Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1HY quam auer tot Derben end Lystren: end zie, aldaer was eęn leęriongher mit name Ga naar margenoot* Timotheus, eęner gheloouigher Iœdscher vrauwen zoon, auer eęns Grieckschen vaders: | |
3Dezen wolde Paulus hebben mit hem te reyzen: end nam hem, end besneed hem, Ga naar margenoot* om der Iœden willen die in den zeluen plaetsen waren: want zy wisten alle dat zijn vader eęn Griecker was. | |
4Als zy auer de steden ouerreyßden, gauen zy hen ouer te holden de verordeninghen Ga naar margenoot* welcke van den Apostelen end Olderlinghen die te Hierusalem waren, besloten waren. | |
5Zo wurden dan de Ghemeynten in dem ghelooue beuestight, end namen daghlicks toe in ghetalle. | |
6Ga naar margenoot+Doe zy auer door Phrygiam end het Galatische land toghen, wurden zy gheweert van dem heylighen Gheęst te spre- | |
[pagina 232r]
| |
ken het word in Asia. | |
7End ghekommen an Mysiam, verzochten zy na Bithyniam te reyzen, end de Gheęst liet het hen niet toe. | |
9End Paulo verscheen eęn ghezicht by der nacht: Eęn Macedonisch mann stond dar, welcker hem bad, end zeyde: Komm hæraf na Macedonien, end komm ons te hulpen. | |
10Als hy auer het ghezichte ghezien had, van stonden an zochten wy te reyzen na Macedonien, verzekert dat ons de Heęr gheropen hadde hen te euangelizeren | |
11Doe voeren wy af van Troas, end quamen rechts loops tot Samothracen: end des anderen daghs tot Neapolim. | |
12End van daer tot Philppis, welcke is eęn hoofdstad des lands Macedonie, [end] eęn vrije stad: end hadden onzen wandel in der zeluer stad zommighe daghen. Ga naar margenoot+ | |
13Ten daghe auer der Sabbathen, ghinghen wy hénwt voor de stad an eęnen waterstroom, daer men ghewoon was te bidden: end zettden ons, end spraken tot den vrauwen die dar t’zamen quamen. | |
14End eęn vrauw mit name Lydia, eęn purperkræmersche wt der stad Thyatiren, was Godvruchtigh, end hoorde toe, welcker dede de Heęr het hert op, dat zy bemærckte wat van Paulo ghesproken ward. | |
15Als zy auer end hœr huyß ghedoopt | |
[pagina 232v]
| |
ward, bad zy, end zeyde: Hebbet ghy my gheacht dem Heęre gheloouigh te zijn, zo kommet in mijn huyß, end blijuet daer: Ga naar margenoot* End zy dwang ons. | |
16Het gheschiedde auer doe wy tot dem ghebede ghinghen, dat eęn dienstmaeghd die Ga naar margenoot‡ eęnen waarzegghenden gheęst had, ons entmoettde, Ga naar margenoot+ welcke Ga naar margenoot* eęn groot ghewinn hœren heęren dede mit waarzegghen. | |
17Deze volghde Paulo end ons na, kreesch wt, end zeyde: Deze menschen zijn knechten Godes des Allerhooghsten, die Ga naar margenoot+ ons den wegh der zaligheyt verkondighen. | |
18Zulcks auer dede zy vele daghen: Paulus auer hierouer bemoeytt, wand zick omm, end zeyde tot dem gheęste: Ick ghebiede dy in dem name Iesu Christi, dat du van hœr wtuarest. Ga naar margenoot* End hy voer wt ter zeluer vren. | |
19Doe auer hœre heęren zaghen, dat de hope hœrs ghewinns was wtgheuaren, Ga naar margenoot* namen zy Paulum end Silam, toghen ze hén op den marckt, tot den Ouersten: | |
20End brachten ze voor de Hoofdluyden, end zeyden: Ga naar margenoot* Deze menschen beroeren onze stad, end zijn Iœden, | |
21End verkondighen zeden, welcke ons niet gheorloft zijn an te nemen, noch te doen, Ga naar margenoot+ dewijl wy Romeynen zijn. | |
22End de schare viel te hoop teghen hen: end de Hoofdluyden schœrden hœre kleęders, end hieten ze Ga naar margenoot* gheęsselen. | |
23End doe zy ze wel gheslaghen hadden | |
[pagina 233r]
| |
worpen zy ze in eęnen kærcker, end gheboden dem stockwaerder dat hy ze zekerlick verwaerde. | |
24Welcker doe hy alzulck eęn ghebod entfanghen hadde, warp ze in den binnenkærcker, end maeckte hœre voeten vast in den stock. | |
25Omtrent der middernacht auer Ga naar margenoot* baden Paulus end Silas, end prezen God mit lofzanghe: end de ghebondene hoorden ze. | |
26Snellick auer ward dar eęn groote ærdbeuing, alzo dat zick beweeghden de gronduesten des kærckers: Ga naar margenoot* end van stonden an wurden alle de dœren opghedaen, end aller banden wurden loß. | |
27De stockwaerder auer wt dem slaap entspronghen, als hy zagh de dœren des kærckers opghedaen, Ga naar margenoot+ toogh hy zijn zwærd wt, end wolde zick zeluen dooden, om dat hy meynde dat de ghebondene entloopen waren. | |
28Paulus auer riep mit luyder stemmen, end zeyde: Doe dy zeluen niets quaads: want wy zijn alle hier. | |
29Hy begærde auer eęn licht, end sprang hénin, end ward beuende, end viel Paulo end Sile ten voeten. | |
30End leydde ze hærwt, end zeyde: [Lieue] Heęren, Ga naar margenoot* wat moet ick doen dat ick zaligh werde? | |
31Zy auer zeyden: Ga naar margenoot‡ Gheloof in den Heęre Iesum Christum, zo zalt oock du end dijn huyß zaligh werden. | |
32End spraken hem het word des Heęren, end allen den, die in zynem huyze | |
[pagina 233v]
| |
waren. | |
33End hy nam ze tot zick in der zeluer vren der nacht, end wiesch [hen] de stramen af: end ward van stonden an ghedoopt end alle de zyne. | |
34End hy leydde ze in zijn huyß, end Ga naar margenoot* zettde [hen] eęnen disch voor, end verhœghde zick, om dat hy mit ganschem huyze an God gheloouigh gheworden was, | |
35Ga naar margenoot+Doe het auer dagh ward, schickten de Hoofdluyden Ga naar margenoot‡ staddienaers hén, end zeyden: Entsla deze menschen. | |
36De stockwaerder auer verkondighde deze worden Paulo: De Hoofdluyden hebben hær ghezonden, dat ghy entslaghen werdet: nu tredet dan wt, end gaet hén in vreden. | |
37Paulus auer zeyde tot hen: Onuerordeęlt hebben zy ons opentlick ghegheęsselt, die wy doch Roomsche mannen zijn, end in eęnen kærcker gheworpen, end wærpen zy ons nu heymelick hærwt? niet alzo, mer latet ze zelue kommen, end ons hénwt leyden. | |
38De staddienaers auer boodschapten deze worden den Hoofdluyden: end zy vreęßden zick, doe zy hoorden dat zy Romeynen waren. | |
39End quamen end vermaenden ze [te vreden te zijn]. End als zy ze hærwt leydden, Ga naar margenoot* baden zy ze dat zy wt der stad toghen. | |
40Doe ghinghen zy wt dem kærcker, end ghinghen hénin tot Lydiam: end doe zy de broeders ghezien hadden, troostden | |
[pagina 234r]
| |
zy ze, end reyßden hénwegh. |
|