Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove– Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
Hier heitt de Diener, Sy sullen de eene den anderen de handt gheuen, ende spreckt.Ga naar voetnoot+ Godt onse ghenadighe hemelsche | |
[Folio 58r]
| |
vader, die v na syner onghemeten goedicheyt to den heylighen Eestande gheroepen heeft, binde v tosamen, mit warer kuyscher liefde, Christliker eenicheyt ende trauwe, Ga naar voetnoot+ dat ghy vwe gantse leuen lanck die hoighe ende wonderbare eenicheyt, die dar is tusschen Christum ende syne bruyd de Ghemeynte, wtdrucken moget ende geue v, dat ghy in salighen ouderdumme, langhe by eenanderen leuet, ende door seghen der vruchtbarheyt, Godes volcke verméeret, ter groitmakinghe synes heylighen names ende vwer sielen salicheyt, door den seluen Iesum Christum onsen Heere. Amen. Hoiret nu wt Christi des Heeren mondt, hoe vast ende onoplosselick dese bandt des huywelikes sy, ende hoe hy oock opghelosset werden konne, Also léert Christus de Héere, ende aldus lese wy Matt.19. Ga naar voetnoot+ Doe traden de Phariséer to Iesu, versochten hem ende spraken to hem, Isset oock recht, dat sich een man scheydet van syner vrouwen, vm eenigher oirsake willen? Hy antworde auer, ende sprack to hen, Hebbet ghy niet | |
[Folio 58v]
| |
ghelesen, dat die, die in anbeghinne den mensche ghemaket heeft, die makede, dat edt een man ende vrouwe syn soude: ende sprack, Darumme sal éen mensche vader ende moeder verlaten, ende an syner vrouwen hanghen: ende die twée sullen éen vleesch syn. So syn sy nu niet twée, mer een vleesch. Wat nu God tosamen geuoeget heeft, dat sal de mensche niet scheyden. Doe spraken sy: Warumme heeft dan Moses gheboden éenen scheydtbrief te gheuene, ende sich van huer te scheydene? Hy sprack to hen, Moses heeft v verorlouet te scheydene van vwen vrouwen, vm vwer herten hardicheyt willen: van anbeghinne auer isset so niet gheweest. Ick segghe v auer, Wie sich van syner vrouwen scheydet (edt sy dan vm hoererie willen) ende trauwet éene andere, die breckt de Ee: ende wie de afghescheydene trauwet, die breckt oock de Ee. Hier hoirt men klar, De Eestandt sy een godtlick ende onoplosselick bandt, ende dat hy alleene door doidt ende eebrekerie opghelosset werden konne. Derhaluen hoedet v, die ghy | |
[Folio 59r]
| |
v hier in Eestandt ghegheuen hebbet mit allen vlyte, niet alleene voor eebrekerie, mer oock voor allen verweckselen to derseluen: leuet heylichliken tosamen, in Christliker liefde, vrede, ende eenicheyt, ende houdet éene den anderen, rechtschapene trauwe ende gheloiue, na den woorde des Heeren. Op dat v Godt hiertoe syne genade geue, latet ons nu eendrachtigen bidden, ende spreken aldus. Ga naar voetnoot+ O almachtighe, goedighe ende alwyse Godt, die du van anbeginne voorsien hebst, niet goedt te syne, dat de mensche alleene ware, ende hebst derhaluen hem eene hulpe, die voor hem ware, gheschapen, ende verordent, Sy twee souden een syn: wy bidden dy oetmoedeliken, du willest desen tween (die du na dyner beschickinghe gheroepen hebst ten heylighen Eestande) Ga naar voetnoot+ sodane ghenade gheuen, ende mit dynen heylighen Gheest bekraftighen, dat sy in Christliker liefde, in warer ende vaster trauwe, nae dynen heylighen wille, heylichliken by eenanderen leuen, alle boise lusten | |
[Folio 59v]
| |
onder dyner heyligher vreese dempen, ende mit hueren eerliken ende kuyschen leuen ende wandel andere stichten moghen. Gheef hen heylighe vader, dynen ghenadigen seghen, als du dynen trauwen dieners Abraham, Isaac ende Iacob ghegheuen hebst, dat sy ten bouwe dyner eewich blyuender Gemeynte, dy een heylich saadt vordbringen, dat selue mit godliker sorge, onderrichtinge ende leere, ten pryse ende loue dyner heyligher maiesteyt opuoeden, Ga naar voetnoot+ ende darouer to samen mit ons, dynen heylighen name altydt louen, prysen ende groitmaken mogen: die du mit dynen lieuen Sone ende den heylighen Gheest, leuest ende regeerst een eewich ende eenich Godt altydt ghepresen. Amen.
Darna spreckt de diener.
Godt blyue mit v ende ons allen. Amen. Gaet in vrede. |