Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1DAr was auer eęn kranck [mit name] Lazarus van Bethanien, wt der vlecken Marie end hœrer zuster Marthe. | |
2(Ga naar margenoot* Maria auer was het die den Heęr ghezalft had mit zaluen, end zyne voeten ghedrooght mit hœrem hare, welcker broeder Lazarus kranck was.) | |
3Zo schickten zyne zusters tot hem wt, end zeyden: Heęr, zie, den du lief hebst, die is kranck. | |
[pagina 178v]
| |
4Doe auer Iesus dat hoorde, zeyde hy: Deze kranckheyt is niet ten dood, Ga naar margenoot* mer ter eęre Godes, op dat de Zoon Godes daerdoor gheeęrt werde. | |
5Iesus auer had Martham lief, end hœr zuster end Lazarum. | |
6Als hy nu hoorde dat hy kranck was doe bleef hy tweę daghen ter zeluer plaetsen daer hy was. | |
7Auer daerna zegt hy tot zynen leęriongheren: Latet ons weder in Iudéam trecken. | |
8Zyne leęrionghers zegghen tot hem: Rabbi, Ga naar margenoot* de Iœden zochten onlangs dy te steęnighen, end gaast du dar weder hén? | |
9Iesus andwordde: Zijn dar niet twælf vren des daghs? zo iemand des daghs wandelt, die stoott zick niet: Ga naar margenoot+ want hy ziet het licht dezer wæreld. | |
10Zo auer iemand des nachts wandelt, die stoott zick: want het licht is niet in hem. | |
11Zulcks zeyde hy, end daerna zegt hy tot hen: Lazarus onze vriend Ga naar margenoot* slaapt, auer ick ga hén, dat ick en van dem slape opwecke. | |
13Iesus auer sprack van zynem dood: zy auer meynden dat hy van der entslapinghe des slaaps zeyde. | |
14Alsdan zo zeyde hen Iesus vrij hærwt: Lazarus is ghestoruen. | |
15End ick verurœghe my om uwent willen, dat ick aldaer niet was, op dat | |
[pagina 179r]
| |
ghy gheloouet: mer latet ons tot hem hén gaen | |
16Zo zeyde Thomas ghenaemt tweęlingk, tot den medeleęriongeren: Latet ons oock hén gaen, op dat wy mit hem stæruen. | |
17Doe quam Iesus, end vand en dat hy alrede vier daghen in dem grafsteęn gheleghen had. | |
19End vele Iœden waren tot Martham end Mariam kommen, ze te troosten ouer hœrem broeder. | |
20Als Martha nu hoorde dat Iesus quam ghingk zy hem enteghen: Maria auer zat im huyze. | |
21Zo zeyde Martha tot Iesu: Heęr, hadst du hier gheweeßt, mijn broeder ware niet ghestoruen. | |
22Auer ick weet oock nu, zo wat du begærest van Gode, dat het dy God gheuen zal. | |
23Iesus zegt tot hœr: Dijn broeder zal opstaen. | |
24Martha zegt tot hem: Ick weet dat hy opstaen zal Ga naar margenoot* in der opstandinghe ten wtersten daghe. | |
25Iesus zegt tot hœr: Ick bin de opstanding end Ga naar margenoot‡ het leuen: Ga naar margenoot* Wie in my ghelooft, die zal leuen wenn hy oock schoon ghestoruen ware. | |
26Ga naar margenoot‡ End zo wie dar leeft, end in my ghelooft, die zal gheęnßinns stæruen in eęwigheyt. Gheloofst du dat? | |
27Zy zegt tot hem: Heęr, Ia: Ga naar margenoot* Ick heb ghelooft dat du bist de Ga naar margenoot+ Ghezalfde | |
[pagina 179v]
| |
de Zoon Godes, die in de wæreld toekommstigh was. | |
28End doe zy dit ghezegt hadde, ghingk zy hén, end riep hœr zuster Maria heymelick end zeyde: Ga naar margenoot+ De Leęrmeęster is hier, end roupt dy. | |
29De zelue als zy dat hoorde, stond haestlick op end kommt tot hem. | |
30Iesus auer was noch niet in de vlecke kommen, mer was ter plaetsen daer hem Martha entmoett was. | |
31De Iœden dan die by hœr im huyze waren, end ze troostden, doe zy zaghen Mariam dat zy haestlick opstond end hénwt ghingk, volghden zy hœr na, end zeyden: Zy gaet hén tot dem grafsteęn, op dat zy aldaer weęne. | |
