Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+ ENd hy riep de twælf leęrionghers t’zamen, end gaf hen macht end gheweld ouer alle duuels, end dat zy de zieckten heylden. | |
2Ga naar margenoot‡ End zand ze wt te prediken het kœningkrijck Godes, end de krancken ghezond te maken, | |
3Ende zeyde tot hen: Ga naar margenoot* Nemet niet op den wegh, noch Ga naar margenoot+ stauen, noch male, noch brood noch gheld: oock hebbet niet tweę rocken te ghelijck. | |
4End in wat huyß ghy ingaen zullet, blijuet aldaer, end gaet van daer wt. | |
5Ga naar margenoot* End zo wie v niet annemen, dar gaet wt van dier stad, end schuddet het stof af van uwen voeten, tot eęn ghetuyghniß Ga naar margenoot+ ouer ze. | |
6Zy auer hénwt ghegaen, doortoghen de vlecken, euangelizerende end heylende allenthaluen. | |
7Ga naar margenoot* Herodes auer de vieruorst verhoorde alles wat van hem gheschiedde, end ward wanckelmoedigh, dewijl van zommighen ghezegt ward, dat Ioannes was van den dooden opgheweckt. | |
8End van zommighen, dat Helias was verschenen: van anderen auer, dat eęn Propheet wt den olden was opghestaen. | |
9End Herodes zeyde: Ioannem heb ick onthooft, wie is auer deze, van welckem ick zulcks hoore? end zocht hem te zien. | |
10Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* End de Apostels keęrden weder, end vertelden hem alles wat zy ghedaen | |
[pagina 117r]
| |
hadden. Ga naar margenoot* End hy nam ze mede, end entweeck bezijden af in eęn woeste plaetß by der stad, die dar heett Bethsaida. | |
11Doe auer de scharen dit bekenden, volghden zy hem na: End hy nam ze op, end sprack hen van dem kœningkrijcke Godes, end maeckte ghezond, die ghezondmaking behoufden. | |
12Auer de dagh begann Ga naar margenoot+ te vallen, end de twælue quamen héntoe, end zeyden tot hem: Uerlaet de scharen, op dat zy hén gaen in de vlecken end ommhær in de dorpen, end herberghe end spijß vinden: want wy zijn hier in eęner woester plaetse. | |
13Ga naar margenoot* Hy auer zeyde tot hen: Gheuet ghy hen te eten. Zy auer zeyden: Ga naar margenoot‡ Wy hebben niet meęr dan vijf brooden end tweę visschen, ten zy dat wy hén gaen end spijß koopen vœr all dit volck. | |
14Want dar waren by vijf duyzend mannen. Hy zeyde auer tot zynen leęriongheren: Doet ze neder zitten mit vijftighen in elcker anzate. | |
15End zy deden alzo, end deden ze alle nederzitten. | |
16Hy auer namm de vijf brooden end de tweę visschen, end zagh op na den hemel, end Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot* zeghende ze, end brack ze: end gaf ze den leęriongheren, dat zy ze der scharen voorleyden. | |
17End zy aten alle, end wurden verzaedt: end dar ward opghenomen dat hen van den brocken ouergheschoten was, twælf koruen. | |
[pagina 117v]
| |
18Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* End het gheschiedde doe hy im ghebede end alleęn was, dat oock de leęrionghers mit hem waren, end hy vraeghde ze, end zeyde: Wie zegghen de scharen dat ick zy? | |
19Zy auer andwordden end zeyden: Ga naar margenoot* Ioannes de Dooper: end zommighe, Helias: andere auer, dat dar eęn wt den olden Propheten zy opghestaen. | |
20End hy zeyde tot hen: Auer wie zegghet ghy dat ick zy? Petrus auer andwordde end zeyde: Ga naar margenoot* de Ghezalfde Godes. | |
