Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett

Cap.xxij.

1

ENd Iesus andwordde, end sprack wederom door verghelijckinghen tot hen, end zeyde:

2

Het kœningkrijck der hemelen is vergheleken eęnem mensche die eęn kœningk was, welcker zynem zone eęn bruyloft anrichtde.

3

End zand zyne knechten wt dat zy de ghenoodden ter bruyloft riepen: end

[p. 41r]

zy wolden niet kommen.

4

Wederom zand hy andere knechten wt, end zeyde: Zegghet den ghenoodden: Zie, mijn maeltijd heb ick bereydt: myne stieren, end ghemestde [beęsten] zijn gheslacht, end alles bereyd: kommet ter bruyloft.

5

Zy auer mißachtden’t end ghinghen hén: de eęn tot zynem eyghenen acker, de ander tot zynem koophandel.

6

De andere auer namen zyne knechten gheuanglick, end deden hen smadigheyt an, end doodden ze.

7

Auer doe de kœningk dat ghehoort had, ward hy toornigh: end ghezonden hebbende zyne hærscharen, bracht die doodslaghers omm, end verbrandde hœr stad.

8

Doe zeyde hy tot zynen knechten: De bruyloft is wel bereyd, auer de ghenoodden waren’s niet wærd.

9

Daerom gaet hén op der weghen zijdeganghen, end roupet ter bruyloft alle die ghy vindet.

10

End de knechten hénwt ghegaen tot den weghen, brachten te zamen alle die zy vonden, oock boozen end goeden: end de bruyloft ward voll mit ⁺ anzittenden [gasten].

+ Gr. anligghenden

11

De kœningk auer hénin ghegaen de anzittenden te beschauwen, ⁺ zagh aldaer eęnen mensch die mit gheęnen bruylofts kleęde bekleędt was,

+ B

12

End zegt tot hem: Uriend, hoe bist du hærin kommen dewijl du gheęn bruylofts kleęd hebst? Hy auer zweegh

[p. 41v]

still.

13

Doe zeyde de kœningk tot den dienaren: Bindet hem voeten end handen, nemet hem hén, end warpet’en wt in de wterste duysterniß. ^* Daer zal zijn gheweęn end tanden knærsseling.

* Matt.8.b.12 end .13.f.42 end .24.d.51 end .25.c.30 Luc.13.f.26

14

^‡ Want vele zijn’der gheropen, weynigh auer wtuerkoren.

‡ Mat.20.b.16

15

^* Doe ghinghen de Phariséers hén, end hielden t’zamen raed, hoe zy hem verstricken zolden in der rede,

* Mar.12.b.13 Luc.20.d.20

16

End zenden tot hem wt hœre leęrionghers zampt den Herodianen, end zeyden: Leęrmeęster, wy weten dat du waerachtigh bist, end leęrest den wegh Godes mit waerheyt, end passest op niemand: Want du ziest niet op het anzien der menschen.

17

Daerom zeg ons, wat dunckt dy: Is het gheorloft eęnem Keyzer ⁺ beschatting te gheuen, of niet?

+ Of. ceyns

18

Doe auer Iesus kende hœr ærgheyt, zeyde hy: Ghy huychelaers, wat verzoucket ghy my?

19

Toonet my de munte der beschatting. End zy brachten hem eęnen penningk voor.

20

End hy zegt tot hen: Wiens beeld end opschrift is dit?

21

Zy zegghen tot hem: Eęns Keyzers. Alsdan zegt hy tot hen: ^* Zo betalet dan eęnem Keyzer wat eęns Keyzers is, end Gode wat Godes is.

* Matt.17.d.25 Rom.13.b.7

22

⁺End doe zy dit hoorden, verwonder-

+ C

[p. 42r]

den zy zick, end lieten hem, end ghinghen hén.

23

^* Ten dien daghe ghinghen tot hem de Sadducéers, die dar zegghen dat dar gheęn opstanding zy, end vraeghden hem,

* Marc.12.b.18 Luc.20.e.27 Act.23.b.8.

24

Zegghende: Leęrmeęster, ^* Moses heeft ghezegt: Zo iemand stæruet end heeft gheęne kinders, dat zijn broeder des zeluen wijf trauwe, end zynem broeder zaed verwecke.

* Deut.25.a.5

25

By ons auer waren zeuen ghebroeders, end de eęrste trauwde eęn wijf end starf, end dewijl hy gheęn zaad hadde, liet hy zijn wijf zynem broeder ouer.

26

Deßghelijcken oock de tweęde end de derde, tot zeuenen toe.

27

Ten allerlesten auer starf oock de vrauw.

28

In der opstandinghe dan welckes wijf zal zy zijn onder den zeuenen? Want zy hebben ze alle ghehadt.

29

Iesus auer andwordde end zeyde tot hen: Ghy dwalet, dewijl ghy niet wetet van den Schriften, noch van der moghentheyt Godes.

30

Want in der opstandinghe trauwen zy niet, end werden ter trauwe niet wtghegheuen: mer ^* zijn als Enghels Godes im hemel.

* 1.Ioan.3.a.2

31

Angaende auer der opstandinghe der dooden hebbet ghy niet ghelezen wat v ghezegt is van Gode die dar spreeckt:

32

^* Ick bin de God Abrahams end de God Isaacs, end de God Iacobs? God is

* Exod.3.b.6 Act.7.d.32 Hebr.11.d.16

[p. 42v]

niet de God der dooden, mer der leuendighen.

33

⁺End doe dit de scharen hoorden, versloughen zy zick ouer zyner leęre.

+ D

34

^* Doe auer de Phariséers ghehoort hadden dat hy den Sadducéeren den mond ghestopt had, quamen zy te hoop ouer eęn.

* Marc.12.c.28

35

^* End dar vraeghde eęn onder hen, eęn Wetgheleęrder, hem verzouckende, end zegghende: Leęrmeęster, welck is het groot ghebod in der Wet?

* Luc.10.d.25

36

Iesus auer zeyde tot hem: ^* Du zalt lief hebben den Heęr dynen God, in dynem ganschem herte, end in dyner ganscher ziele, end in dynem ganschem gemoede.

* Deu.6.a.5 end .10.c.12 end .30.b.6

37

Dit is het eęrste end het groot ghebod.

38

D’ander auer is dezem ghelijck: ^* Du zalt lief hebben dynen naesten als dy zeluen.

* Leui.19.d.18 Marc.12.c.31 Rom.13.c.9 Gala.5.c.14 Ephe.5.a.2 1.Thes.4.b.9 Iacob.2.b.8

39

In dezen tweęen gheboden hanghen de gansche Wet end de Propheten.

40

^‡ Auer doe de Phariséers vergadert waren, vraeghde ze Iesus end zeyde: Wat dunckt v van dem ⁺ Ghezalfden? wiens zoon is hy? Zy zegghen tot hem: Dauids.

‡ marc.12.d.35 Luc.20.g.40

+ of, dem Christo

41

Hy zegt tot hen: Hoe noemt hem dan Dauid im Gheęst, Heęr, daer hy zegt: ^* De Heęr heeft ghezegt tot mynem Heęre: zit te myner rechter hand, tot dat ick dyne vianden stelle tot eęn voetbanck dyner voeten?

* Psal.110.a.1 Act.2.e.34 1.Cor.15.c.25 Hebr.1.d.13 end .10.c.13

42

Zo dan Dauid hem eęn Heęr noemt, hoe is hy zijn zoon?

43

End niemand konde hem eęn word

[p. 43r]

andworden: end niemand dorst hem van dien daghe an meęr vraghen.