32Als nu Maria quam daer Iesus was, end hem zagh, viel zy hem ten voeten, end zeyde tot hem: Heęr, hadst du hier gheweeßt, mijn broeder ware niet ghestoruen. | |
33Als nu Iesus ze zagh weęnen, end de Iœden [oock] weęnen die mit hœr quamen, grimmde hy zeęr in dem gheęst, end beroerde zick zeluen, | |
34End zeyde: Waer hebbet ghy en hén ghelegt? Zy zegghen tot hem: Heęr, komm, end zie het. | |
37Zommighe auer onder hen zeyden: Deze Ga naar margenoot* die des blinden ooghen opende, konde hy niet maken dat oock deze niet storue? | |
[pagina 180r]
| |
38Zo grimmde Iesus weder in hem zeluen, end quam tot dem grafsteęn: Het was auer eęn holl, end eęn steęn was daerop ghelegt. | |
39Iesus zegt: Nemet den steęn af. Martha, de zuster des ghestoruenen zegt tot hem: Heęr, hy stinckt alrede: want hy is vierdaghigh. | |
40Iesus zegt tot hœr: Heb ick dy niet ghezegt zo du gheloouest, du zalt zien de heęrlicheyt Godes? | |
41Zo namen zy den steęn af daer de ghestoruen ghelegt was. Iesus auer slough de ooghen opward, end zeyde: Uader, ick dancke dy dat du my ghehoort hebst. | |
42Ick auer wist dat du my altijd hoorest: Ga naar margenoot* mer om der scharen willen die omm hær staet, heb ick’t ghezegt, op dat zy gheloouen dat du my hebst wtghezonden. | |
43End doe hy dit ghezegt had, riep hy mit luyder stemmen: Lazare, komm hærwt. | |
44Ga naar margenoot+End de ghestoruen quam hærwt, ghebonden mit grafdoucken an den voeten end den handen, end zijn anghezicht was mit eęnem zweętdouck verbonden. Iesus zegt tot hen: Ontbindet en, end latet en gaen. | |
45Menighe dan der Iœden die tot Maria kommen waren, end angheschauwt hadden, wat Iesus ghedaen had, gheloofden an hem. | |
46Zommighe auer wt hen ghinghen hén tot den Phariséeren, end zeyden hen wat Iesus ghedaen hadde. | |
[pagina 180v]
| |
end de Phariséers eęnen raad, end zeyden: Ga naar margenoot* Wat doen wy? want deze mensch doet vele teękens. | |
48Laten wy en alzo, zo zullen zy alle an hem gheloouen: end de Romeynen zullen kommen, end nemen ons land end luyden. | |
49Eęn auer onder hen [ghenaemt] Caiaphas, die dar des zeluen iaars was Ouerpriester, zeyde tot hen: Ghy wetet niets, | |
50End ghy ouerdencket niet Ga naar margenoot* dat het ons nutt is dat eęn mensch stærue vœr het volck, end dat niet het gansche volck verga. | |
51Dit auer zeyde hy niet wt hem zeluen, mer dewijl hy des zeluen iaars Ouerpriester was, Ga naar margenoot+ propheteerde hy dat Iesus zolde stæruen vœr het volck: | |
52End niet alleęnlick vœr het volck, mer op dat hy de verstroeyde kinders Godes by eęn verzamelde. | |
53Auer van dem zeluen daghe an raadslaghden zy t’zamen, hoe zy en doodden. | |
54Zo wandelde nu Iesus niet meęr vrijlick onder den Iœden, mer ghingk van daer hén in eęn plaetß by der woestijne, in eęn stad ghenaemt Ephraim: end had zynen wandel aldaer mit zynen leęriongheren | |
55Het Pascha auer der Iœden was naby: end dar ghinghen menighe hénop na Hierusalem wt dem landbegrijp voor dem Pascha, op dat zy zick reynighden. | |
[pagina 181r]
| |
pel stonden: Wat dunckt v, dat hy niet kommen is op het feęst? | |
57Ga naar margenoot* De Ouerpriesters auer end de Phariséers hadden eęn ghebod laten wtgaen, zo iemand wiste waer hy ware, dat hy’t te kennen gaue, op dat zy en gheuanglick namen. |
|