Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd1ENd in’t schip getreden, voer hy hén ouer, end quam in zijn eyghen stad. | |
2Ga naar margenoot* End zie, men bracht tot hem eęnen ghichtighen die op eęnen bedde lagh: end doe Iesus hœr ghelooue zagh, zeyde hy tot den ghichtighen: Zy wel ghemoedt zoon, dyne zonden werden dy quijtghelaten. | |
3End zie, zommighe onder den Schriftgheleęrden zeyden by zick zeluen: Ga naar margenoot* Deze lastert God. | |
4End doe Iesus hœre ghedachten zagh, zeyde hy: Waerom dencket ghy | |
[pagina 14r]
| |
booß in uwen herten? | |
5Want welck is lichter te zegghen: Dy werden de zonden quijtghelaten: of te zegghen: Sta op, end wandel? | |
6Op dat ghy auer wetet dat des menschen Zoon macht hebbe op ærden de zonden quijt te laten (zo zegt hy tot den ghichtighen,) Sta op, end neem dijn bedde op, end ga hén in dijn huyß. | |
7End hy opghestaen, ghingk hén in zijn huyß. | |
8Doe auer de scharen dit ghezien hadden, verwonderden zy zick, end prezen God, die zulckerley macht den menschen ghegheuen had. | |
9Ga naar margenoot‡ End Iesus van daer voorby ghegaen, zagh eęnen mensch an den tolhuyze zitten, gheheeten Mattheus, end zegt tot hem: Uolg my na. End hy stond op, end volghde hem na. | |
10Ga naar margenoot+End het gheschiedde, doe Iesus [ten dissche] Ga naar margenoot+ anzat in den huyze, zie, vele tollenaers end zondaers ghekommen, zaten t’zamen an mit Iesu end zynen leęriongheren. | |
11D’welck de Phariséers ghezien hebbende, zeyden tot zynen leęriongheren: waerom eett uwe leęrmeęster mit den tollenaren end zondaren? | |
12Doe auer Iesus dat hoorde, zeyde hy tot hen: Die stærck zijn, behouuen des medicijnmeęsters niet, mer die kranck zijn. | |
13Gaet auer hén, end leęrnet wat het zy: Ga naar margenoot* Ick will barmhertigheyt, end niet offer. Ga naar margenoot‡ Want ick bin niet kommen de | |
[pagina 14v]
| |
gherechtighen te roupen, mer de zondaers ter ghemoedbeteringhe. | |
14Ga naar margenoot* Doe ghinghen de leęrionghers Ioannis tot hem, end zeyden: Waerom vasten wy end de Phariséers zo veel, dyne leerionghers auer vasten niet? | |
15End Iesus zeyde tot hen: Ga naar margenoot‡ Konnen oock der bruyloft zoons trœrigh zijn zo lang de Bruydegom by hen is? De daghen auer zullen kommen wanneęr de Bruydegom van hen afghenomen zal werden, end dan zullen zy vasten. | |
16Niemand zett eęnen lap rauwen lakens op eęn old kleęd: want de lap des zeluen neemt [wat] van den kleęde af, end de schœre werdt ærgher. | |
17Ga naar margenoot* Men doet oock gheęnen nieuwen wijn in olde lederzacken: anders zo bærsten de lederzacken, end de wijn werdt wtghestortt, end de lederzacken verdæruen: mer men doet den nieuwen wijn in nieuwe lederzacken, end zy werden beyde t’zamen beholden. | |
18Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Doe hy deze dinghen mit hen sprack, zie, dar quam eęn Ouerste, end Ga naar margenoot+ viel voor hem neder, zegghende: Mijn dochter is nu ghestoruen, mer komm, end leg dijn hand op ze, end zy zal leuen. | |
19End Iesus opghestaen, volghde hem na, end zyne leęrionghers. | |
20Ga naar margenoot* (End zie, eęn vrauw die twælf iaren lang Ga naar margenoot‡ bloedganghigh gheweeßt had, van achter byghekommen, roerde zijns kleęds zoom an. | |
21Want zy had by hœr zeluen ghezegt: Zo ick alleęnlick zijn kleęd anroere, | |
[pagina 15r]
| |
ick zal ghezond werden. | |
22Iesus auer wand zick om, end doe hy ze zagh, zeyde hy: Zy wel ghemoedt, dochter, dijn ghelooue heeft dy beholden. End van dier vren an ward de vrauw ghezond.) | |
23Ga naar margenoot* End doe Iesus in des Ouersten huyß kommen was, end zagh de pijpers end de woelende schare, zeyde hy tot hen: | |
24Wijcket: want het dochterken is niet dood, mer het Ga naar margenoot* slaept. End zy belachtden hem. | |
25Als auer de schare hærwt ghedreuen was, ghingk hy hénin, end namm het by der hand: end het dochterken stond op. | |
26End dit gheruchte ghingk wt ouer dat gansche land. | |
27End doe Iesus van daer voorby ghingk, volghden hem tweę blinden na, roupende end zegghende: Du Zoon Dauids, erbarm dy onzer. | |
28Ga naar margenoot+End doe hy in huyß kommen was, ghinghen de blinden tot hem: End Iesus zegt tot hen: Gheloouet ghy dat ick dit doen kan? Zy zegghen tot hem: Ia, Heęr. | |
29Doe roerde hy hœre ooghen an, end zeyde: U gheschiehe na uwen ghelooue. | |
30End hœre ooghen wurden gheopent: Ga naar margenoot* end Iesus verbood hen dreyghelick, end zeyde: Ziet toe dat het niemand wete. | |
[pagina 15v]
| |
zetenen mensch. | |
33End doe de duuel was wtgheworpen, sprack de stomme: end de scharen verwonderden zick, end zeyden: Zulcks verscheen noyt in Israel. | |
35Ga naar margenoot‡ End Iesus ghingk alle de steden end de vlecken omhær, leęrende in hœren Synagoghen, end predikende het Euangelium des Kœningkrijcks, end heylende allerley zieckte end allerley quale onder t’volck. | |
36Ga naar margenoot* Doe hy auer de scharen ghezien had, iammerde hem hœrer hertgrondlick, om dat zy ontbonden end verworpen waren als Ga naar margenoot* schapen die gheęnen hærder hebben. | |
37Doe zeyde hy tot zynen leęriongheren, Ga naar margenoot‡ De ooghst is wel groot, auer weynigh zijn de arbeyders. | |
38Ga naar margenoot* Daerom biddet den Heęr des ooghsts dat hy arbeiders in zynen ooghst Ga naar margenoot+ wtstoote. |
|