Dauid roept God aen met grooter vyerigheyt, als hy sich voor Saul verbargh inden hole, daer hy vreesde gheuangen te werden. Is een Psalm den voorgaenden seer gelyck.
O Heer, wil myn ghebedt verhooren,
Laet komen doch tot dynen ooren
Myn truerigh bidden dat ick doe,
Na dyner trauwe sonder stooren,
End dyn gherechtigheyt my doe.
[Folio 231r]
[fol. 231r]
Met dynen dienaer wil niet stryden,
Uan dyn gherichte wil hem vryden,
Dat hy niet kom’ in grooter pyn:
Want gheen mensche t’ eenighen tyden
Kan doch voor dy gherechtigh syn.
Want myn vyand héeft my bystreden,
Hy heeft myn leuen vast betreden:
Noch is hem al dat niet ghenoegh:
In eenen duystern put beneden
Sluyt hy my, na der dooden voegh.
Waerdoor myn siel lydt groote schaden,
Myn hert is met weemoed beladen:
Daer ghdenck’ ick der vorigher tydt,
End betracht’ alle dyne daden,
End dyner handen wercken wyt.
Daerinne klaghelick ick roepe,
Myn handen heff’ ick tot dy oppe,
End myn siel’ in huer roepen groot,
Begheert nae dy sonder wanhope,
Als dorr’ erde na water doet.
Haest dy end help my Héer ghepresen,
De gheest beswyckt my nu mits desen:
Uerbergh dyn aensicht van my niet,
Anders so sal ick ghelyck wesen
Den ghenen diemen in’t graf schiet.
§1 Laet my vroegh hooren dyn goedhede:
Want ick myn hop’ op dy bestede,
Uanden wegh dien ick houden moet,
[Folio 231v]
[fol. 231v]
Gheef my kennenschap, na myn bede:
Want tot dy heff’ ick myn ghemoedt.
Uerloss my, Heer, door dyn ghenade,
Uan myn vyanden, on myn schade:
Want ick betrauw dy gants end gaer,
Du bist myn hope vroegh end spade,
End troost in al myn lyden swaer.
Wil my door dyne leere dringhen,
Om dynen wille te volbringhen,
Du bist myn Godt in allen keer,
Maeck dat dyne Gheest my mach bringhen
Inden ghebaenden wegh, o Heer.
Ontsla my van dit wesen, Heere,
Alleen om dyns naems will’ end eere:
Uerloss myn siel’ wt druck end noodt,
Door dyn gherechtheyt, dat ick seere
Dyn lof kondigh’ end make groot.
Myn vyanden die my bespringhen,
Door dyn goedheyt te niet wil bringhen,
End die stracks na myn leuen staen,
Wils’ alle verdoen end verslinghen:
Want ick ben dyn knecht onderdaen.
Ghebedt.
§O barmhertige vader, die du der menschen ydelheyt ende de swackheyt, ende hoe seer wy tot sonden genegen syn erkenst, examineer ons niet na der strangheyt dyner gherechtigheyt, mer streck dyne gunste ende goedigheyt ouer ons, ghelyck du in voortyden gedaen
[Folio 232r]
[fol. 232r]
hebst, dat wy niet gantslicken vergaen. Verlos ons van onsen vyanden, ende leer ons also dynen wille, dat wy door dynen Gheeste beleydt, dy altydt aenghename syn moghen, door dynen Sone onsen Heere Iesum Christum. Amen.
Auteursrechtvrij
