Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+ ENd hy zeyde tot hen: Amen ick zeg v, dar zijn’der zommighe onder die hier staen, die den dood niet smaken zullen tot dat zy ghezien zullen hebben het kœningkrijck Godes mit kracht ghekommen. | |
2Ga naar margenoot* End zeß daghen daerna, neemt Iesus mede Petrum end Iacobum end Ioannem, end leydt ze op eęnen hooghen bergh byzijden alleęne, end ward voor hen in ghedaente verandert. | |
3End zyne kleęders wurden schimmerende, zeęr witt als sneę, alzulcke als gheęn volder op ærden witt maken kann. | |
4End van hen ward ghezien Helias mit Mose, end spraken t’zamen mit Iesu. | |
5End Petrus andwordde end zeyde | |
[pagina 76r]
| |
tot Iesu: Rabbi, het is goet dat wy hier zijn: latet ons oock dry hutten maken, dy eęne, end Mosi eęne, end Helie eęne. | |
6Hy wist auer niet wat hy sprack: want zy waren versaeght. | |
7End dar ward eęn wolcke die ze beschaduwede, end eęn stemm quam wt der wolcken die dar sprack: Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot* Deze is die mijn gheliefde Zoon, Ga naar margenoot‡ hem hooret. | |
8End van stonden an zaghen zy omhær, end zaghen niemand meęr, dan alleęn Iesum by hen. | |
9Ga naar margenoot* End doe zy van dem berghe afghinghen, ghebood hy hen dat zy niemanden vertellen zolden wat zy ghezien hadden, dan wanneęr des menschen Zoon opghestaen ware van den dooden. | |
10End zy behielden deze rede by zick, end onderuraeghden wat doch ware, op te staen van den dooden. | |
11End vraeghden hem, end zeyden: Wat is het dat de Schriftgheleęrden zegghen Ga naar margenoot* dat Helias eęrst kommen moet? | |
12Hy auer andwordde end zeyde tot hen: Helias ia te voren ghekommen, stelt alles te recht: end [het is toekomstigh] Ga naar margenoot* ghelijckerwijß dar gheschreuen is van des menschen Zone, dat hy veel lijden zal, end vœr niets gheacht werden. | |
13Mer ick zeg v dat Helias kommen zy (end zy hebben an hem ghedaen alles wat zy wolden.) Ga naar margenoot* ghelijckerwijß van hem gheschreuen is. | |
14Ga naar margenoot* End ghekommen tot den leęriongheren, zagh hy eęn groote schare rond om ze, end de Schriftgheleęrden zick mit | |
[pagina 76v]
| |
hen beuraghen. Ga naar margenoot+ | |
15End van stonden an doe de gansche schare hem zagh, ward zy verbaeßt, end liepen toe, end omhelßden hem. | |
16End hy vraeghde de Schriftgheleęrden: Wat beuraghet ghy v mit hen? | |
17End eęn wt der scharen andwordde, end zeyde: Leęrmeęster, ick heb tot dy hær bracht mynen zoon, die eęnen spraeckloozen gheęst heeft, | |
18End zo wanneęr hy hem beuanget, schœrt hy hem, end hy schuymt, end knærsselt mit zynen tanden, end verdwijnt. End ick heb dynen leęriongheren ghezegt dat zy den zeluen wtworpen, end zy konden niet. | |
19Hy auer andwordde hem end zeyde: O du ongheloouigh gheslæchte, hoe lang zal ick by v zijn? hoe lang zal ick v dulden? bringhet hem hær tot my. | |
20End zy brachten den zeluen tot hem: end doe hy hem zagh, van stonden an schœrde hem de gheęst: end ter ærden gheuallen, wentelde hy zick, end schuymde. | |
21End hy vraeghde zynen vader: Hoe langhe tijd is het dat hem dit gheschiedt is? Hy auer zeyde: Uan kinde af. | |
22End menighmael heeft hy hem oock in vuer end in water hén gheworpen, dat hy hem ommbrochte. Ga naar margenoot+ Uermaghst du auer wat, zo erbarm dy onzer hertgrondlick, end komm ons te hulpen. | |
23Iesus auer zeyde tot hem: Zo du kanst gheloouen, [het zal gheschiehen:] Ga naar margenoot* Alle dinghen zijn moghelick dem die | |
[pagina 77r]
| |
dar ghelooft. | |
24End van stonden an schreyde des kinds vader mit tranen, end zeyde: Ick ghelooue, Heęr: Komm mynem onghelooue te hulpen. | |