21Hy auer bedreyghde ze, end ghebood dat zy dit niemanden zegghen zolden, | |
22End sprack: Ga naar margenoot* Des menschen Zoon moet veel lijden, end verworpen werden van den Olderlinghen, end den Ouerpriesteren, end den Schriftgheleęrden, end ghedoodt werden, end ten derden daghe opstaen. | |
23Hy auer zeyde tot hen allen: Ga naar margenoot‡ Zo iemand my nauolghen will, die verloochene zick zeluen, end neme daghlicks zijn cruys op, end volghe my na. | |
24Ga naar margenoot* Want zo wie zijn ziel beholden will, die zal ze verliezen: wie auer zijn ziel verliezet om mynent willen, die zal ze beholden. | |
25Ga naar margenoot+Want wat batet dem mensche dat hy de gansche wæreld wonne, auer verdorue zick zeluen, of beschadighde [zick zeluen]? | |
26Ga naar margenoot‡ Want zo wie zick myner end myner worden schamet, deß zal zick oock des menschen Zoon schamen, wanneęr hy kommen zal in zyner heęrlicheyt, end | |
[pagina 118r]
| |
des Uaders, end der heylighen Enghelen. | |
27Ga naar margenoot* Ick zeg v auer waerlick, hier zijn zommighe van den die hier staen, die den dood gheęnßinns smaken zullen, tot dat zy het kœningkrijck Godes zien. | |
28Ga naar margenoot* Het gheschiedde auer na dezen worden omtrent acht daghen, dat hy mede namm Petrum, end Ioannem end Iacobum, end klamm op den bergh te bidden. | |
29End doe hy bad, ward de ghedaente zijns anghezichts verandert, end zijn kleęd witt end schimmerende. | |
30End zie, tweę mannen spraken mit hem, welcke waren Moses end Helias. | |
31Welcke ghezien wurden in klaerheyt, end zeyden van zynem wtgangk den hy veruullen zolde te Hierusalem. | |
32Petrus auer end die mit hem waren, waren bezwaert mit slape: end doe zy entwaeckten, zaghen zy zijn klaerheyt, end tweę mannen die by hem stonden. | |
33End het gheschiedde in hœrem afscheyden van hem, Petrus zeyde tot Iesu: Ga naar margenoot+ Meęster, het is goed dat wy hier zijn: end dat wy dry hutten maken, dy eęne, end Mosi eęne, end Helie eęne: end wist niet wat hy zeyde. | |
34Ga naar margenoot+Doe hy auer zulcks sprack, quam eęn wolcke, end beschaduwede ze: end zy vreęßden doe die in de wolck inghinghen. | |
35End dar ward eęn stemm wt der wolc- | |
[pagina 118v]
| |
ke die dar zeyde: Ga naar margenoot* Deze is die mijn gheliefde zoon, Ga naar margenoot‡ Hem hooret. | |
36End doe de stemm gheschiedt was, ward Iesus alleęn vonden: end zy zweghen, end verkondighden niemanden niets in den zeluen daghen wat zy ghezien hadden. | |
37Ga naar margenoot* Het gheschiedde auer s’daghs daerna doe zy van dem berghe af quamen, dat hem eęn groote schare entmoettde. | |
38End zie, eęn mann onder der schare riep wt, end zeyde: Leęrmeęster, ick bid dy, bezie doch mynen zoon, want hy is mijn Ga naar margenoot+ eęnigh [zoon]. | |
39End zie, de gheęst grijpt hem an, end hy krijscht van stonden an, end schœrt hem dat hy schuymt, end zwaerlick wijckt hy van hem wanneęr hy hem verschœrt heeft. | |
40End ick heb dyne leęrionghers ghebeden dat zy hem wtworpen, end zy konden niet. | |
41Iesus auer andwordde end zeyde: O ongheloouigh end verkeęrt gheslæchte, hoe lang zal ick by v zijn, end v dulden? bring dynen zoon hær. | |
