Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1TEr zeluer tijd auer slough de kœningk Herodes de handen an zommighe van der Ghemeynte, ze te verdrucken. | |
3End doe hy zagh dat het den Iœden anghenaem was, nam hy voor, oock Petrum te vanghen. (Het waren auer de daghen der ongheheuelder brooden.) | |
4Ga naar margenoot* End doe hy hem gheuanglick ghenomen had, leyde hy hem in eęnen kærcker, end leuerde hem vier vierlinghen krijgsknechten ouer te bewaren: end wolde na dem Pascha hem dem volcke voorbringhen. | |
5Zo ward nu Petrus in dem kærcker | |
[pagina 223v]
| |
bewaert: auer eęn gheduerigh ghebed gheschiedde’r vœr hem tot Gode van der Ghemeynte. | |
6Doe auer Herodes hem zolde voordbringhen, in der zeluer nacht sliep Petrus tusschen tweę krijgsknechten, ghebonden mit tweęen ketenen, end de wachters voor der dœre bewaerden den kærcker. | |
7End zie, Ga naar margenoot* eęn Enghel des Heęren stond daerby, end eęn licht scheen in der woonstede: end slough Petrum an de zijde, end weckte hem op, end zeyde: Sta snellick op. Ga naar margenoot+ End de ketens vielen hem van den handen. | |
8De Enghel auer zeyde tot hem: Gord dy op, end Ga naar margenoot+ doe dyne schoens an. End hy dede alzo. End hy zegt tot hem: Hang dynen mantel omm, end volgh my na. | |
9End hy ghingk hénwt, end volghde hem na: end wist niet dat het waerachtigh was dat dar gheschiedde door den Enghel, mer waande eęn ghezicht te zien. | |
10Doe zy auer de eęrste end de andere wachte voorby ghegaen waren, quamen zy tot der ijzeren poorte die tot de stad leydt, welcke hen van zick zeluen gheopent ward. End hénwt ghegaen, ghinghen zy hén eęn steghe lang, end van stonden an scheydde de Enghel van hem. | |
11End doe Petrus tot hem zeluen quam, zeyde hy: Nu weet ick waerachtlick, Ga naar margenoot* dat de Heęr zynen Enghel wtghezonden, end my verlost heeft wt der hand Herodis, end van allem wachten des Iœdschen volcks. | |
[pagina 224r]
| |
voor het huyß Marie der moeder Ioannis, die mit toenamen Marcus hiet, daer Ga naar margenoot+ vele te hoop kommen waren, end baden. | |
13Als auer Petrus an der poorten dœre klopte, ghingk hæruoor eęn dienstmaeghd te luysteren, mit name Rhode. | |
14End als zy Petri stemm bekende, dede zy de poorte niet open van blijschap, auer liep hénin, end boodschapte, Petrus stond voor der poorte. | |
15Zy auer zeyden tot hœr: Du bist ontzinnigh. Auer zy bestond daerop dat het alzo ware. Zy auer zeyden: Het is zijn Enghel. | |
16End Petrus volhærde in’t kloppen. Doe zy auer opdeden, zaghen zy hem, end entzettden zick. | |
17Hy auer wenckte hen mit der hand te zwijghen, end vertelde hen, hoe hem de Heęr hadde wt der gheuangnisse gheleydt, end zeyde: Boodschappet dit Iacobo end den broederen. End hy ghingk hénwt, end reyßde hén an eęn ander plaetß. | |
18Doe het auer dagh ward, was’er eęn beroerte die niet kleyn was onder den krijgsknechten, Ga naar margenoot+ hoe het mit Petro toeghegaen ware. | |
19Herodes auer doe hy na hem vraeghde, end niet vand, onderuraeghde hy de wachters, end beual dat men ze hénwegh voerde. End reyßde hénaf van Iudéa na Cesarien, end had daer zynen wandel. | |
20Herodes auer was des ghemoeds | |
[pagina 224v]
| |
krijgh te voeren teghen die van Tyro end Sidon: zy auer quamen eęnmoedighlick tot hem, end ouerreedden des kœnings kamerlingk Blastum, end begærden vrede, daerom dat hœr land ghespijßt ward van des kœnings [lande]. | |
21Auer op eęnen bestemmden dagh Ga naar margenoot* bekleędde zick Herodes mit eęnem kœningklicken kleęde, end zettde zick op den richtstoel, end dede eęn rede tot hen. | |
22Het volck auer riep toe: Een stemm Godes end niet eęns menschen. | |
23Uan stonden an auer slough hem eęn Enghel des Heęren, daerom dat hy niet Gode de eęr gaf: Ga naar margenoot* end wormmaaß gheworden, gaf hy den gheęst op. | |
25Ga naar margenoot* Barnabas auer end Saulus, doe zy de bediening vollendt hadden, keęrden weder Ga naar margenoot+ van Hierusalem, end namen oock mede Ioannem, die dar toeghenaemt ward Ga naar margenoot* Marcus. |
|