Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

De thien gheboden. Exodus.xx.

Inder wyse des .cxl. psalmes.

HEf op dyn hert, open dyn’ ooren,
Hardneckigh volck in’t wederstaen,
De stem dyns Gods wil nu aenhooren,
End syn gheboden gade slaen,
Ick ben (seyt hy) dyn God end Heere,
Die wt stranghen dienst bracht heb dy:
Daerom gheu’ ick dy dese leere,
Heb gheen ander God neuen my.

2 Du salt dy gheen beelden doen maken
Uan eenigh dingk t’eenigher stond,
Om die t’eeren of groot te maken
In hemel erd, of waters grond.
3 Ydelick dyns Gods naem ghepresen
In dynen mond niet neem noch bruyck:

[fol. 243v]

 

Want hy niet onghestraft sal wesen,

 

Die dien lichtuerdelick misbruyckt.

 

 

 

4 Ses daghen doe dyn werck met maten,

 

Den seuenden heyligh met lust,

 

Wil oock de dyne rusten laten:

 

Want de Heer heeft dan selues gherust.

 

Oeffen dy in d’ woord, end met lusten

 

Houd der Ghemeynten dienst in eer.

 

Op dat de Heer in dy magh rusten,

 

End syn werck doen so langs so meer.

 

 

 

Uader end moeder houd in werden,

 

Op dat du langh leefst onghequelt,

 

End dat dy wel ga op der erden,

 

Doerop de Heer dy heeft ghestelt,

 

6 Werd oock gheen doodslagher beuonden,

 

7 Ouerspeel niet met will of daedt,

 

8 Sy oock gheen dief te gheener stonden.

 

9 Gheen valsch ghetuygheniss bestaet.

 

 

 

10 Du salt dyne begheerten dringhen

 

Uan huyse, wyf, dienstmaeghd end knecht,

 

Oss’, esel end van alle dinghen,

 

Daer een ander in is gherecht.

 

Onss sonden Heer, wy hier wt mercken

 

Om welcker vergheef bidden wy,

 

Wil ons t’ ghelooue nu so stercken,

 

Dat wy dy voortaen dienen vry.