Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
[Folio 27r]
| |
D’Hemels an allen kant,
vertellen met verstand,
Gods groote heerlicheyt.
End dat wtspreydsel groot,
Uerkondight daertoe bloot:
D’werck syner handen breyd,
Een dagh, die daer volght naer,
Den andern, spreeckt wt klaer,
Ons van Gode den Heere.
D’een nacht
| |
[Folio 27v]
| |
 mit hueren schyn,
Na d’ander gheeft ons fyn,
Uan syn wiisheyt een leere.
End daer is gheen gheslacht,
Noch tong, hoe seer veracht,
Of hoe vremd sy syn magh,
Die niet hoore t’gheluyd,
End versta het beduyd,
Der hemelen ghespraech.
Huere loop streckt hem wt,
End’ huers sprekens gheluyd,
Oock tot der wereldt enden,
God heeft ghestelt daerin
Der sonnen een woningh,
Daerin sy haer kan wenden.
Daer wt sy komt seer schoon,
Als een brudegoom koen,
Wt syner kamer doet:
Uroyelick als een sterck man,
Die synen loop voortan,
Eynden wilt wel gemoedt.
Sy gaer wt van d’een eyndt
| |
[Folio 28r]
| |
Der hemelen, end rent
In een dagh totten andern,
Niemand is die hem kan,
Enigherwyse van
Huerer hitt’ afghewenden.
§1 De wet des Heeren is
Gants, end volmaeckt ghewis,
Die siel quickende recht
S’Heeren tuyghniss is waer,
Gheuende wysheyt klaer,
Den ongheleerden slecht.
S’geeren gheboden syn
Gherecht, end maken fyn
Dat hert vro end vermoghen,
Gods beuel in’t ghemeyn,
Is gaer suyuer end reyn,
Uerlichtende die ooghen.
S’Heeren eerwerdigheyt,
Bliift steets in euwicheyt,
Mits dat sy suyuer is.
S’Heeren gherechten syn,
Gants waer, sonder waenschyn,
End gherechtigh ghewiss.
Dit all is menigh faut,
Begheerlicker dan goud,
Ia goud goed bouen maten:
End in een herte goed
Is huenich niet so soet,
| |
[Folio 28v]
| |
Noch oock de huenighraten.
Oock hier door dyn knecht, Heer,
Heeft een ghenoeghsaem leer,
Den rechten wegh te gaen
End wie sulcks onderhoudt,
Die sal, als die wel bouwt,
Treflicken loon ontfaen.
Mer wie is doch de man,
Die syne sonden kan
Wel verstaen end’ wt reden?
Uan alle sonden myn,
Die my verborghen syn,
Wil my vryen end redden.
So wat ick onberaen
Door hoouerd’ heb ghedaen.
Uergheef my daer toe meer
Dat het niet hersch’ in my
So werde ick reyn end vry
Uan grouer sond’, o Heer.
Myne mondt sprecke niet,
End myn hert dencke niets,
Dan dat voor dy alleyne
Seer welgheualligh sy,
O Heer, myn steenrotss vry,
End myn verlosser reyne.
| |
Ghebedt.O Godt schepper aller dinghen, gheef dat wy dy kennen ende groot maken moghen, om dyner grooter mogent- | |
[Folio 29r]
| |
heyt willen die sich verklaert inder onderhouding der wereldt: ende laet niet toe, dat wy ons van dyner heyligher ende reyner Wet afwenden: mer dat wy daerinne onse lust nemen, op dat wy ghereynighet, door den genen diese veruult heeft, eyndelicken deelachtich werden der eewigher salicheyt. Amen. |
|