Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett

Cap.xvij.

1

ENd dar quam eęn van den zeuen Enghelen die de zeuen nappen hadden, sprack mit my, end zeyde tot my: Komm, ick zal dy wijzen het gherichte der grooter hoeren die op velen wateren zitt,

2

^* Mit welcker ghehoerert hebben de kœninghen op ærden, end droncken gheworden zijn van dem wijn hœrer hoerery, die dar wonen op ærden.

* Apoc.18.a.3

3

End hy bracht my hén im gheęst in eęn woestijn: end ick zagh eęn vrauw zitten op eęn rooßuærwigh ghedierte, dat was voll namen der lastering, end had zeuen hoofden end tien hoornen.

4

End de vrauw was bekleędt mit purperen end rooßuærwighem doucke, end ouerguldt mit golde, end [verciert] mit kostlickem ghesteęnte end pærlen, end had eęnen guldenen drinckbeker in hœrer hand, ⁺ voll gruwelickheyden end onreynicheyt hœrer hoerery:

+ B

5

End an hœrem voorhoofde gheschreuen eęnen naem, Uerborghenheyt, de groote Babylon, de moeder der hoeren end der gruwelickheyden op ærden.

6

End ick zagh het wijf droncken van dem bloede der Heylighen, end van dem bloede der tuyghen Iesu: end ick ver-

[p. 431v]

wonderde my mit grootem verwonderen doe ick ze zagh.

7

End de Enghel zeyde tot my: Waerom verwonderdest du dy? ick zal dy zegghen de verborghenheyt van dem wijue, end van dem ghedierten dat ze draeght, end heeft zeuen hoofden end tien hoornen.

8

Het ghedierte dat du ghezien hebst, is gheweeßt, end is niet, end het zal wederopkommen wt dem afgrond, end zal gaen in verdærfniß: end die op ærden wonen ^* (welcker namen niet gheschreuen staen in dem bouck des leuens van an der wæreld grondlegghinghe,) ⁺ zullen zick verwonderen, wanneęr zy zien het ghedierte, welck gheweeßt is end niet is, hoewel het is.

* Apoc.13.b.8

+ C

9

Hier is het verstand dat wijßheyt heeft. ^* De zeuen hoofden zijn zeuen berghen, op welcken het wijf zitt, end zijn zeuen kœninghen:

* Apoc.13.a.1

10

De vijue zijn gheuallen, end de eęn is, [end] de ander is noch niet kommen: end wanneęr hy kommen zal zijn, moet hy eęn kleyne tijd blijuen.

11

End het ghedierte dat gheweeßt is end niet is, dat is de achtste [kœningk], end is van den zeuen, end gaet in verdærfniß.

12

^* End de tien hoornen, die du ghezien hebst, zijn tien kœninghen die noch gheęn kœningkrijck entfanghen hebben, auer als kœninghen zullen zy eęn stonde macht entfanghen mit dem ghedierte.

* Dan.7.f.20 Apo.13.a.1

13

Deze hebben eęn meyning end zullen hœr gheweld end macht ouerghe-

[p. 432r]

uen dem ghedierte. ⁺

+ D

14

Deze zullen strijden mit dem Lamme, end het Lamm zal ze ouerwinnen: ^‡ want het is eęn Heęr [aller] heęren, end eęn kœningk [aller] kœninghen: end die mit hem zijn gheropen end verkoren end gheloouigh.

‡ 1.Tim.6.c.15 Apoc.19.c.16

15

End hy zeyde tot my: ^* De waters die du ghezien hebst daer de hoere zitt, zijn volcken end scharen, end Heydens end tonghen.

* Esa.8.b.7

16

End de tien hoornen die du ghezien hebst op dem ghedierte, die zullen de hoere haten, end zullen ze woest end bloot maken, end zullen hœr vleęsch eten end zullen ze mit vuer verbranden.

17

Want God heeft het ghegheuen in hœre herten te doen zijn meyning, end te doen eęnerley meyning, end te gheuen hœr kœningkrijck dem ghedierte, tot dat vollendt werden de worden Godes.

18

End het wijf dat du ghezien hebst, is de groote Stad, die eęn kœningkrijck heeft ouer de kœninghen op ærden.