Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd2End zeyde tot zynen knechten: Deze is Ioannes de Dooper: hy is van den dooden opgheweckt, end daerom wercken krachtlick in hem de krachtighe daden. | |
3Ga naar margenoot* Want Herodes had Ioannem gheuanghen end ghebonden, end hem in de gheuanghenisse ghelegt, van weghen Heriodaß zijns broeders Philippi wijf. | |
5End als hy hem wolde dooden, entzagh hy zick voor den volcke: Ga naar margenoot* om dat zy hem hielden voor eęnen Propheet. | |
6Ga naar margenoot* Doe auer Herodis gheboortendagh gheholden ward, danste Herodiaß dochter in d’midden: end het beuiel Herodi wel. | |
8Zy auer te voren van hœrer moeder Ga naar margenoot+ toeghestoockt, zeyde: Gheef my hær in eęner schotel het hoofd Ioannis des Doopers. | |
9End de Kœningk ward bedrouft, nochtans om der eęden willen, end der ghener die t’zamen Ga naar margenoot+ anzaten, beual hy dat men’t hœr gaue. | |
10End hén gheschickt hebbende, onthoofde Ioannem in der gheuanghenisse. | |
[pagina 26r]
| |
11Ga naar margenoot+End zijn hoofd ward hær ghedraghen in eęner schotel, end den dochterken ghegheuen: end zy bracht het hœrer moeder. | |
12End zyne leęrionghers toeghekommen, namen het lichaem wegh, end begrouuen’t: end hén ghegaen boodschapten’t Iesu. | |
13Ga naar margenoot* End doe Iesus dit hoorde, entweeck hy van daer te schepe tot eęn woeste plaetß byzonder. End doe dit de scharen hoorden, volghden zy hem na te voete wt den steden. | |
14Ga naar margenoot* End Iesus hærwt ghegaen, zagh eęn groote schare, end hem iammerde hertgrondlick der zeluer, end heylde hœre krancken. | |
15Auer doe het auend gheworden was ghinghen zyne leęrionghers tot hem, end zeyden: De plaetß is woest, end de vre is nu voorby ghegaen: laet de scharen van dy, dat zy hén gaen tot den vlecken, end zick spijß koopen. | |
16Iesus auer zeyde tot hen: Het is hen niet noodigh dat zy hén gaen: Ga naar margenoot* Gheuet ghy hen te eten. | |
17End zy zegghen tot hem: Ga naar margenoot‡ Wy hebben hier niet meęr dan vijf brooden, end tweę visschen. | |
18Hy auer zeyde: Bringhet my die hær. | |
19End beual dat de scharen op’t graß neder zaten: end doe hy de vijf brooden end de tweę visschen ghenomen had, zagh hy op na den hemel Ga naar margenoot* end zeyde lof: End brack de brooden, end gaf ze | |
[pagina 26v]
| |
den leęriongheren: Ga naar margenoot+ de leęrionghers auer den scharen. | |
20End zy aten alle, end wurden verzaedt: end zy namen het ouerschot der brocken op, twælf koruen voll. | |
21Die auer gheéten hadden, waren by vijfduyzend mannen, behaluen vrauwen end kinders. | |
22Ga naar margenoot* End terstond dwang Iesus zyne leęrionghers in’t schip in te gaen, end voor hem hénouer te varen, tot dat hy de scharen van zick liete. | |
23Ga naar margenoot* End doe hy de scharen van zick ghelaten had, klamm hy byzonder op den bergh om te bidden: auer doe het auend was gheworden, was hy aldaer alleęne. | |
24Het schip auer was nu midden in der zeę, end leedt nood van den goluen: want het was teghenwind. | |
25Auer in der vierder nachtwake ghingk Iesus hén tot hen end wandelde op de zeę. | |
26End doe zyne leęrionghers hem op de zeę zaghen wandelen, verschrickten zy end zeyden: Het is eęn spoockghezicht: end kreeschen wt van vreęze. | |
27Iesus auer sprack van stonden an tot hen, end zeyde: Zijt wel ghemoedt, ick bin’t, vreęzet niet. | |
28Ga naar margenoot+Petrus auer andwordde end zeyde tot hem: Heęr, bist du het, zo heet my tot dy kommen op den wateren. | |
29End hy zeyde: Komm hær. End Petrus afghetreden wt den schepe, wandelde op den wateren, dat hy tot Iesu quame. | |
30Doe hy auer eęnen stærcken wind | |
[pagina 27r]
| |
zagh, vreęßde hy: end doe hy begann neder te zincken, kreesch hy wt end zeyde: Heęr, behold my. | |
31Iesus auer van stonden an de hand wtghestreckt hebbende, greep hem an: end zegt tot hem: Du kleyngheloouigher, waerom hebst du ghewanckelt? | |
32End doe zy in’t schip ghetreden waren, stillde zick de wind. | |
33Die auer in’t schip waren, quamen end Ga naar margenoot+ vielen voor hem neder end zeyden: Du bist waerachtlick Godes Zoon. | |
35End doe de mannen der zeluer plaetsen hem kenden, schickten zy wt in dat gansche omligghende landbegrijp: end brachten alle krancken tot hem: | |
36End baden hem dat zy alleęnlick zijns kleęds zoom anroerden: end alle die dar anroerden, wurden ghezond. |
|