Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+ ENd van stonden an in den morghen hielden de Ouerpriesters eęnen raad, mit den Olderlinghen end den Schriftgheleęrden, daertoe de gansche Raad, end leydden Iesum ghebonden hén, Ga naar margenoot* end leuerden hem Pilato. | |
2End Pilatus vraeghde hem: Bist du de kœningk der Iœden? Hy auer andwordde end zeyde tot hem: Du zegst het. | |
3End de Ouerpriesters verklaeghden hem in velen dinghen. | |
4Ga naar margenoot* Pilatus auer vraeghde hem andermael, end zeyde: Andwordest du niets? zie, hoe veel zy teghen dy tuyghen. | |
5Iesus auer andwordde voordan niets, alzo dat zick Pilatus verwonderde. | |
6Op het feęst auer liet hy hen eęnen gheuanghenen loß, den zy begærden. | |
7Ga naar margenoot* Dar was auer eęn, ghenaemt Barabbas, welcker gheuanghen was mit den oproermakeren die im oproer eęn moord ghedaen hadden. | |
8End de schare riep wt, end begann te begæren [dat hy hen dede] ghelijckerwijß hy altijd ghedaen had. | |
9Pilatus auer andwordde hen, end zeyde: Willet ghy dat ick v den kœningk der Iœden entsla? | |
10Want hy wist wel dat hem de Ouerpriesters door nijd ouergheleuert had- | |
[pagina 91v]
| |
den. | |
11Ga naar margenoot* Auer de Ouerpriesters verweckten de schare [te begæren] dat hy hen lieuer Barabbam entsloughe. | |
12Pilatus auer andwordde wederom end zeyde tot hen: Wat willet ghy dan dat ick hem doe, den ghy zegghet, hy zy kœningk der Iœden? | |
13Zy auer kreeschen wederom wt, Cruycigh hem. | |
14Ga naar margenoot+Pilatus auer zeyde tot hen: Wat heeft hy doch quaads ghedaen? Zy auer kreeschen wederom deß te meęr, Cruycigh hem. | |
15Pilatus auer willende der scharen ghenough doen, entslough hen Barabbam, end doe hy Iesum ghegheęsselt had, leuerde hy hem dat hy ghecruycigt wurde. | |
16Ga naar margenoot* De krijgsknechten auer leydden hem hénin in het hof, welck is het richthuys, end roupen te hoop het gansche rott. | |
17End toghen hem eęn purpuren kleęd an: end vlochten eęn doornen kroone, end zetten ze hem op, | |
18End begonnen hem te groeten: Zy ghegroett, Kœningk der Iœden, | |
19End sloughen hem het hoofd mit eęnem riethalm, end bespoghen hem, end vielen op de knyen, end neyghden hem toe. | |
20End na dem zy hem bespott hadden, toghen zy hem het purpur wt, end kleędden hem mit zynen eyghenen kleęderen end leydden hem wt, dat zy hem cruycighden. | |
[pagina 92r]
| |
die dar vam velde quam, den vader Alexandri end Ruphi, dat hy hem het cruys droughe. | |
22Ga naar margenoot* End leydden hem an de plaetß Golgotha, welck beduydt werdt, der hoofdscheelen plaetß. | |
23End zy gauen hem wijn mit myrrhe ghemengt te drincken, end hy nam’s niet. | |
24Ga naar margenoot* End doe zy hem ghecruycigt hadden, Ga naar margenoot‡ bedeęlden zy zyne kleęders, end worpen het lot daerouer, [om te weten] wat eęn ieghelick wegh nemen zolde. | |
25Het was auer de derde vre, end zy cruycighden hem. | |
26Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* End het opschrift zyner beschulding was opgheschreuen, DE KONINGK DER IODEN. | |
27End zy cruycighen mit hem tweę moorders, den eęnen t’zyner rechter, end den anderen t’zyner lincker hand. | |
28End de Schrift is veruult die dar zegt: Ga naar margenoot* End hy is mit den Wetbrekeren gherekent. | |
29Ga naar margenoot* End die dar voorby ghinghen, lasterden hem, end schudtden hœre hoofden, end zeyden: Pfy dy Ga naar margenoot‡ die du den tempel afbrekest, end in dryen daghen opbauwest. | |
30Behold dy zeluen, end dael hæraf van dem cruyce. | |
31Deßghelijcken auer oock spottden de Ouerpriesters zampt den Schriftgheleęrden, end zeyden tot malckanderen: Hy heeft anderen beholden, hy kan hem zeluen niet beholden. | |
32Christus de kœningk Israels, dale | |
[pagina 92v]
| |
nu af van dem cruyce, dat wy het zien end gheloouen. End die mit hem ghecruycight waren, besmadighden hem. | |
33Ga naar margenoot* Doe het auer de zeste vre gheworden was, ward dar eęn duysterniß ouer de gansche ærde tot op de neghende vre. | |
34End ter neghender vren riep Iesus mit luyder stemmen, end zeyde: Ga naar margenoot* Eloi, Eloi, lamma sabachthanj? d’welck beduydt werdt, Mijn God, mijn God, waerom hebst du my verlaten? | |
35End zommighe die dar bystonden, doe zy dit hoorden, zeyden zy: Zie, hy roupt Heliam. | |
36Ga naar margenoot* Dar liep auer eęn toe, end vulde eęn sponsy mit edick, end stellde ze op eęnen riethalm, end gaf hem te drincken, end zeyde: Holdet still, latet ons zien of Helias komme hem af te nemen. | |
37Iesus auer liet een luyde stemm wt, end gaf den gheęst op. | |
38Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* End Ga naar margenoot‡ de voorhangk des tempels schœrde in tweęen, van bouen an tot beneden wt. | |
39Ga naar margenoot* Doe auer de Honderdhoofdmann die teghen hem ouer stond, zagh dat hy mit alzulcken gheschrey den gheęst opghegheuen had, zeyde hy: Waerlick deze mensch was Godes Zoon. | |
40Ga naar margenoot* Dar waren auer oock vrauwen Ga naar margenoot‡ die van verr anschauwden, onder welcken was oock Maria magdalene, end Maria des kleynen Iacobs end Ioses moeder, end Salome: | |
[pagina 93r]
| |
ghedient hadden: end vele andere die mit hem t’zamen hénop na Hierusalem kommen waren. | |
42Ga naar margenoot* End doe het nu auend gheworden was, (dewijl het de dagh der voorbereyding was, die dar is de Uoorsabbath,) quam Ioseph [hærkomstigh] van Arimathéa, eęn eęrbaer raadsheęr, welcker oock zelue wachtde op het kœningkrijck Godes, | |
43End ghingk mit koenheyt hénin tot Pilato, end begærde het lichaem Iesu. | |
44Pilatus auer verwonderde zick, of hy nu dood ware: end riep tot zick den Honderdhoofdmann, end vraeghde hem of hy nu lang dood gheweeßt ware. | |
45End als hy het bekende van dem Honderdhoofdmann, schanck hy dem Ioseph het lichaem. | |
46End hy kocht eęn fijn lijnwaed, end nam hem af, end wand hem in het fijn lijnwaed, Ga naar margenoot* end leyde hem in eęnen grafsteęn die in eęn steęnrootß wtghehauwen was: end wentelde eęnen steęn an des grafsteęns dœre. | |
47Auer Maria Magdalene, end Maria [de moeder] Iose schauwden toe waer hy ghelegt zolde werden. |
|