Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 160v]
| |
1DOe nu de Heęr bekende dat de Phariséers ghehoort hadden dat Iesus meęr leęrionghers maeckte Ga naar margenoot* end doopte, dan Ioannes, | |
2(Hoewel Iesus zelue niet doopte, mer zyne leęrionghers) | |
3Uerliet hy Iudéam, end ghingk wederom hén in Galiléam. | |
4Hy moest auer door Samarien reyzen. | |
5Zo quam hy in eęn stad Samarie, ghenaemt Sichar, na by dem landeken Ga naar margenoot* dat Iacob zynem zone Ioseph gaf. | |
6Aldaer auer was Iacobs springbornn. Doe nu Iesus moede was van der reyze, zat hy alzo op dem springbornn: Het was omtrent der zester vren. | |
7Doe kommt dar eęn vrauw wt Samarien water te scheppen. Iesus zegt tot hœr: Gheef my te drincken. | |
8(Want zyne leęrionghers waren hén in de stad ghegaen, spijß te koopen.) | |
9Zo zegt dan de Samaritische vrauw tot hem: Hoe begærst du van my te drincken, zo du doch eęn Iœde bist, end ick eęn Samaritische vrauw? Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot* Want de Iœden hebben gheęn ghemeynschap mit den Samariteren. | |
10Iesus andwordde end zeyde tot hœr: Wenn du wistest de gaue Godes, end wie hy is die tot dy zegt, Ga naar margenoot+ Gheef my te drincken: du begærdest van hem, end hy gaue dy Ga naar margenoot* leuendigh water. | |
11De vrauw zegt tot hem: Heęr, du hebst gheęnen eemer, end de putt is diep: waerhær dan hebst du leuendigh water? | |
[pagina 161r]
| |
12Bist du doch meęrder dan onze vader Iacob, die ons den putt ghegheuen heeft, end hy heeft daerwt ghedroncken end zyne kinders end zijn veę? | |
13Iesus andwordde end zeyde tot hœr: Zo wie dezes waters drinckt, dem zal weder dorsten: | |
14Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Zo wie auer des waters drincken zal dat ick hem gheuen zal, dem zal in eęwigheyt niet dorsten: Ga naar margenoot‡ mer het water dat ick hem gheuen zal, zal in hem eęn springbornn des waters werden, dat dar springt in het eęwigh leuen. | |
15De vrauw zegt tot hem: Heęr, gheef my dat zelue water, op dat my niet dorste, end dat ick niet meęr hær komme te scheppen. | |
16Iesus zegt tot hœr: Ga hén, roup dynen mann, end komm hær. | |
17De vrauw andwordde, end zeyde: Ick heb gheęnen mann. Iesus zegt tot hœr: Du hebst wel ghezegt, ick heb gheęnen mann: | |
18Want du hebst vijf mannen ghehadt. end den du nu hebst, die is niet dijn mann: dit hebst du mit waerheyt ghezegt | |
20Onze vaders hebben op dezem bergh anghebeden: end ghy zegghet Ga naar margenoot‡ dat te Hierusalem de plaetß zy daer men anbidden moet. | |
21Iesus zegt tot hœr: Urauw, gheloof my, de vre kommt dat ghy noch op dezem bergh, noch te Hierusalem den Uader anbidden zullet. | |
[pagina 161v]
| |
22Ga naar margenoot* Ghy anbiddet dat ghy niet wetet: wy anbidden dat wy weten: Ga naar margenoot‡ Want de Zaligheyt is wt den Iœden. | |
23Auer de vre kommt, end is nu, dat de waerachtighe anbidders zullen den Uader anbidden im Gheęst end waerheyt: Ga naar margenoot+ want oock de Uader Ga naar margenoot+ begært alzulcke die hem anbidden. | |
24Ga naar margenoot* God is eęn Gheęst, end die hem anbidden, moeten hem im Gheęst end waerheyt anbidden. | |
25De vrauw zegt tot hem: Ick weet dat Messias, die dar heett Ga naar margenoot+ Ghezalfde, toekommstigh is: wanneęr die ghekommen zal zijn, zo zal hy’t ons alles verkondighen. | |
27End ouer dezem quamen zyne leęrionghers, end verwonderden zick dat hy mit eęner vrauwen sprack: nochtans zeyde niemand, Wat vraegst du? of, wat spreeckst du mit hœr? | |
