Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd2End de krijgsknechten vlochten eęn kroon van doornen, end zettden ze op zijn hoofd, end hinghen hem eęnen purpuren mantel om, | |
3End zeyden: Zy ghegroett die du bist de kœningk der Iœden. End gauen hem kinnebackslaghen. | |
4Doe ghingk Pilatus weder hénwt, end zegt tot hen: Zie, ick bring hem hærwt tot v, op dat ghy bekennet dat ick in hem gheęn schuld vinde. | |
5Zo ghingk Iesus hærwt, end drough de doornen kroon, end den purpuren mantel. End [Pilatus] zegt tot hen: Zie de mensch | |
6Doe hem nu de Ouerpriesters end de dienaers zaghen, kreeschen zy, end zeyden: Cruycigh, cruycigh [hem]. Pilatus zegt tot hen: Nemet hem ghy hén, end cruycighet [hem]: want ick vinde gheęn schuld an hem. | |
7Ga naar margenoot+De Iœden andwordden hem: Ga naar margenoot* Wy hebben eęn Wet, end na onzer Wet moet hy stæruen: Ga naar margenoot* want hy heeft zick zeluen tot Godes Zoon ghemaeckt. | |
8Doe nu Pilatus deze rede hoorde | |
[pagina 194v]
| |
vreęßde hy te meęr: | |
9End ghingk wederom in het richthuyß, end zegt tot Iesu: Uan waer bist du? Iesus auer gaf hem gheęn andworde. | |
10Zo zegt Pilatus tot hen: Spreeckst du mit my niet? Weetst du niet dat ick macht heb dy te cruycighen, end macht heb dy te entslaen? | |
11Iesus andwordde: Du haddest gheęn macht ouer my, wenn het dy niet ware van bouen hæraf ghegheuen. Daerom die my dy ouergheleuert heeft, die heeft grooter zonde. | |
12Uan dem an zocht Pilatus hem te entslaen: de Iœden auer kreeschen, end zeyden: Entslaest du dezen, zo bist du des Keyzers vriend niet. [Want] Ga naar margenoot* zo wie zick tot kœningk maeckt, die wederspreeckt dem Keyzer. | |
13Doe Pilatus deze rede hoorde, bracht hy Iesum hærwt, end zat op dem richtstoel, Ga naar margenoot+ an der plaetsen die dar heett Steęnplaueysel, op Hebreesch auer Gabbatha. | |
14Het was auer de voorbereyding des Pascha, omtrent der zester vren: end hy zegt tot den Iœden: Zie uwe kœningk. | |
15Zy auer kreeschen: Neem wegh neem wegh, cruycigh hem. Pilatus zegt tot hen: Zal ick uwen kœningk cruycighen? De Ouerpriesters andwordden: Ga naar margenoot* Wy hebben gheęnen kœningk dan den Keyzer. | |
17Zy namen auer Iesum, end leydden hem hén. | |
[pagina 195r]
| |
hénwt ter plaetsen die dar heet der hoofdscheelen, welcke op Hebreesch heett Golgatha, daer zy hem cruycighden: end mit hem tweę andere, ter eener zijden end ter anderer, Iesum auer in midden. | |
19Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Pilatus auer schreef oock eęn opschrift, end zettde’t op het cruys. Dar was auer gheschreuen, IESUS DE NAZARENER DE KONINGK DER IODEn. | |
20Dit opschrift auer lazen vele Iœden: want de plaetß daer Iesus ghecruycight ward, was naby der stad. End het was gheschreuen op Hebreesch Griecksche end Romeynsch. | |
21Zo zeyden de Ouerpriesters der Iœden tot Pilato: Schrijf niet, de kœningk der Iœden: mer dat hy ghezegt heeft, Ick bin eęn kœningk der Iœden. | |
22Pilatus andwordde: Wat ick gheschreuen heb, dat heb ick gheschreuen. | |
23Ga naar margenoot* De krijgsknechten dan doe zy Iesum ghecruycight hadden, namen zyne kleęders (end maeckten vier deęlen, eęnem ieghelicken krijgsknecht eęn deęl) end den rock. De rock auer was onghenayd van bouen af doorwracht ouer all. | |
