Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Exaudi domine iustitiam. Psal.xvii.

Dauid veruolght, maeckt een verghelyckinghe der wreetheyt syner vyanden met syner onnooselheyt, ende troost sich metten wille Godes die hem also oefende ter godtsalicheyt. Is een bequame Psalm wanner men quaedt voor goedt lijdt.

HEer, hoor na myn gherechticheyt,
Hoor neerstlick na myn truerigh roepen,
Tot myn ghebedt dyn oor doe open
welck geschiedt in oprechtigheyt,
Laet hierinne sonder weer-

[fol. 22v]

legghen.
Het oordeel gheschieden van dy
Laet dyn ooghen bemercken vry
Alle stucken, end ouerlegghen.

Du heefst beproeft dat herte myn,
My besocht end doorsocht by nachten,
End salt niet vinden dat myn ghdachten ,
Uan mynen mond verscheyden syn.
Iae ick draegh voor een ander sorghe,
Om dyner lippen woorden wil,
Dat die daer pleeght te roouen stil,
Niet meer rooue, kele, noch worghe.

Wil myn ganghen beuesten, Heer,
In dyn paden met aller vreden,
Gheef dat myn voeten niet aftreden,
Noch wanckeln in eenighen keer.
Ick roep’ dy an, want in’t ghemeyne
Du verhoorst my, o Heere myn,

[fol. 23r]

 

Ick bid dy, leen my d’oore dyn,

 

End verhoor myn begheerte reyne.

 

 

 

Maeck wonderbaer dyn goedheyt saen,

 

Die daer bist een hoeder vol trauwen

 

Der ghenen die op dy vertrauwen,

 

Teghen die teghen my opstaen.

 

Bewaer my met sulckerley sorghen,

 

Somen den ooghen appel doet,

 

Onder dynr vlercken schadow soet

 

Houdt my doch sekerlick verborghen.

 

 

 

§1 Op dat ick vrylick magh ontulien

 

De ghene die my gaer verdrucken,

 

End myn vyanden, t’onderdrucken

 

Die myn siel omringhen als bien.

 

Sy syn gaer vet end onuermoghen,

 

In alle’ huer woorden groots syn sy:

 

Sy maecken my den wech onury,

 

Siende waer sy my stricken moghen.

 

 

 

Een die de meest’ is in hooghmoedt,

 

Den roouenden Leeuw’ is ghelycke

 

End den leeuwelpe desghelycke,

 

Die tot aes soecken is ghemoedt.

 

Ryss op, verrasch hem, o Godt Heere,

 

Sla hem gantslick neder ter erd’:

 

Uanden godloosen (dyn recht swerd)

 

Ury myn siel na dyn goedtheyt teere.

 

 

 

Welke dyn handt (doch sterflick) syn,

 

Tot deser wereldt gaer begheuen,

[fol. 23v]

 

Die daer huer deel in dese leuen

 

Soecken met vroeylicken schyn.

 

Du vulst hueren buyck met dyn goeden,

 

Huer kinders werden oock versaedt,

 

De welck’ oock tot huer eyghen saedt

 

Ghenoegh nalaten hen te voeden.

 

 

 

Mer ick inder gherechtigheyt

 

Sal sien dyn ansicht door dyn gnaden,

 

Als ick opgheweckt, my sal saden

 

Met dyn bywesigh’ heerlicheyt.

Ghebedt.

§ O Godt du eenigh herten ondersoecker, nademale dat wy an allen syden omringht syn van ontallicken perikelen, toon ons dyn gunste end goedwillicheyt, waer sonder wy gantslicken beswicken moesten: ende laet niet toe, dat onse herte begheuen sy tot desen eerdtschen dinghen, mer dat wy volghende dynen gheboden, altydt trachten na die hemelschen ghelucksaligheyt, die ons dyne Sone Iesus Christus door syn eyghen bloedt verworuen heeft. Amen.