Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett

Cap.xxvij.

1

DOe het auer besloten was dat wy in Italien schepen zolden, leuerden zy oock Paulum end zommighe andere gheuanghenen eęnem Honderdhoofdmann der Keyzerscher rotten, mit name Iulio.

2

^* Doe wy auer in eęn Adramittisch schip traden, dat wy an de plaetsen Asie hén schepen zolden, voeren wy vam lande: daer mit ons was ^* Aristarchus wt Macedonien van Thessalonica.

* 2.Cor.11.f.25

* Col.4.b.10 Act.19.f.29 end .20.a.4

3

End des anderen daghs quamen wy an tot Sidon: end Iulius handelde vriendlick mit Paulo, ^* end verorlofde hem tot zynen vrienden te gaen, end bezorght te werden.

* Act.24.f.23 end .28.d.16

[p. 254r]

4

End van daer stieten wy af, end scheepten onder Cypren hén, daerom dat ons de winden enteghen waren.

5

End ouerscheepten de zeę an Cilicien end Pamphylien hén end quamen hénaf tot Myra in Licien.

6

End aldaer vand de Honderdhoofdmann eęn schip van Alexandrien, welck na Italien voer, end bracht ons daerop.

7

⁺Doe wy auer vele daghen langßaemlick scheepten, end nauwlick teghen Gnidon quamen, om dat ons de wind weerde, scheepten wy onder Creta hén na Salmonen.

+ B

8

End als wy de zelue nauwlick voorby voeren, quamen wy an eęn plaetß gheheeten Schoonhauens, waerby de stad Lasea was.

9

Doe nu veel tijd voorby was, end de schipuard nu gheuaerlick was, daerom dat oock nu ^* de vasten voorby was, vermaende ze Paulus,

* Leui.16.f.28

10

End zeyde tot hen: Ghy mannen, ick zie dat de schipuard mit hindernisse end grooter schade will toegaen, niet alleęnlick der last end des schips, mer oock onzer zielen.

11

Auer de Honderdhoofdmann gheloofde dem stuermann end dem schipper meęr, dan dem, dat van Paulo ghezegt ward.

12

End dewijl de hauen ongheleghen was te ouerwinteren, besloten vele eęnen raad van daer te varen, of zy eęnighßinns konden ankommen tot Phenicen te ouerwinteren: welck is eęn hauen an Creta, ⁺ teghen dem Zuydwestschen end Nordwestschen wind.

+ C

13

Doe auer de Zuydwind opwayede,

[p. 254v]

meynden zy, zy hadden hœr voornemen ouerkommen, end maeckten zick op na Asson, end voeren an Creta voorby hén.

14

Niet lang auer daerna verhief zick daerteghen eęn draywind, gheheeten Noordoost.

15

End doe het schip vergrepen was, end konde zick teghen den wind niet richten, gauen wy’t op, end dreuen hén.

16

Wy liepen auer onder eęn eylandeken, gheheeten Clauda, daer konden wy nauwlick ouer het boot gheweld krijghen:

17

End na dem zy het opghetoghen hadden, bruyckten zy behulpsels, end onderbonden het schip: end van vreęze dat zy op eęnighe zandplaat mochten vallen, lieten zy het vat neder, end dreuen alzo hén.

18

End doe wy mit grootem ongheweder ouerlastight wurden, deden zy des anderen daghs eęnen wtworp.

19

⁺End ten derden daghe worpen wy mit onzen handen wt het bereydschap im schepe.

+ D

20

Doe auer in velen daghen noch zonn noch ghesternnte verscheen, end gheęn kleyn ongheweder ons nu op den halß lagh, was voordan alle hope onzer beholding benomen.

21

End doe nu groote etensnood was, trad Paulus in’t midden onder ze, end zeyde: O mannen, men hadde my moeten ghehoor gheuen, end niet opbreken van Creta, end ouer ons behalen deze hinderniß end schade.

