Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett

Cap.xvij.

1

⁺ ENd zeß daghen daerna, neemt Iesus tot zick Petrum end Iacobum end Ioannem zynen broeder, end leydt ze byzonder op eęnen hooghen bergh:

+ Marc.9.a.2 Luc.9.d.28

[p. 31r]

2

End ward voor hen in ghedaente verandert: end zijn anghezicht blinckte als de zonn: end zyne kleęders wurden witt als het licht.

3

End zie, van hen wurden ghezien Moses end Helias mit hem t’zamensprekende.

4

Petrus auer andwordde end zeyde tot Iesu: Heęr, het is goed dat wy hier zijn: wilt du, zo latet ons hier dry hutten maken, dy eęne, end Mosi eęne, end Helie eęne.

5

Doe hy noch sprack, zie, zo beschaduwede ze eęn luchtighe wolcke: end zie, eęn stemm wt der wolcke die dar zeyde: ^* Deze is die mijn gheliefde Zoon, in welcken ick eęn welgheuallen heb: ^‡ Hooret hem.

* Esa.42.a.1 Matt.3.d.17 Marc.1.b.11 end .9.a.7 Luc.3.e.22 end .9.e.35. Coloss.1.b.13 2.Pet.1.d.17

‡ Deut.18.d.19 Act.3.d.22.

6

End doe de leęrionghers dit hoorden, vielen zy op hœr anghezicht, end vreęßden zeęr.

7

⁺End Iesus toeghegaen, roerde ze an, end zeyde: Staet op, end vreęzet niet.

+ B

8

Zy auer hœre ooghen opgheslaghen hebbende, zaghen niemand, dan Iesum alleęne.

9

^* End doe zy van den berghe hæraf daelden, beual hen Iesus, end sprack: Zegghet niemanden het ghezichte, tot dat des menschen Zoon van den dooden opsta.

* Marc.9.b.9 Luc.9.e.37

10

^* End zyne leęrionghers vraeghden hem, end zeyden: Wat zegghen dan de Schriftgheleęrden dat ^* Helias eęrst moet kommen?

* Marc.9.b.11

* Mala.4.b.5 Matt.11.b.14 Luc.1.b.13

11

Iesus andwordende zeyde tot hen:

[p. 31v]

Helias zal wel eęrst kommen, end zal alle dinghen weder te recht stellen.

12

Doch ick zeg v, Helias is alrede kommen, end zy hebben hem niet ghekent, mer hebben an hem ghedaen alles wat zy wolden. Alzo zal oock des menschen Zoon van hen lijden.

13

Doe verstonden de leęrionghers dat hy hen van Ioanne den Dooper ghesproken had.

14

^* End doe zy by der schare kommen waren, quam tot hem eęn mensch, zyne knyen voor hem buyghende,

* Marc.9.c.17 Luc.9.e.37

15

⁺End zegghende: Heęr, erbarm dy mijns zoons: want hy is maenzuchtigh, end heeft eęn iammerlick lijden: Want hy valt menighmael in’t vuer, end menighmael in d’water.

+ C

16

End ick heb hem dynen leęriongheren voorghebracht, end zy konden hem niet heylen.

17

Iesus auer andwordde end zeyde: O du ongheloouigh end verkeęrt gheslæchte, hoe lang zal ick by v zijn? hoe lang zal ick v dulden: Bringhet my hem hær.

18

End Iesus bestrafte hem dreyghelick, end de duuel voer wt van hem, end het kind ward ghezond van dier vren an.

19

^* Doe ghinghen de leęrionghers tot Iesu byzonder end zeyden: Waerom konden wy hem niet wtwærpen?

* Marc.9.d.28

20

Iesus auer zeyde tot hen: Om uwes ongheloofs willen: ^* Want amen ick zeg

* Matt.21.b.21 Luc.17.b.6

[p. 32r]

v, zo ghy ghelooue hebbet als eęn mostardkoren [groot is], zo zullet ghy zegghen tot dezen berghe: Uertreck van hier dærwaerd: end hy zal vertrecken: end v zal gheęn dingk ommoghelick zijn.

21

Auer zulckerley aard vaert niet wt dan door bidden end vasten.

22

^+* Doe zy auer verkeęrden in Galiléa zeyde Iesus tot hen: Het is toekomstigh dat des menschen Zoon ouergheleuert werde in der menschen handen,

+ D

* Matt.16.c.21 end .20.b.18 Marc.8.d.31 end .9.e.31. end .10.e.32 Luc.9.c.22 end .18.f.31 end .24.a.6

23

End zy zullen hem dooden, end ten derden daghe zal hy opgheweckt werden. End zy wurden zeęr bedrouft.

24

Auer doe zy tot Capernaum kommen waren, ghinghen tot Petro die de didragmepenninghen entfinghen, end zeyden: Betaelt niet uwe leęrmeęster de didragmepenninghen?

25

Hy zegt: ^* Ia. End als hy in huyß inghegaen was, voorquam hem Iesus, end zeyde: Wat dunckt dy, Simon? Uan wien nemen de kœninghen der ærden tollen of ceynß? van hœren kinderen, of van den vrémden?

* Matt.22.b.22 Rom.13.b.7

26

Petrus zegt tot hem: Uan den vrémden. Iesus zegt tot hem: Zo zijn dan de kinders vrij.

27

Op dat wy ze auer niet ærgheren, zo ga hén an de zeę, wærp den anghel, end neem den visch die eęrst opkomt, end wanneęr du zynen mond zalt gheopent hebben, zalt du eęnen staterpenningk vinden:

[p. 32v]

den zeluen neem, end gheef’en hen vœr my end dy.