Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1DAerom oock wy, dewijl wy eęn zulcke wolcke der tuyghen om ons hebben, Ga naar margenoot* latet ons aflegghen alle last, end vastommstaende zonde, end loopen Ga naar margenoot‡ door lijdßaemheyt den kamp die ons voorghelegt is: | |
2End opzien op Iesum den Anuoerer, end vollendigher des ghelooues: Ga naar margenoot* welcker vœr de vrœghde die hem voorghelegt was, verdrough duldighlick het cruys, mit verachtinghe der schande, end is ghezeten ter rechter hand des throons Godes. | |
3Ouermærcket dan den, die zulck eęn wederspreken van den zondaren teghen zick verdraghen heeft: op dat ghy niet moede werdet, Ga naar margenoot+ end zwijket in uwen zielen. | |
4Ghy hebbet noch niet tot op het bloed wederstaen mit teghenkampen teghen de zonde: | |
5End hebbet vergheten der vermaning die tot v, als tot kinderen, spreeckt: Ga naar margenoot* Mijn zoon acht niet kleyn de tuchting des Heęren, zwijck oock niet wanneęr du van hem ghestraft werdst. | |
6Ga naar margenoot* Want welcken de Heęr lief heeft, den tuchtight hy, hy gheęsselt auer eęnen ieghelicken zoon den hy opneemt. | |
7Zo ghy de tuchting verdraghet, zo anbiedt zick God v, als kinderen. Want | |
[pagina 384r]
| |
wat zoon is’er welcken de vader niet tuchtight? | |
8Zijt ghy auer zonder tuchting, der zy alle zijn deęlachtigh gheworden, zo zijt ghy ghewißlick bastarden, Ga naar margenoot+ end niet kinders. | |
9Daerenbouen zo wy de vaders onzes vleęsches tot tuchtigheren ghehadt, end ze entzien hebben: zullen wy niet veel meęr onderdanigh zijn dem Uader der gheęsten, end leuen? | |
10End die wel tuchtighden [ons] weynigh daghen na hœrem goedduncken: deze auer [tuchtight ons] tot dem, dat nutt is, op dat wy deęlachtich werden zyner heylighing. | |
11Alle tuchting auer wanneęr zy teghenwordigh is, schijnt niet eęn vroylick, mer eęn trœrigh dingk zijn: auer namaels vergheldt zy eęn vreedßame vrucht der gherechtigheyt den, die daerdoor gheoeffent zijn. | |
12Ga naar margenoot* Daerom richtet weder op de slaphanghighe handen, end de onbondene knyen: Ga naar margenoot+ | |
13End doet rechte loopen mit uwen voeten: op dat niet dat krœpel is, van dem weghe afdwale, mer meęr ghezond werde. | |
14Ga naar margenoot* Iaghet na dem vrede mit allen, Ga naar margenoot‡ end na der heylighing, zonder welcke niemand den Heęre zien zal. | |
15Ga naar margenoot* End ziet toe dat dar niemand de ghenade Godes verzuyme, dat dar niet ærghent eęn wortel der bitterheyt opward wtspruyte, end verstooring make, end vele door de | |
[pagina 384v]
| |
zelue ontreynight werden. | |
16Dat niemand zy eęn hoererer, of eęn onheylighe, Ga naar margenoot* als Esau, die vœr eęn spijß zijn eęrstgheboortenrecht hén gaf. | |
17Ga naar margenoot* Want ghy wetet dat hy oock namaels, doe hy de zeghening beæruen wolde, verworpen is: Ga naar margenoot+ want hy vand gheęn plaetß der ghemoedbetering, hoewel hy ze mit tranen nærstlick zochte. | |
18Want ghy zijt niet kommen tot Ga naar margenoot* eęnem betastlicken berghe, end tot eęnem brandenden vuere, end tot eęnem draywinde, end tot eęner duysterniß end ongheweder, | |
19End tot eęnem gheschalle der bazounen, end tot eęner stemme der worden, Ga naar margenoot* welcker zick weygherden die ze hoorden, dat hen eęnighe rede meęr ghezegt wurde. | |
20(Want zy konden niet verdraghen dat dar wtgheboden ward, Ga naar margenoot* Zo eęnigh gedierte den bergh anroert, het zal ghesteęnight, of mit eęnem gheschutte doorschoten werden. | |
21End alzo schriklick was het dat dar verscheen, dat Mozes zeyde: Ick bin beureęßt end beue.) | |
22Mer ghy zijt kommen tot dem berghe Sion, end tot der stad des leuendighen Godes, Ga naar margenoot* dem hemelschen Hierusalem, Ga naar margenoot+ end ter hoopkomste veler duyzend Enghelen, | |
23End tot der vergaderinghe der eęrstgheborenen die in den hemelen angheschreuen zijn, end tot Gode dem richter ouer alle, end tot den gheęsten der vol- | |
[pagina 385r]
| |
kommenen gherechtighen, | |
24End tot dem Middelaer des nieuwen Testaments Iesu, end tot Ga naar margenoot* dem bloede der besprenghing dat dar beter spreeckt dan [het bloed] Ga naar margenoot‡ Abel. | |
25Ga naar margenoot* Ziet toe dat ghy v deß niet weygheret die dar spreeckt: Want zo ghene niet entulohen zijn die zick deß weygherden die op ærden Godlicke reden sprack, Ga naar margenoot+ veel Ga naar margenoot+ minn wy, zo wy ons van dem afwenden die vam hemel [spreeckt]. | |
26Welckes stemm doe ter tijd de ærde beweeghde: nu auer heeft hy toeghezegt end ghesproken: Ga naar margenoot* Noch eęnmael beweegh ick, niet alleęnlick de ærde, mer oock den hemel. | |
27Auer dat zelue Noch eęnmael, beduydt eęn verzetting deß, dat beweeghlick is, als deß dat ghemaeckt is: op dat het onbeweeghlick blijue. | |
28Daerom dewijl wy annemen het onbeweeghlick kœningkrijck, latet ons ghenade hebben Ga naar margenoot* waer door wy Gode anghenaemlick dienen mit eęrbiedinghe end Godsuruchtigheyt: | |
|