Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1DAr was auer eęn man te Cesarien mit name Cornelius, eęn Honderdhoofdmann van der rott, gheheeten de Italiaensche. | |
2Godßaligh end Godureęzigh zampt zynem ganschen huyze: end gaf dem volcke vele aelmoessen, end bad altijd tot Gode: | |
3[Deze] zagh in eęnem ghezichte open- | |
[pagina 219r]
| |
baerlick omtrent der neghender vren des daghs, eęnen Enghel Godes tot hem hénin kommen, welcker zeyde tot hem: Corneli. | |
4Hy auer zagh hem staerlick an, ward verschrickt, end zeyde: Heęr, wat is het? Hy auer zeyde tot hem: Dyne ghebeden end dyne aelmoessen zijn hénop kommen in ghedachteniß voor Gode. | |
5End nu zend mannen hén na Ioppen, end entbied Simon, die dar toeghenaemt werdt Petrus. | |
6Deze is ter herberghen by eęnem lederbereyder Simon, die zijn huyß by der zeę heeft: deze zal dy zegghen wat du doen moest. | |
7End doe de Enghel die mit Cornelio sprack, hénwegh ghegaen was, Ga naar margenoot+ riep hy tweę zyner huyßknechten end eęnen Godßalighen krijgsknecht van den, die vast op hem wachtden, | |
8End vertelde hen alles, end schickte ze wt na Ioppen. | |
9Des anderen daghs auer de wijle zy ouer wegh reyßden, end naby der stad quamen, Ga naar margenoot* klamm Petrus hénop op’t Ga naar margenoot+ huyß te bidden omtrent der zester vren. | |
10Hy ward auer hongherigh, end wolde wat anbijten: de wijle auer zy hem [wat] bereydden, viel ouer hem eęn entzetting des ghemoeds. | |
11End hy schauwt den hemel gheopent, end eęn vat tot hem hæraf dalen, als eęn groot lijnen laken, an vier houcken ghebonden, end nederghelaten op de ærde: | |
12Waerin waren allerley vieruoetighe | |
[pagina 219v]
| |
[dieren] der ærden, end wilde end kruypende dieren, end gheuoghelten des hemels. | |
13End dar gheschiedde eęn stemm tot hem: Sta op Petre, slacht end eet. | |
14Petrus auer zeyde: Gheęnßinns Heęr: want ick heb noyt iet Ga naar margenoot* ghemeyns of onreyns gheéten. | |
15Ga naar margenoot+End de stemm [zeyde] noch andermael tot hem: Ga naar margenoot* Wat God ghereynight heeft, dat maeck du niet ghemeyn. | |
16Dit auer gheschiedde drymael: end het vat ward weder hénop ghenomen na den hemel. | |
17Als auer Petrus by hem zeluen wanckelmoedigh was, wat het vœr eęn ghezichte ware, dat hy ghezien had, zie, doe vraeghden de mannen van Cornelio wtgheschickt, na dem huyze Simonis: end stonden voor der poorten: | |
18End riepen [iemand] end vraeghden of Simon toeghenaemt Petrus, aldaer ter herberghen ware. | |
19De wijle auer Petrus zick verzinnde ouer dem ghezichte, Ga naar margenoot* zeyde de Gheęst tot hem: Zie, dry mannen zoucken dy. | |
20Ga naar margenoot* Zo sta op, ga hénaf, end reyß mit hen, zonder eęnighßinns te twijfelen: want ick heb ze wtghezonden. | |
21Doe daelde Petrus hénaf tot den mannen, die van Cornelio tot hem wtghezonden waren, end zeyde: Zie, ick bin’t den ghy zoucket: Wat is de oorzaeck waerom ghy kommen zijt? | |
22Zy auer zeyden: Cornelius de Honderdhoofdmann eęn oprecht end Godureęzigh | |
[pagina 220r]
| |
mann, oock betuyght van dem ganschen volcke der Iœden, Ga naar margenoot+ is door eęn Godlicke anspraeck vermaent van eęnem heylighen Enghel, dat hy dy zolde entbieden in zijn huyß, end worden van dy hooren. | |
23Doe riep hy ze hénin, end herberghde ze. End des anderen daghs toogh Petrus hénwt mit hen, end zommighe der broederen van Ioppe ghinghen mit hem. | |
24End des anderen daghs quamen zy tot Cesarien in. Cornelius auer wachtde op ze, end had zyne maghen end zonderlickste vrienden t’zamen gheropen. | |
