Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett

Cap.iij.

1

DErhaluen ghy heylighe broeders, die ghy medeghenooten zijt des hemelschen beroups, nemet waar des Apostels end ^* Ouerpriesters onzer belijdeniß Christi Iesu,

* hebr.4.d.14 end .6.d.20 end .8.a.1 end .9.c.11

2

Die dar trauw is dem, die en ⁺ ghemaeckt heeft, gelijck oock ^* Moses [was] in zynem ganschen huyze.

+ of, ghestelt

* Num.12.b.7

[p. 371r]

3

Want zo veel meęrder heęrlicheyt is deze wærdigh gheacht dan Moses, als dar meęrder eęr heeft de huyßbauwer, dan het huyß.

4

Want eęn ieghelick huyß werdt van iemanden ghebauwt: ^* die auer alle dingk gheschapen heeft, dat is God.

* Gene.1.a.1

5

End Moses was wel trauw in des zeluen ganschem huyze, als eęn knecht ^* ter ghetuygheniß deß, ⁺ dat ghesproken zolde werden:

* deut 18.c.15.18

+ B

6

Christus auer als eęn Zoon ouer zijn eyghen huyß: ^* welckes huyß wy zijn, ^‡ zo wy anders de vrijmoedigheyt end den romm der hope tot an het ende vast beholden.

* 1.Cor.3.c.16 end .6.d.19 2.Cor.6.d.16 1.Pet.2.a.5

‡ Rom.5.a.2

7

Daerom ghelijckerwijß de heylighe Gheęst zegt, ^* Huyden zo ghy hooret zijn stemm, zo verhærdet uwe herten niet:

* Psal.95.b.7 Hebr.4.b.7

8

^‡ Als [gheschiedde] in der verbitteringhe am daghe der verzoucking in der woestijne,

‡ Exod.17.a.2

9

Daer my uwe vaders verzochten, zy beproufden my, end zaghen myne wercken viertigh iaren lang.

10

⁺Daerom walghde my ouer dit gheslæchte, end zeyde: Altijd dwalen zy mit dem herten: auer zy wisten myne weghen niet:

+ C

11

^* Alzo dat ick zwour in mynem toorne: Zy zullen tot myner ruste niet kommen.

* Deut.1.f.34 Num 14.d.23

12

Ziet toe, broeders, dat niet t’eęniger tijd in iemanden onder v zy eęn booß ongheloouigh hert, door aftreden van dem leuendighen Gode:

13

Mer vermanet malckanderen alle daghe zo lang het Huyden heett: op dat

[p. 371v]

niemand onder v verhardt werde door ⁺ verleyding der zonde:

+ Of. veruoerische zonde.

14

Want wy zijn Christi medeghenooten gheworden, zo wy anders ⁺ den anuangk der bestaing tot an het ende vast beholden:

+ Of. het eęrste stœnsel waerdoor wy bestaen, dat is, vast gelooue.

15

⁺Daerom dat dar ghezegt werdt, ^* Huyden zo ghy zijn stemm hooret, zo verhardet uwe herten niet, als in der verbitteringhe [gheschiedde].

+ D

* Hebr.3.b.7

16

Want zommighe die en hoorden, verbitterden zick: auer niet alle die van Egypten wttoghen door Mosen.

17

Ouer welcke auer walghde hem viertigh iaren? was het niet ouer die, die dar zondighden, ^* welcker lidmaten in der woestijne veruielen?

* Nu.14.f.37 Psa.106.d.25 Sap.1.c.11 1.Cor.10.b.10 Iude.a.5

18

^‡ Welcken zwour hy auer dat zy niet tot zyner ruste kommen zolden, dan den, die onghezegghelick waren?

‡ Deut.1.f.34

19

End wy zien dat zy niet hebben konnen hénin kommen om des onghelooues willen.