Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+ ENd het gheschiedde op dier daghen eęnen, doe hy het volck in dem tempel leęrde end euangelizeerde, dat de Ouerpriesters end de Schriftgheleęrden mit den Olderlinghen anquamen, | |
2End spraken tot hem, end zeyden: Zeg ons, wt wat macht doest du dit? of wie is het die dy deze macht gegheuen heeft? | |
3Hy auer andwordde end zeyde tot hen: Ick zal v oock eęn rede vraghen, end Ga naar margenoot+ andworddet my: | |
4De Doop Ioannis was hy vam hemel, of van menschen? | |
5Zy auer ouerleyden by hen zeluen, end zeyden, Zegghen wy vam hemel, zo zal hy zegghen, waerom hebbet ghy dan hem niet ghelooft? | |
6Zegghen wy auer van menschen, zo zal ons het gansche volck steęnighen. Ga naar margenoot+ Want het holdt vœr ghewiß dat Ioannes eęn Propheet zy. | |
7End zy andwordden dat zy niet wisten waer hy hær ware. | |
8End Iesus zeyde tot hen, Zo zeg ick | |
[pagina 142v]
| |
v oock niet, wt wat macht ick dit doe. | |
9Ga naar margenoot* Hy began auer te zeggen tot dem volcke deze verghelijcking: Eęn mensch plantde eęnen wijngaerd, end bestedighde hem [den] landbauweren, end was buyten lands langhe tijd. | |
10End ter bequamer tijd zand hy eęnen dienstknecht wt tot den landbauweren, dat zy hem gauen van der vrucht des wijngaerds: auer de landbauwers sloughen hem, end zonden hem ledigh wt. | |
11End daerenbouen zand hy noch eęnen anderen dienstknecht: Zy auer sloughen den zeluen oock, end handelden hem schandelick, end zonden hem ledigh wt. | |
12End hierenbouen zand hy oock den derden: Zy auer wondden dezen oock, end worpen hem hénwt. | |
13Ga naar margenoot+Auer de Heęr des wijngaerds zeyde: Wat zal ick doen? ick zal dien mynen gheliefden zoon zenden: misschien wanneęr zy hem zien, zullen zy zick entzien. | |
14Doe auer de landbauwers hem zaghen, bedachten zy by zick zeluen, end zeyden: Ga naar margenoot* Deze is de ærfghenaem, Ga naar margenoot‡ kommet, latet ons hem dooden: op dat de ærue onze werde. | |
15End worpen hem ten wijngaerd hénwt, end doodden hem. Wat zal nu de Heęr des wijngaerds hen doen? | |
16Hy zal kommen, end deze landbauwers ommbringhen: end zal den wijngaerd anderen wtgheuen. Doe zy auer dit hoorden, zeyden zy: Dat zy verr. | |
17Hy auer zagh ze an, end zeyde, Wat | |
[pagina 143r]
| |
is dan dit, dat dar gheschreuen is, Ga naar margenoot* De Steęn, den de timmerluyden verworpen hebben, deze is gheworden tot het hoofd des houcks? | |
18Ga naar margenoot‡ Zo wie op dezen steęn vallet, die zal in stucken ghebroken werden: Ga naar margenoot* op wen auer hy vallet, den zal hy verbrijzelen. | |
19Ga naar margenoot+End de Ouerpriesters end de Schriftgheleęrden zochten ter zeluer vren de handen an hem te slaen, end vreęßden zick voor dem volcke: want zy bekenden dat hy op ze deze verghelijcking ghezegt hadde. | |
20Ga naar margenoot* End zy namen acht op hem, end zonden Ga naar margenoot‡ beklickers wt, die zick zeluen veynzen zolden als waren zy rechtuærdigh: op dat zy hem vinghen in der rede, end hem ouerleuerden der Ouerheyt end der macht des landuooghds. | |
