Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+ EEnd zy quamen ouer d’ander zijde des meers in het landbegrijp der Gadareneren. | |
2End als hy wt dem schepe wtghetreden was, entmoettde hem terstond wt den grafsteęnen eęn mensch mit eęnem onreynen gheęste, | |
3Welcker zijn woning in den grafsteęnen had, end niemand konde hem mit ketenen binden. | |
4Om dat na dem hy menighmael mit boeyen end ketenen ghebonden gheweeßt had, oock de ketens van hem ghebroken, end de boeyen verbrijzelt waren, end niemand konde hem temmen. | |
5End hy was altijd nacht end dagh op de berghen, end in den grafsteęnen | |
[pagina 66v]
| |
krijschende, end slough zick zeluen mit steęnen. | |
6Doe hy auer Iesum zagh van verr, liep hy end viel voor hem neder, | |
7End kreesch mit luyder stemmen end zeyde: Wat is my end dy, Iesu zoon Godes des allerhooghsten? Ick bezweere dy by God, dat du my niet pijnighest. | |
8(Want [Iesus] zeyde tot hem: Uaer wt du onreyne gheęst van dem mensche.) | |
9End hy vraeghde hem: Hoe bist du ghenaemt? End hy andwordde end zeyde: Myne naem is Legion. Want onzer is vele. | |
10End bad hem zeęr dat hy ze niet wt dien landbegrijpe wtzonde. | |
11Aldaer auer by den berghen was eęn groot kudde zwijnen dat dar weydde. | |
12End de duuels baden hem alle, end zeyden: Zend ons in de zwijnen, dat wy daerin varen. | |
13Ga naar margenoot+End van stonden an verorlofde’t hen Iesus. End de onreyne gheęsten wtgheuaren, voeren in de zwijnen: end het kudde ward mit eęnem stormm van bouen af in d’meer ghedreuen. (Hœrer was auer by tweę duyzend) end versmachtden in dem meer. | |
14De zwijnhærders auer vlohen wegh, end boodschapten’t in der stad end op dem velde. End zy ghinghen hénwt te zien wat dar gheschiedt was. | |
15End kommen tot Iesu, end anschauwen den bezetenen die het legioen ghe- | |
[pagina 67r]
| |
hadt had, zitten end bekleędt end wel by zinnen: end zy vreęßden. | |
16End die het ghezien hadden, vertelden hen hoe het toeghegaen was mit dem bezetenen, end van den zwijnen. | |
18End doe hy in’t schip ghetreden was, Ga naar margenoot* bad hem die bezeten gheweeßt had, dat hy mochte by hem zijn. | |
19Auer Iesus liet het hem niet toe: mer zeyde tot hem: Ga hén in dijn huyß tot den dynen, end verkondigh hen wat groote dinghen dy de Heęr ghedaen, end zick dyner erbarmt heeft. | |
20End hy ghingk hén, end begann te prediken in dem Tienstedenlande wat groote dinghen hem Iesus ghedaen hadde: end zy verwonderden zick alle. | |
21Ga naar margenoot* End doe Iesus wederom te schepe hénouer gheuaren was, verzamelde zick eęn groote schare tot hem: end hy was an dem meer. | |
22Ga naar margenoot+End zie, dar quam der Ouersynagooghmeęsteren eęn mit name Iairus: end doe hy hem zagh, viel hy hem te voeten, | |
23End bad hem zeęr, end zeyde: Mijn dochterken ligt in dem wtersten: [ick bid dy] dat du kommest end op ze de handen legghest, op dat zy ghezond werde: end Ga naar margenoot+ zy zal leuen. | |
[pagina 67v]
| |
24End hy ghingk hén mit hem, end eęn groote schare volghde hem na, end zy dronghen hem. | |
26End veel van velen medicijnmeęsteren gheleden, end alle het hœre verteert had, end niet gheholpen was gheweeßt: mer was mit hœr veel ærgher gheworden, | |
27Doe zy hoorde van Iesu, quam zy onder de schare van achter, end roerde zijn kleęd an. | |
28Want zy zeyde: Wen ick zo veel als zyne kleęders anroere, zo zal ick ghezond werden. | |
29End van stonden an verdrooghde de loop hœrs bloeds, end zy Ga naar margenoot+ bekende am lijue dat zy ghenezen was van der plaghe. | |
30End Iesus bekende van stonden an an hem zeluen dat dar eęn kracht van hem wtghegaen was: end wand zick omm onder de schare, end zeyde: Wie heeft myne kleęders angheroert? | |
31End zyne leęrionghers zeyden tot hem: Du ziest dat dy de schare an allen zijden dringt, end du zegst: Wie heeft my angheroert? | |
32End hy zagh rond om, om te zien die, die dat ghedaen had. | |
33De vrauw auer vreęßde end beefde, dewijl zy wiste wat an hœr gheschiedt was: end quam end viel voor hem neder end zeyde hem de gansche waerheyt. | |
[pagina 68r]
| |
ghelooue heeft dy beholden: ga mit vreden, end zy ghezond van dyner plaghe.) | |
35Ga naar margenoot* Doe hy noch sprack, kommen [zommighe] van dem Ouersynagoogmeęster, die dar zeyden: Dijn dochter is dood, wat quelt du den leęrmeęster meęr? | |
36Iesus auer hoorde van stonden an de rede die dar ghezegt ward, end zeyde tot dem Ouersynagooghmeęster: Ureęß niet, gheloof alleęnlick. | |
37End hy liet niet toe dat hem iemand nauolghde, dan Petrus, end Iacobus, end Ioannes de broeder Iacobi. | |
38End hy komt in het huyß des Ouersynagooghmeęsters, end anschauwt de woeling end die dar weęnden end zeęr huylden. | |
39End hénin ghegaen zegt hy tot hen: Wat woelet end weęnet ghy? Het dochterken is niet dood Ga naar margenoot* mer het slaept. | |
40End zy belachten hem. Hy auer warp ze allen wt, end neemt den vader end de moeder des dochterkens mede, end die by hem waren: end gaet hénin daer het dochterken lagh. | |
41End greep de hand des dochterkens an, end zegt tot hœr: Talitha cumi: d’welck werdt wtghelegt, Dochterken, (dy zeg ick,) sta op. | |
42End van stonden an stond het dochterken op, end wandelde: want het was twælf iaren old: end zy entzett- | |
[pagina 68v]
| |
den zick mit grooter entzettinghe. | |
43End hy ghebood hen zeęr dat het niemand weten zolde: end zeyde dat men hœr te eten gaue. |
|