25Als het auer gheschiedde dat Petrus hénin quam, ghingk Cornelius hem enteghen, end viel t’zynen voeten, end bad hem an. | |
27End als hy zick mit hem besproken had, ghingk hy hénin, end vand dar vele die te hoop kommen waren. | |
28End zeyde tot hen: Ga naar margenoot* Ghy wetet dat het ongheorloft zy eęnem Iœdschen manne, zick toe te voughen of te gaen tot eęnem vrémdgheboortighen: Ga naar margenoot‡ mer God heeft my anghewezen, gheęnen mensch ghemeyn of onreyn te heeten. | |
29Daerom bin ick oock Ga naar margenoot‡ ongheweyghert kommen als ick hær entboden ward. So vraghe ick nu waeromm ghy my entboden hebbet? | |
30End Cornelius zegt: Ouer den vierden dagh vastde ick tot an deze vre, | |
[pagina 220v]
| |
end ter neghender vren bad ick in mynem huyze: end zie, dar stond eęn mann voor my in eęnem blinckenden kleęde, | |
31End zeyde: Corneli, dijn ghebed is verhoort, end dyne aelmoessen zijn in andacht voor Gode. | |
32Zo zend nu hén na Ioppen, end entbied Simon die toeghenaemt werdt Petrus: deze is ter herberghen im huyze Simons eęns lederbereyders by der zeę: welcker wanneęr hy kommt, zal mit dy spreken. | |
33Doe zand ick van stonden an tot dy: end du hebst wel ghedaen dat du hær kommen bist. Nu zijn wy hier alle teghenwordigh voor Gode, te hooren alles wat dy van Gode beuolen is. | |
34Petrus auer dede den mond open end zeyde: Nu beuinde ick mit waerheyt Ga naar margenoot* dat God niet zy eęn annemer des wterlicken anziens. | |
35Ga naar margenoot+Ga naar margenoot‡ Mer in allerley natioene wie hem vreęßt end gherechtigheyt werckt, die is hem anghenaem. | |
36Het word dat [God] wtghezonden heeft tot den kinderen Israels, Ga naar margenoot* end gheeuangelizeert vrede door Iesum Christum, (deze is eęn Heęr aller dinghen:) | |
37[Hiervan] wetet ghy dat dar eęn word gheschiedt zy door het gansche Iœdsche land, Ga naar margenoot‡ begonnen van Galiléa, na dem doop, den Ioannes ghepredickt heeft: | |
38Ga naar margenoot* Hoe God den zeluen Iesum van Nazareth ghezalft heeft mit dem heylighen Gheęst end kracht, welcker ommhær | |
[pagina 221r]
| |
ghereyßt is weldoende, end ghezondmakende alle die van dem duuel ouerweldight waren: want God was mit hem. | |
39End wy zijn tuyghen alles dat hy ghedaen heeft oock in dem Iœdschen lande, end te Hierusalem: welcken zy ghedoodt hebben, end hem an eęn holt ghehanghen. | |
40Ga naar margenoot* Dezen heeft God opgheweckt ten derden daghe: end heeft hem voorghestelt openbaer te werden, | |
41Niet allem den volcke, mer den tuyghen van Gode te voren bestemmt, [naemlick] ons die t’zamen mit hem gheéten end ghedroncken hebben, na zynem opstaen van den dooden. | |
42Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* End heeft ons gheboden te prediken dem volcke, end te tuyghen dat hy zy Ga naar margenoot‡ verordent van Gode eęn richter der leuendighen end der dooden. | |
43Ga naar margenoot* Dezem gheuen tuyghniß alle Propheten, Ga naar margenoot‡ dat zo wie in hem ghelooft, quijtlating der zonden door zynen naem entfanghen zal. | |
44De wijle Petrus deze worden noch sprack, viel de heylighe Gheęst op alle, die het word hoorden. | |
45End de gheloouighen die wt der Besnijdenisse waren, zo vele als’er mit Petro kommen waren, entzettden zick, dat oock op de Heydens de gaue des heylighen Gheęsts wtghegoten was. | |
[pagina 221v]
| |
doopt zolden werden, welcke den heylighen Gheęst entfanghen hebben, ghelijck als oock wy? | |
48End hy beual ze te doopen in dem name des Heęren. Doe baden zy hem dat hy zommighe daghen [by hen] bleue. |
|