Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Domine in virtute tua. Psalm.xxi.

Dauid inder persone des volckes gheeft dancksegginge voor de groote weldaden, die hem Godt ghedaen heeft. Hier werdt oock onder der figure Dauidis besonghen de ouerwinninghe ende dat eewigh riicke Christi, als oock de Ioden selues bekennen.

[fol. 30v]

DE Konnigk sal ghewis, O Heer,
Hem hooghelick verlyden
In diin maght t’allen tyden.
Ende sal hem verhooghen seer
In dyn verhueghing groot,
Uerkreghen inder noodt.

Hem na wensche des herten syn
Heefstu, O Heer’, verheuen,
Ghenadelick ghegheuen
End wat hy heeft ghebeden fyn
In eenighe verdriet,
Heefstu gheweyghert niet.

[fol. 31r]

 

Du heefst hem met seghening schoon

 

Seer ryckelick voorkommen,

 

Eer hy tot dy is kommen.

 

Du heefst oock een eerlicke kroon

 

Uan fyn goudt toebereedt,

 

Hem op het hoofdt ghesett.

 

 

 

Hy begheerd’ alleenlick van dy,

 

Dat du hem woudest gheuen

 

Een wat langher te leuen,

 

End du heefst hem ghegheuen vry

 

Te leuen langhe tydt,

 

Ia oock in eewigheyt.

 

 

 

Hy heeft door dyne goedicheyt

 

Ouer al fyn verkreghen

 

Een heerlicheyt van deghen.

 

Du heefst hem schoon wt mildicheyt

 

Eer’ op het hoofdt gheleydt,

 

Ende groot’ heerlicheyt.

 

 

 

Du heefst hem seer ghenadelick

 

Met alderhande gauen

 

Eerlick willen begauen.

 

Du heefst hem verhuegt deghelick

 

Met blyschap door t’ghesicht

 

Uan dynen anghesicht.

 

 

 

Want de Koningk in aller noodt

 

Heeft ghestelt sonder rauwen,

 

Op den Heer syn vertrauwen.

 

Door des Hooghsten hulp, in anstoot

[fol. 31v]

 

End allerley verdriet,

 

Sal hy wanckelen niet.

 

 

 

§1 Dyn handt is sterck ghenoegh ghewis

 

Teghen all’ dyn vyanden,

 

Om die te doen tot schanden.

 

Dyn recht’ handt sal betrapen friss

 

Die dy, door hates brandt,

 

Doorgaens doen wederstandt.

 

 

 

Du salts’ in dynen toorne doen,

 

Als eenen ouen, branden,

 

Die in gloedt is ghestanden,

 

Dyn grimm salse verslinden koen,

 

Sy sullen t’ander gaen,

 

Ende door vyer vergaen.

 

 

 

Sy sullen te male vergaen

 

End gants wtgheroeyt werden

 

Met huer saedt wter erden.

 

Huere lyfurucht sal niet bestaen

 

Hoe vele men der vindt,

 

Onder der menschen kind’.

 

 

 

Sy hebben een seer schandelick

 

End booss stuck angheheuen,

 

End an dy schier bedreuen,

 

Denckend’ eenen raedt te ghelyck,

 

Mer mits huer kleyne macht

 

Hebben dien niet volbracht.

 

 

 

Want als sy sullen teghen dy

 

Kommen met all’ huer bende,

[fol. 32r]

 

Sullen sy vlien met schande,

 

Ende du saltse schieten vry

 

Metter peese s’booghs dyn,

 

Recht in hueren anschyn.

 

 

 

Welan dan, ryss nu op, o Heer,

 

End bewyss als een helde,

 

Dynr moghentheyt ghewelde,

 

End wy sullen singhen, end seer

 

Prysen dyn moghentheyt

 

Nu end in eewigheyt.

Ghebedt

§ O Heere Godt, een eewigh oorsprongk alles goedes, euen als het dy ghelieft heeft ons te roepen ende te ontfanghen tot die ghemeynschap dynes gheliefden Soons onses Heeren Iesu Christi, wil oock niet toelaten dat wy vmmermeer ouerwonnen werden van onsen vyanden, mer dat na beuestinge synes ryckes midden onder ons, wy triumpheren, singhen ende grootmaken dynen prys ende lof in eewigheyt. Amen.