28Doe liet de vrauw hœr waterkruyck staen, end ghingk hén in de stad, end zegt tot den luyden: | |
29Kommet, ziet eęnen mensch die my ghezegt heeft alles wat ick ghedaen heb. Is deze doch niet de Ghezalfde? | |
30Doe ghinghen zy wt der stad, end quamen tot hem. | |
31Daerentusschen auer baden hem de leęrionghers, end zeyden: Rabbi, eet. | |
32Hy auer zeyde tot hen: Ick heb eęn spijß te eten waer van ghy niet wetet. | |
[pagina 162r]
| |
te eten ghebracht? | |
34Iesus zegt tot hen: Mijn spijß is dat ick doe den wille deß, die my ghezonden heeft, end volbringe zijn werck. | |
35Zegghet ghy niet, Het zijn noch vier maenden, end de ooghst zal kommen? Zie, ick zeg v, Heffet uwe ooghen op, end anschauwet de velden, Ga naar margenoot* want zy zijn alrede witt ten ooghst. | |
36End wie dar mayt, die entfangt loon, end [die dar zayt] zamelt vrucht ten eęwighen leuen: op dat oock de zayer te gelijck zick verblijde, end oock de mayer. | |
37Want hierin is de sprœck waerachtigh: Eęn ander is het die dar zayt, end eęn ander is het die dar mayt. | |
38Ick heb v wtghezonden te mayen dat ghy niet hebbet gearbeydt: andere hebben ghearbeydt, end ghy zijt in hœren arbeyd inghegaen. | |
39Dar gheloofden auer an hem vele der Samariteren wt der zeluer stad om der vrauwen word willen, die dar tuyghde, Hy heeft my ghezegt alles wat ick ghedaen heb. | |
40Ga naar margenoot+Als nu de Samariters tot hem quamen, baden zy hem dat hy by hen bleue: end hy bleef aldaer tweę daghen. | |
41End veel meęr luyden gheloofden om zijns words willen, | |
42End zeyden tot der vrauwen: Wy gheloouen nu niet meęr om dyner rede willen: Ga naar margenoot* want wy hebben’t zelue ghehoort, end weten dat deze waerachtlick is de Ga naar margenoot+ Ghezalfde der wæreld Zalighmaker. | |
43Auer na tweęen daghen toogh hy van | |
[pagina 162v]
| |
daer wt, end ghingk hén in Galiléam. | |
44Want Iesus had zelue ghetuyght, Ga naar margenoot* dat eęn Propheet in zynem eyghenen vaderlande gheęn eęr heeft. | |
45Doe hy nu in Galiléam quam, namen hem de Galiléers op, dewijl zy ghezien hadden alles wat hy te Hierusalem op het feęst ghedaen had. Want zy waren oock op het feęst kommen. | |
46Zo quam Iesus wederom tot Ga naar margenoot* Cana in Galiléa daer hy het water had tot wijn ghemaeckt. Dar was auer eęn kœningshouelingk, welckes zoon kranck was te Capernaum. | |
47Ga naar margenoot+Doe deze hoorde dat Iesus kommen was van Iudéa in Galiléam, ghingk hy hén tot hem, end bad hem dat hy hénaf quame, end zynen zoon ghezond maeckte: want hy was doodkranck. | |
48Zo zeyde Iesus tot hem: Ga naar margenoot* Ten zy dat ghy teękens end zeldßame wonderheyden ziet, zo gheloouet ghy niet. | |
49De kœningshouelingk zegt tot hem: Heęr, komm hénaf eęr mijn kindeken stærue | |
50Iesus zegt tot hem: Ga hén, dijn zoon leeft. End de mensch gheloofde dem worde dat hem Iesus zeyde, end ghingk hén. | |
51Doe hy auer hénaf ghingk, entmoettden hem zyne dienstknechten, end boodschapten [hem] end zeyden: Dijn kind leeft. | |
52Zo vraeghde hy van hen de vre in welcker het beter mit hem gheworden was. End zy zeyden tot hem: Ghisteren ter zeuender vren verliet hem de kortß. | |
53Doe mærckte de vader dat het ter zeluer vren [ware], in welcker Iesus hem | |
[pagina 163r]
| |
ghezegt had: Dijn zoon leeft. End hy gheloofde end zijn gansche huyßghezinn. | |
54Dit ander teęken dede Iesus andermael, doe hy wt Iudéa in Galiléam quam. |
|