24Doe zeyden zy onder den anderen: Latet ons hem niet scheyden, mer latet ons daerouer loten, wem hy ghewerden zal: [Welck geschiedde] op dat de schrift veruult wurde, die dar zegt, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot* Zy hebben myne kleęders onder zick ghedeęlt, end hebben ouer mijn kleęding het lot geworpen. Zulcks deden dan de krijgsknechten. | |
[pagina 195v]
| |
25Ga naar margenoot* Dar stonden auer by dem cruyce Iesu, zijn moeder, end zyner moeder zuster Maria Ga naar margenoot+ Cleophas [wijf], end Maria Magdalene. | |
26Doe nu Iesus zijn moeder zagh, end den leęriongher daer by staen, den hy lief had, zegt hy tot zyner moeder: Urauw, zie, dijn zoon. | |
27Daerna zegt hy tot dem leęriongher: Zie, dijn moeder. End van der zeluer vren an nam ze de leęriongher in zijn eyghene [zorghe]. | |
28Daerna als Iesus wiste dat het nu alles vollendt was, Ga naar margenoot* op dat de Schrift volbracht wurde, zegt hy: My dorst. | |
29Ga naar margenoot* Zo was dar ghestelt eęn vat voll edicks. Zy auer vulden eęn sponsy mit edick end ommzettden ze mit ysope, end brachten ze hem an zynen mond. | |
30Doe nu Iesus den edick ghenomen had, zeyde hy, Ga naar margenoot* Het is vollendt: end neyghde het hoofd, end gaf den gheęst op. | |
31Ga naar margenoot+De Iœden auer, (op dat de lichamen niet op dem cruyce bleuen op dem Sabbath, dewijl het de Uoorbereyding was: want die dagh was de groote [dagh] des Sabbaths:) baden Pilatum dat hœre beęnen ghebroken, end zy wegh ghenomen wurden. | |
32Zo quamen de krijgsknechten, end braken dem eęrsten de beęnen end dem anderen die mit hem ghecruycight was. | |
33Als zy auer tot Iesu quamen, doe zy zaghen dat hy nu ghestoruen was, braken zy hem de beęnen niet: | |
34Mer der krijgsknechten eęner dœrstack | |
[pagina 196r]
| |
zijn zijde mit eęner spære, end van stonden an ghingk dar bloed end water hærwt. | |
35End die het ghezien heeft, die heeft het betuyght, end zijn tuyghniß is waerachtigh: end die weet dat hy waar zegt, op dat ghy’t gheloouet. | |
36Want zulcks is gheschiedt, op dat de Schrift veruult wurde: Ga naar margenoot* Ghy zullet hem gheen beęn in stucken breken. | |
37Ga naar margenoot+End wederom zegt eęn ander Schrift: Ga naar margenoot* Zy zullen zien, in welcken zy ghesteken hebben. | |
38Ga naar margenoot* Daerna auer bad Pilatum Ioseph van Arimathéa (die eęn leęriongher Iesu was, doch heymelick bedeckt wt vreęzen voor den Iœden) dat hy mochte nemen het lichaem Iesu: end Pilatus verorlofde’t hem. Zo quam hy, end nam het lichaem Iesu hénwegh. | |
39Dar quam auer oock Ga naar margenoot* Nicodemus, die voormaels by nacht tot Iesu kommen was, end bracht eęn vermenghing myrrhe end aloes by honderd ponden. | |
40Zy namen dan het lichaem Iesu, end verbonden het in lijnen doucken mit specery, ghelijck als de Iœden eęn wijze hebben te begrauen. | |
41Dar was auer an der plaetsen daer hy ghecruycight was, eęn gaerde, end in dem gaerden eęn nieuwe grafsteęn, in welcken noch niemand oyt ghelegt was. | |
42Aldaer dan leyden zy Iesum, om der Uoorbereyding willen der Iœden, dewijl de grafsteęn na by was. |
|