Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove– Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
[Folio 186v]
| |
SAligh is de man die daer leeft,
In rechter ontsicht des Heeren,
End die een welgheuallen heeft.
Aen syn gheboden end leeren,
Syn saed op erden sal krachtigh syn,
End t’ saed der vromen: d’ welck God oock fyn.
Met segheningh sal vereeren.
| |
[Folio 187r]
| |
Ryckdomen end all’ oueruloed
Sullen in syn huys oock wesen:
Syn gherechtigheyt blyuen moet
Hoe seer sy hier sy mispresen.
D’licht schynt den vromen in duysterheyt
Uan God, die van bermhertigheyt
End gnaden werdt meest ghepresen.
Weldadigh is de vrome man
Door wtleenen end gheryuen:
End al syn saecken hy well kan
Met ordeel end stichtingh dryuen.
Saligh is hy, want door gheen gheual
Beweght hy emmermeer werden sal,
Der vromen naem sal steyts blyuen.
Uan quaed gherucht dat ouerkomt,
Schroemt hy doch hem niet met allen:
Want syn hert hem vertrauwt end romt
Op God daer’t op is veruallen,
Syn herte staet vast end vreest gaer niet
Tot dat hy syne vyanden siet,
Na syn beghert’, oueruallen.
Hy deelt wt syn goed euen mild
Den aermen end den ellenden:
Welckes de Heer ghedencken wilt,
Syn gherechtheyt sal niet enden,
Mer inder eewigheyt blyuen staen:
Syn hoorn end kracht sullen voortaen
Hen tot grooter eeren wenden.
| |
[Folio 187v]
| |
So dat de boos’ aensiende dit,
Uast knerssen sal syne tanden,
End door enckelen haet end nydt.
Uerdwynen in allen standen:
Hy sal teghen hem veel listen slaen.
Mer syn begheert’ sal niet bestaen,
End met hem komen tot schanden.
| |
Ghebedt.<h> O gherechtighe ende barmhertighe Godt wil sulck eene vreese dynes names in onse herten drucken, dat wy alle onse behaghen nemen int onderhouden dyner gheboden, dat wy mit gheniete der beloften, die du ghedaen hebst den ghenen, diese onderhouden, ende anschauwen des valles aller godloosen, in eewigheyt bekennen de goedicheyt, die du an ons, ende dyne gherechtigheyt die du an se ghebruyckest. Amen. |
|