42End noch doe hy by quam, schœrde hem de duuel, end verschœrde hem. Iesus auer bestrafte den onreynen gheęst, end maeckte het kind ghezond, end gaf het zynem vader weder. | |
43Ga naar margenoot+Zy versloughen zick auer alle ouer der grootdadigheyt Godes. End doe zy zick alle verwonderden ouer allem dat Iesus dede, zeyde hy tot zynen leęriongheren: | |
44Uatet ghy in uwen ooren deze re- | |
[pagina 119r]
| |
den: Ga naar margenoot* want des menschen Zoon zal ouergheleuert werden in der menschen handen. | |
45Ga naar margenoot‡ Auer dit word verstonden zy niet, end het was voor hen verborghen dat zy het niet begrepen: end zy vreęßden hem te vraghen van dezem worde. | |
46Ga naar margenoot* Dar quam auer eęn ouerlegghing onder ze, naemlick, wie onder hen de grootste ware. | |
47Doe auer Iesus bekende het ouerlegghen hœrs herten, namm hy eęn kindeken, end stelde het by zick, | |
48Ga naar margenoot* End zeyde tot hen: Zo wie dit kindeken annemet in mynem name, die neemt my an: Ga naar margenoot‡ end zo wie my annemet, die neemt den an, die my wtghezonden heeft. Ga naar margenoot* Want wie de kleynste is onder v allen, deze zal groot zijn. | |
49Ga naar margenoot‡ Ioannes auer andwordde end zeyde: Ga naar margenoot+ Meęster, wy zaghen eęnen de duuels wtwærpen in dynem name: end wy weerden hem: want hy volght [dy] niet na mit ons. | |
50End Iesus zeyde tot hem: Weeret [hem] niet: Ga naar margenoot* want wie niet teghen ons is, die is vœr ons. | |
51Het gheschiedde auer doe de daghen veruult waren, dat hy zolde hén ghenomen werden, stelde hy zijn anghezicht stracks na Hierusalem te gaen: | |
52Ga naar margenoot+End hy zand boden wt voor zijn anghezicht: welcke hén ghegaen, ghinghen in eęn vlecke der Samariteren, op dat zy hem [herbergh] bereydden. | |
53End zy namen hem niet an, om dat hy zijn anghezicht ghericht had te reyzen | |
[pagina 119v]
| |
na Hierusalem. | |
54Doe auer zyne leęrionghers Iacobus end Ioannes dat zaghen, zeyden zy: Heęr, wilt du dat wy zegghen dat het vuer van dem hemel nederdale, end verteere ze Ga naar margenoot* ghelijckerwijß oock Helias dede? | |
55Iesus auer wand zick omm, end bestrafte ze, end zeyde: Ghy wetet niet welckes gheęstes ghy zijt. | |
56Ga naar margenoot* Want des menschen Zoon is niet kommen der menschen zielen te verdæruen, mer te beholden. End zy reyßden hén in eęn ander vlecke. | |
57Ga naar margenoot* Het gheschiedde auer doe zy ouer wegh ghinghen, dat dar eęn tot hem zeyde: Heęr, ick zal dy nauolghen waer du oock hén gaast. | |
58End Iesus zeyde tot hem: De vossen hebben holen, end de voghels des hemels nesten, auer des menschen Zoon heeft niet waer hy het hoofd nederlegghe. | |
59End hy zeyde tot eęnem anderen: Uolgh my na. Hy auer zeyde: Heęr, verorlof my dat ick eęrst hén ga, end mynen vader begraue. | |
60Iesus auer zeyde tot hem: Ga naar margenoot* Latet de dooden hœre dooden begrauen. du auer ga hén, end verkondigh het kœningkrijck Godes. | |
61End oock eęn ander zeyde: Heęr, ick zal dy nauolghen, Ga naar margenoot* auer verorlof my eęrst eęn afscheyd te maken mit den, die in mynem huyze zijn. | |
[pagina 120r]
| |
end ziet te rugghe, is gheschickt tot dem kœningkrijcke Godes, |
|