22

End nu vermane ick v, dat ghy wel

[p. 255r]

ghemoedt zijt: want niemands ziel zal van v ommkommen, dan alleęn het schip.

23

Want in dezer nacht heeft by my ghestaen eęn Enghel Godes, deß ick bin, end dem ick diene.

24

End sprack: Ureęß dy niet Paule: du moetest voor den Keyzer ghestelt werden: end zie, God heeft dy gheschoncken alle die mit dy schepen.

25

Daerom ghy mannen, zijt wel ghemoedt: want ick ghelooue Gode, het zal alzo gheschiehen, ⁺ ghelijckerwijß my ghezegt is.

+ E

26

^* Wy moeten auer anuaren an eęn eyland.

* Act.28.a.1

27

Doe auer de viertiende nacht quam, end wy in der Adriatischer zeę ghedreuen wurden, omtrent der middernacht, meynden de schipluyden, hen verschene eęnigh land.

28

End worpen het dieplood wt, end vonden twintigh vadems: end eęn weynigh voordgheuaren, worpen zy wederom het dieplood wt, end vonden vijftien vadems.

29

Doe beureęßden zy zick, zy zolden op harde plaetsen vallen, end worpen achter wt dem schepe vier anckers, end wenschden dat het dagh wurde.

30

Doe auer de schipluyden de vlucht zochten wt dem schepe, end het boot neder lieten in de zeę, onder eęnem schijnsel, als wolden zy de anckers wt dem voor’ende des schips wtstrecken,

31

Zeyde Paulus tot dem Honderdhoofdmann end tot den krijgsknechten:

[p. 255v]

Wenn deze niet im schepe blijuen, zo konnet ghy niet beholden werden.

32

⁺Doe hieuwen de krijgsknechten de tauwen af van dem boote, end lieten’t entuallen.

+ F

33

Doe het auer nu dagh zolde werden, vermaende ze Paulus alle, dat zy spijß namen, end zeyde: Het is huyden de viertiende dagh dat ghy verwachtet end zonder eten volhærdet, end hebbet niets tot v ghenomen.

34

Daerom vermane ick v spijß te nemen: want dat dient tot uwer beholdinghe. ^* Want dar zal uwer gheęnem eęn haar van dem hoofde vallen.

* Matt.10.c.30

35

End doe hy dit ghezegt had, namm hy brood, ^* end danckte God voor hen allen, end brack het, end begann te eten.

* 1.Sam.9.b.8 Ioan.6.b.11 1.Tim.4.a.3

36

End zy wurden alle goedes moeds, end namen oock spijß.

37

Onzer waren auer alle te zamen im schepe, tweę honderd end zeß end zeuentigh zielen.

38

End doe zy mit spijze verzaedt waren, verlichtden zy het schip, end worpen de tarwe in de zeę.

39

Doe het auer dagh ward, kenden zy het land niet: eęner krommden auer wurden zy ghewaar welcke eęnen ouuer had, ⁺ daer dachten zy het schip hénan te drijuen, zo het moghelick ware.

+ G

40

End doe zy de anckers opghehaalt hadden, begauen zy zick ter zeę, end loß-

[p. 256r]

den mit eęnem de roederbanden op: end richtden de focke op na dem wind, end dreuen na dem ouuer.

41

^* End doe zy in eęn tweęzeęsche plaetß vielen, stieten zy het schip daeran: end het voor’ende stond vast, end bleef onbeweeghlick: het achter’ende auer scheydde zick van der kracht der goluen.

* 2.Cor.11.f.25

42

Auer der krijgsknechten raad was de gheuanghenen te dooden, op dat niemand, zo hy wtzwomme, entulohe.

43

Auer de Honderdhoofdmann wolde Paulum beholden, end weerde hœrem raad: end hiet die dar zwemmen konden, zick eęrst hén werpen end entgaen an het land:

44

De anderen auer, zommighe op bræderen, zommighe auer op eęnighe [stucken] des schips. End alzo gheschiedde’t dat zy alle beholden ten lande quamen.