21End zy vraeghden hem, end zeyden, Leęrmeęster, wy weten dat du recht zegst end leęrst, end niet achtest het wterlick anzien, mer leęrst den wegh Godes in waerheyt: | |
22Is het ons verorloft eęnem Keyzer beschatting te gheuen, of niet?. | |
23Doe hy bemærckte hœre ærghlistigheyt, zeyde hy tot hen: Wat verzoucket ghy my? | |
24Toonet my den penningk, wiens beeld end opschrift heeft hy? Zy auer andwordden end zeyden: Eęns Keyzers. | |
25Ga naar margenoot+End hy zeyde tot hen: Ga naar margenoot* Zo betalet eęnem Keyzer, dat eęns Keyzers is, end Gode, dat Godes is. | |
[pagina 143v]
| |
26End zy konden zijn word niet bestraffen voor dem volcke: end verwonderden zick zyner andworde, end zweghen still | |
27Ga naar margenoot* Tot hem auer ghinghen zommighe der Saducéeren welcke wederspreken dat dar eęn opstanding zy, end vraeghden hem, | |
28End zeyden: Leęrmeęster, Ga naar margenoot‡ Moses heeft ons gheschreuen, zo iemands broeder stærft, die eęn wijf heeft, end deze kinderlooß stærft, dat zijn broeder het wijf neme, end zynem broeder zaad verwecke. | |
29Dar waren auer zeuen ghebroeders, end de eęrste namm eęn wijf, end starf kinderlooß. | |
30End de tweęde namm die ten wijue, deze starf oock kinderlooß. | |
31End de derde nam ze deßghelijcken: auer oock de zeuen, Ga naar margenoot+ end lieten gheęne kinders na, end storuen. | |
32Ten allerlesten starf oock de vrauw. | |
33Nu in der opstandinghe, welckes wijf onder hen Ga naar margenoot+ werdt zy? want de zeuen hebben ze ten wijue ghehadt. | |
34End Iesus andwordde end zeyde tot hen: De kinders dezer eęwen trauwen, end werden ter trauwe wtghegheuen. | |
35Welcke auer wærdigh gheacht zullen werden die eęwe te verwæruen end de opstanding wt den dooden, die trauwen niet noch werden ter trauwe niet wtghegheuen: | |
36Want zy konnen niet meęr stæruen: want zy zijn Ga naar margenoot* den Enghelen Godes ghelijck, end zijn Godes kinders, dewijl zy kinders zijn der opstanding. | |
[pagina 144r]
| |
37Dat auer de dooden opstaen, heeft oock Moses bewezen by dem haaghbosch, Ga naar margenoot* als hy zegt, dat de Heęr zy de God Abrahams, end de God Isaacs, end de God Iacobs. | |
38God auer is niet [eęn God] der dooden, mer der leuendighen: want zy leuen hem alle. | |
39Ga naar margenoot+Auer zommighe der Schriftgheleęrden andwordden end zeyden: Leęrmeęster, du hebst wel ghezegt. End zy dorsten hem voordan niet meęr iet vraghen. | |
40Ga naar margenoot* Hy auer zeyde tot hen: Hoe zegt men dat Ga naar margenoot+ Christus zy Dauids zoon, End Dauid zelue zegt im psalmbouck, | |
42Tot dat ick legghe dyne vianden tot eęn voetbanck dyner voeten? | |
43Dauid dan heett hem Heęr, end hoe is hy zijn zoon? | |
44Doe auer het gansche volck toehoorde, zeyde hy tot zynen leęriongheren: | |
45Ga naar margenoot* Hoedet v voor den Schriftgheleęrden, die dar willen wandelen in langhen kleęderen, end hebben zeęr gærn de begroetinghen op de marckten, end het voorghestoelte in den Synagoghen, end de vooranzittinghen in den maeltijden: | |
46Ga naar margenoot* Welcke verslinden der weduwen huyzen, end wenden langhe ghebeden voor: deze zullen eęn meęrder ghericht entfanghen. |
|