25Doe auer Iesus zagh dat de schare te hoop liep, bestrafte hy den onreynen gheęst schærplick, end zeyde tot hem: Du spraecklooze end dooue gheęst, ick ghebiede dy: Uaer van hem wt, end vaer voordan niet meęr in hem. | |
26End [de gheęst] kreesch wt, end schœrde hem zeęr, end voer wt: end hy ward als dood, alzo dat vele zeyden: Hy is dood. | |
27Iesus auer greep hem by der hand, end richtde hem op: end hy stond op. | |
28Ga naar margenoot* End doe hy in huyß inghegaen was, vraeghden hem zyne leęrionghers byzonder: Waerom konden wy hem niet wtwærpen? | |
29End hy zeyde tot hen: Alzulck eęn aard kan nerghent mede wtvaren dan door bidden end vasten. | |
30Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* End van daer vertoghen, reyßden zy door Galiléam: end hy wolde niet dat het iemand weten zolde. | |
31Want hy leęrde zyne leęrionghers, end zeyde tot hen: Des menschen Zoon werdt ouergheleuert in der menschen handen: end zy zullen hem dooden: end ghedoodt, zal hy ten derden daghe opstaen. | |
32End zy verstonden dat word niet, end entzaghen zick hem te vraghen. | |
33Ga naar margenoot* End hy quam tot Capernaum: end doe hy im huyze was, vraeghde hy ze: Wat ouerleydet ghy onder malckande- | |
[pagina 77v]
| |
ren op dem weghe? | |
34Zy auer zweghen still: want zy hadden onder malckanderen op dem weghe onderreding ghehadt, wie de grootste ware. | |
35End nederghezeten, riep hy de twælue, end zegt tot hen: Ga naar margenoot* Zo iemand wil de eęrste zijn, die zal de allerleste end aller knecht zijn. | |
36End hy nam eęn kindeken, end stelde’t midden onder ze, end nam t’zelue in zyne armen, end zeyde tot hen: | |
37Ga naar margenoot* Zo wie eęn wt zulckerley kinderkens annemet in mynem name, die neemt my an: Ga naar margenoot+ end zo wie my annemet, die neemt niet my an, mer den die my wtghezonden heeft. | |
38Ga naar margenoot* Ioannes auer andwordde hem, end zeyde: Leęrmeęster, wy hebben eęnen ghezien de duuels wtwærpen in dynem name, welcke ons niet nauolght: end wy hebben hem gheweert, om dat hy ons niet nauolght. | |
39Iesus auer zeyde: Weeret hem niet. Ga naar margenoot* Want dar is niemand die eęnighe krachtighe daad doen zal in mynem name, welcker zal moghen haestlick van my quaad spreken. | |
41Ga naar margenoot* Want zo wie v te drincken gheuet eęnen beker waters in mynem name, om dat ghy Christi zijt, Amen ick zeg v, die zal zynen loon niet verliezen. | |
[pagina 78r]
| |
ærgheret die an my gheloouen, dem ware het beter dat [hem] eęn mœlensteęn om zynen halß ghedaen, end hy in de zeę hén gheworpen wurde. | |
43Ga naar margenoot* End is dy dijn hand hinderlick, zo hauw ze af: Het is dy beter dat du stomphandigh tot den leuen ingaest, Ga naar margenoot+ dan dat du tweę handen hebbende in de helle hénin gaest, in het onwtblusschlick vuer | |
45End is dy dyne voet hinderlick, zo hauw hem af. Het is dy beter, dat du krœpel tot den leuen ingaest, dan dat du tweę voeten hebbende in de helle gheworpen werdest, in het onwtblusschlick vuer: | |
46Daer hœre worm niet stærft, end het vuer niet wtghebluscht werdt. | |
47End is dy dijn oogh hinderlick, zo wærp ze wt. Het is dy beter dat du eęnooghigh in het kœningkrijck Godes ingaest, dan dat du tweę ooghen hebbende in het helsche vuer gheworpen werdest: | |
48Daer hœre worm niet stærft, end het vuer niet wtghebluscht werdt. | |
49Want eęn ieghelick zal mit vuer ghezalten werden: Ga naar margenoot* end alle offer zal mit zalt ghezalten werden. | |
50Ga naar margenoot* Het zalt is eęn goed dingk: zo auer het zalt zaltlooß werdet, waer mede zal men t’zelue smakelick maken? Hebbet zalt in v zeluen, Ga naar margenoot‡ end zijt vreedzaem onder malckanderen. |
|