Logo DBNL
Psalmen Davidis (1566)

Psalmen Davidis

(1566)–Jan Utenhove–rechtenstatus Auteursrechtvrij

in Nederlandischer sangs-ryme


Vorige Volgende

Acte der afsnydinge,

O Héere Iesu Christe, een eenich ende eewich koninck dyner Gemeynte, die du toeghesecht hebst, Du willest by ons syn tot den eynde der wereldt, ende ons dynen heylighen Gheest + (die de wereldt om der sunde straffen sal) geuen: Wy bidden dy, wil ons die wy hier in dynen name versamelt syn, mit den seluen dynen Gheest bystaen, ende dyne

konincklike ende godlike macht by ons also vthstrecken, dat wy door dyne authoriteit, dat quaadt ende den broeder die halszstarck in synen sunden is, vth werpen, ter eeren dynes heylighen names ende ter erhoudinge dyner Gemeinte in aller godsaligheyt, ende noch te deses broeders (so hy sich hernamaels bekeere) ware salicheyt. Auer dewyle hy nu in den sunden, die hy, beide teghen dy ende dyne Gemeynte begaen heeft, so gants halszstarck blyft ende, du niet willest, dat sodane in den heylighen lyue dyner Ghemeynte gerekent werden, + So isset, dat wy mit dynen heylighen Gheest, o Heere Iesu Christe gestercket, dynen heilighen beuele nakomen, ende snyden en (hoewel dannoch mit groiter wemoedt onses herten ende medelyden ouer syner verdoemenisse) opentliken als een verrot ledt, van dynen heylighen lyue dyner Gemeynte af. Wy binden hier op erden syne sunden: + ghewisse vth dynen heyligen worde, Sy syn vorheen in hemel ghebonden. Ende hem also vth dynen salighen rycke vth geworpen, dat hy allen gheloiuighen

als een Heyden ende tollenaer geachtet werde, geue wy, door dyn beuel, dem duyuel ouer, ten verderue synes vleesches, op dat syn geest salich werde, ter eeren dynes heyligen namens. die du leuest ende regeerst mit den vader ende den heylighen geest, een eenich ende eewich God altydt gepresen. Amen.

+ Na desen gebede vermanet de Diener de Gemeynte, Een ieder sal desen verbanneden nu vordan, tot dat hy sich bekeere, houden als een Heyden ende tollenaer: denseluen to geenen opentliken dienste der Gemeinte of gebruycke der Sacramenten toelaten. Ten anderen, Een ieder sal sich syner gemeinschap (edt ware dan in politischen dinghen polytischer wyse, ende dat noch by mate: of so iemandt mit Godes geest begauet hem syner sunden vermanen woude) mit gantsen ernste onttreeken. + Ten derden, dat niemandt den verbanneden spotte of hen verachte of sichselues synent haluen roeme of behage: + mer meer, dat een ieder mit medelyden, voor den seluen, ende oock voor sichselues (dat hy

niet op gelyker wyse versocht werde) Godt bidde. Hierna vermaent de diener wederumme de Gemeynte to bidden mit desen worden.

+ Na dem nu door dese afsnydinge, dese N. vth den hemelryke gesloten is ende wy alle wie wy syn, als hy geuallen is, vallen konnen, + so latet ons nu ons onder de krachtige handt Godes demoedigen, ende den Heere van herten bidden, Hy wil den afghesneden wederumme bringhen ende ons alle tesamen, + van sodaner anuechtinghe ende halszstarckheit, altydt genadeliken behoeden, ende bidden aldus.

+ O almachtige hemelsche vader, die du aller menschen herten in dynen handen hebst, wy bidden dy door Iesum Christum dynen Sone onsen Heere, Du willest door dyne genade dat herte N. also wenden ende boegen ende voor dy demoedigen, dat hy syne sunden sie end geuoele, ende erkenne hoe groitelicks du, vth oirsake derseluen tegen hem vertornet bist: dat hy also door ware leedschap to dy bekeert, van den stricken des duiuels (dar hi nu mit gebonden is) verlosset werde: ende also door syne

boete, ons meer vrueghden anbringe, dan hy huyden door syne afsnydinge, ons droefheyt anghedaen heeft, Dartoe wil ons oock alle te samen, mit dynen Geest so bystaen, dat wy onse oude boise wesen aflegghen ende in nieuwicheyt des leuens wandelen, + angedaen mit den nieuwen mensche, + die na dy geschapen is ter recht schapener gherechticheit ende heylicheit, Auer so oock wy to eenigher tydt, door des duyuels listen, ende kranckheyt des vleesches in sunden vallen, wil, Heere, niet toelaten, dat wy darinne vordtgaen: mer geef ons sodane ghenade, dat wy niemandes vermaninge verachten, mer veel meer deselue gerne hoiren ende toelaten, dat wy in gheloiue dynes Soons leuen, + ende als leuende leden synes lyues ende ware rancken, in hem allerleye vruchten der godtsalicheyt vordtbringen, ter eeren dyner godliker maiesteit. In welcker du sampt denseluen dynen Sone ende den heylighen Gheest, leuest een eewich ende ware Godt in eewicheyt. Amen.

 

Werdt hierna de Gemeinte mit eenen Psalme verlaten.


Vorige Volgende