Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett

Cap.xij.

1

ENd dar ward ghezien eęn groot teęken in dem hemel. Eęn vrauw mit der zonnen bekleędt, end de maan onder hœren voeten: end op hœrem hoofde eęn kroon van twælf sterren.

2

End zy was zwangher, end kreesch in barensnoode, end leed pijn te baren.

3

End dar ward ghezien eęn ander teęken in dem hemel, end zie, eęn groote roode draack welcker had zeuen hoofden end tien hoornen, end op zynen hoofden zeuen kroonen:

4

End zyne stært toogh het derde deęl

[p. 425v]

der sterren des hemels, end warp ze op de ærde. End de draack stond voor der vrauwe die dar baren zolde, op dat wanneęr zy ghebaert hadde hœren zoon, hy en verslinden mochte.

5

End zy baerde eęnen zoon eęn manneken, die alle Heydens regieren zolde mit eęner ijzeren roude: ⁺ end hœr kind ward hénop gheruckt tot Gode, end tot zynem throon.

+ B

6

^* End de vrauw vluchtde hén in de woestijne, daer zy had eęn plaetß van Gode bereydt, dat zy aldaer gheuoedt wurde duyzend, tweęhonderd, zestigh dagen.

* Apoc.12.d.14

7

End dar ward eęn strijd in dem hemel: Michael end zyne Enghels streden mit dem drake, end de draack streed end zyne enghels:

8

End vermochten niets, oock ward hœr plaetß niet meęr vonden in dem hemel.

9

^* End de groote draack, de olde slang die dar heett duuel end de Satan, ward wtgheworpen, die den ganschen ærdbodem veruoert, [end] ward gheworpen op de ærde: end zyne enghels wurden mit hem hén gheworpen.

* Luc.10.c.18 Apoc.20.a.2

10

⁺End ick hoorde eęn groote stemm die dar zeyde: Nu is in dem hemel de zaligheyt, end de kracht, end het kœningkrijck onzes Godes, end de macht zijns Ghezalfden gheworden: dewijl verworpen is de verklagher onzer broederen, die ze verklaeghde dagh end nacht voor onzem Gode.

+ C

11

End zy hebben en ouerwonnen door

[p. 426r]

des Lamms bloed, end door het word hœrer tuyghniß: end zy hebben hœr ziel niet lief ghehadt tot in den dood.

12

Hierom verblijdet v ghy hemels, end ghy die daerin wonet. Weę den, die op ærden wonen end op der zeę: want de duuel is tot v hénaf ghedaelt, end heeft eęn groote verbolghenheyt, dewijl hy weet dat hy weynigh tijd heeft.

13

End doe de draack zagh dat hy hén gheworpen was op de ærde, ⁺ veruolghde hy de vrauw die het manneken ghebaert had.

+ D

14

^* End der vrauwen wurden tweę vlœghels ghegheuen van eęnem grooten arend, dat zy in de woestijn vloghe an hœr plaetß, daer zy gheuoedt werdt ^* eęn tijd, end tijden, end eęn halue tijd voor dem anghezichte der slanghen.

* Apoc.12.b.6

* Dan.12.c.7

15

End de slang schoot na der vrauwen wt hœrem monde eęn water als eęnen stroom, op dat hy ze mit dem stroome verdroncke.

16

End de ærde halp der vrauwen, end dede hœren mond op, end verzoop den stroom, den de draack wt zynem monde schoot.

17

End de draack ward toornigh ouer de vrauwe, end ghingk hén strijd te voeren mit den ouerighen van hœrem zade, die dar Godes gheboden holden, end hebben het tuyghniß Iesu Christi.

18

End ick stond op dem zande der zeę.