Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Si vere vtique iusticiam. Psal.lviii.

Dauid onrechtlicken beschuldighet, protesteert van syner onschuldt ende onnoselheyt: bidt Godt hy wille handthauen teghen syne vyanden.

In der wyse des vorgaenden psalmes.

GHy die syt inden raedt gheseten
End hebt v teghen my versaemt:
Segghet doch vry end onuermeten:
Doet ghy oock recht (na uw gheweten)
Ghy die Adams saedt syt ghenaemt,
Wyst ghy recht soo’t betaemt?

[fol. 93r]

 

Ia ghy bedenckt in’t hert boosheden

 

Om die in den lande te doen,

 

End weeght uwe gheweldigheden

 

In waegh schalen als gherechtheden.

 

Want de godloosen van iongs koen

 

Syn verkeert, end quaedt broen

 

 

 

Sy dwalen so haest als sy werden

 

Gheboren, lieghende seer stout,

 

Huer fenyn is, na rechter werden,

 

Als t’fenyn der slanghen der erden:

 

End als des aders die in’t woudt

 

Huer oore verstopt houdt,

 

 

 

Om d’ beswerers stem niet te hooren,

 

Hoe groot konstenaer hy oock sy.

 

O God, breeck vast in dynen tooren,

 

De tanden inden mond der dooren.

 

Den leeuwelpen, Heer, bid ick dy,

 

De backtanden breeck vry.

 

 

 

§1 Laetse smelten ende verulieten

 

Uan selfs als water door den vloed

 

De pylen die sy sullen schieten,

 

Laets’ oock breken end gaen te nieten:

 

End laetse smelten op den voet,

 

Ghelick een slecke doet.

 

 

 

End als een kind dat is ontstoruen

 

Der moeder, eer’t de sonn’ anschauwt,

 

Laet vergaen end werden verdoruen

 

Huer ionghe doornen end verstoruen

[fol. 93v]

 

Eer dat sy groot werden end dicht,

 

Door dyn stranghe ghericht.

 

 

 

Dan sal hem d’oprechte verblyden

 

Die daer ghedruckt lagh onder voet,

 

Siende de wrak’ an alle syden,

 

Gedaen ouer de boose lieden,

 

End syn voeten wasschen met spoed

 

In des godloosen bloed.

 

 

 

Ende de luyden sullen segghen,

 

De rechtuerdighe mensch ghewis,

 

Uerliest niet (t’is werd t’ouerlegghen)

 

Syn moeyte, (men macht vry versegghen)

 

Want God een oprecht richter is

 

Ouer dat erdryck fryss.

Ghebedt.

§ O Heere rechtuerdighe richter der gantser wereldt, die du kenst de ergheyt ende wreedtheyt der vyande dyner Ghemeynte: bedwyng huere lusterreden, verneder hueren pracht, ende snytse vanden ghetale der leuendighen aff: op dat de gherechtighen sien de erschrecklicke wraecke die du doest, ende meer ende meer beweeght werden dyne gherechtigheyt ende goedicheyt te prysen, ende dynen heylighen name groot te maecken door dynen Sone Iesum Christum. Amen.