doidt ende leuen in dyner handt hebbest, Ga naar voetnoot+ ende sonder onderlaet sodane sorghe voor ons draghest, dat noch kranckheyt | |
[Folio 62r]
| |
noch goedt noch oeuel ons wederuaren, Ga naar voetnoot+ ia geen haar van onsen hoifde vallen kan, edt sy dan mit dynen wille: ende den geloiuigen alles ten besten wendest: Ga naar voetnoot+ So bidde wy dy verleen ons die genade, dat wy door anleidinge dynes Geestes, onsen elende recht erkennen leeren, ende dyne noidige castyingen, dier wy duisentmael meer verdienet hebben, duldeliken dragen mogen. Wy weten, sy syn niet teeckene dynes tornes, Ga naar voetnoot+ dan dyner vaderliker barmherticheyt, die du teghen ons dragest, dat wy mit der wereldt niet verdoemet wurden. Uermeer o Heere, door dyne oneyndtlike goedicheyt onse gelouie, Ga naar voetnoot+ dat wy Christo onsen hoifde) dien du ons beide in lyden ende heerlicheyt ghelyck maken wilt) Ga naar voetnoot+ io langer io meer in ghelyuet werden. Uerlicht onse cruyce, darna, alsset onse swackheyt dragen kan. Wy werpen ons gantsliken onder dynen heylighen wille, Ga naar voetnoot+ edt sy dat du onse sielen in deser hutte laten wilt, of oock to dy in dyn eewich ryke nemen: nademmale wy Christi eyghen syn ende derhaluen niet vergaen mo- | |
[Folio 62v]
| |
gen. Ga naar voetnoot+ Wy willen gerne dit swacke vleesch laten, dewyle wy in verwachtinge staen der saliger opstandinge, daer ons dat seluige veel heerliker sal wedergegheuen werden, Geeft ons te gheuoelen den salighen troist der vergiffenisse der sunden, Ga naar voetnoot+ ende der rechtuerdichmakinge Christi, dat wy mit desen schilde alle anuechtinge des Satans ouerwinnen. Ga naar voetnoot+ Laet dat onschuldich bloedt dynes Soons Christi Iesu, de vlecken onser sunden vthdelghen, ende syne gerechticheyt onse ongerechticheyt, voor dynen wttersten gherichte verdedighen. Wapen ons mit gelouie ende hope, dat wy niet door eenich schrecken des doides, to schande werden. Ende wan onse lyflike oigen duyster werden, dat dan de oighen onses gheestes op dy sien: ende wan onse tunge dat spreken begheeft, dat dan onse herte niet ophoude dy an te roepene Wy beuelen o Heere, Ga naar voetnoot+ onse sielen in dyne handen: verlaet ons niet in deser lesten noidt vm Iesu Christi willen alleene. Amen. |