Dauid segt hier, salich te syne, die daer verwerpen den raedt ende seden der godloosen, ende sich begeuen te erkennen ende na te trachten de Wet des Heeren: ende wederom onsalich, die ter contrarye doen.
SAligh is die niet tot den rade,
Der godloosen neemt synen ganck:
Noch staet in der sondaren pade,
Niet sitt oock op der spottern banck.
Mer syne lust neemt euen seere
In s’Heeren Wet, end dach end nacht
[Folio 1v]
[fol. 1v]
Daerom tot synen troost end leere
Ghedenckt, end deghelicken tracht.
Des’, als een boom by waterbeken
Gheplant, die syn vrucht t’syner tydt
Ghéeft, sal syn, end daerby gheleken,
Gants salich end ghebenedyt.
Een éenich bladt salder niet vallen
Uan sulcken boome so gheplant:
Also sal hy, sonder misuallen,
Bespoedight syn in allen standt.
Dit sal ghéensins moghen gheschieden
Den godloosen die Godt verschuyft:
Mer sy sullen stracks moeten vlieden,
Euen als t’kaf voor windt verstuyft.
Daerom sullen die boose knechten
In d’ordéel niet konnen bestaen:
Noch de sondaers by den gherechten,
Mits dat sy na der boosheyt staen.
Want de Héer kent den wech end d’leuen
Der, die na gherechticheyt staen,
Mer die de boosheyt hier aenkleuen,
Huere wech sal verloren gaen.
Ghebedt.
O Heere Godt, die du ons gheschapen hebst ter ghelucksalicheijt, ende hebst ons ghegheuen dijne heijlighe Wet, die daer is de regel rechtscapen leuens: geef dat wij door dijne ghenade versaken alle lusten des vleesches ende alle boose geselscap, so toenemen mogen
[Folio 2r]
[fol. 2r]
na den gheest, dat wij altijdt onder dijne bescherminghe een vast vertrauwen hebben, want dijn Sone Christus Iesus verschijnen sal, te onderscheijden de bocken vanden schapen die hij verlost heeft met sijnen bloede.
Auteursrechtvrij
