Het Nieuvve Testament, dat is, Het nieuwe Verbond onzes Heeren Iesu Christi, Na der Grieckscher waerheyt in Nederlandsche sprake grondlick end trauwlick ouerghezett
(2012)–Jan Utenhove– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 12r]
| |
1DOe hy auer van den berghe hæraf ghegaen was, volghden hem vele scharen na. | |
2Ga naar margenoot* End zie, dar quam eęn melaetsch, end Ga naar margenoot+ bad hem an, zegghende: Heęr, zo du wilt, kanst du my reynighen. | |
3End Iesus de hand wtghestreckt hebbende, roerde hem an, end zeyde: Ick wil, zy ghereynight. End van stonden an ward zijn melaetscheyt ghereynight. | |
4End Iesus zegt tot hem: Zie toe dat du het niemanden zegghest: mer ga hén, vertoon dy zeluen den Priester, end offer de gaue Ga naar margenoot* die Moses verordent heeft, hen tot ghetuyghniß. | |
5Ga naar margenoot* Doe auer Iesus hénin ghegaen was te Capernaum, ghingk eęn Honderdhoofdmann tot hem, hem biddende, | |
6End zegghende: Heęr, mijn knecht ligt t’huyß ghichtigh, zwaerlick ghepijnight. | |
7End Iesus zegt tot hem: Ick zal kommen end hem ghezond maken. | |
8End de Honderdhoofdmann andwordde end zeyde: Heęr, ick bin niet bequaem dat du onder mijn dack hénin gaest: Ga naar margenoot* mer spreeck Ga naar margenoot+ eęn eęnlick word, end mijn knecht zal ghezond werden. | |
9Ga naar margenoot+Want oock ick bin eęn mensch onder [eęns anders] macht, hebbende onder my krijghsknechten, end ick zeg tot dezen: Ga hén, end hy gaet: end tot den anderen, Komm hær, end hy kommt: end tot mynen knecht, Doe dit, end hy doet het. | |
10Doe auer Iesus dit ghehoort had, verwonderde hy zick, end zeyde tot den | |
[pagina 12v]
| |
die hem nauolghden: Amen ick zeg v, zo grooten ghelooue heb ick ia in Israel niet vonden. | |
11Ga naar margenoot* Auer ick zeg v, dat’ter vele kommen zullen vam Oosten end Westen, end mit Abraham end Isaac end Iacob im kœningkrijcke der hemelen anzitten: | |
12Ga naar margenoot* Auer de kinders des kœningkrijcks zullen hénwt gheworpen werden in de wterste duysterniß: Ga naar margenoot* daer zal zijn gheweęn end tanden knærsseling. | |
13End Iesus zeyde tot den Honderdhoofdman: Ga hén, end dy gheschiehe als du ghelooft hebst. End zijn knecht ward ter zeluer vren ghezond. | |
14Ga naar margenoot* End Iesus ghekommen in’t huyß Petri, zagh des zeluen wijfs moeder [te bedde] ligghen, end kortszuchtigh. | |
15End roerde hœr hand an, end de kortß verliet ze, end zy stond op, end diende hen. | |
16Ga naar margenoot* Auer als het nu auend gheworden was, bracht men vele bezetenen tot hem, end hy warp de gheęsten wt mit den worde, end heylde alle krancken: | |
17Ga naar margenoot+Op dat veruult wurde dat dar ghezegt was door den Propheet Esaiam, die dar spreeckt: Ga naar margenoot* Hy heeft onze zwackheyden [op zick] ghenomen, end onze zieckten ghedraghen. | |
18Doe auer Iesus vele scharen rond om zick zagh, hiet hy ze hénouer varen. | |
19Ga naar margenoot* End eęn Schriftgheleęrder bygekommen, zeyde tot hem: Leęrmeęster, ick zal dy volghen waer du oock hén gaest. | |
[pagina 13r]
| |
20End Iesus zegt tot hem: De vossen hebben holen, end de voghels des hemels nesten: auer des menschen Zoon heeft niet waer hy t’hoofd nederlegghe. | |
21Auer eęn ander zyner leęriongheren zeyde tot hem: Heęr, verorlof my dat ick eęrst hén ga, end mynen vader begraue. | |
22Iesus auer zeyde tot hem: Uolg du my na, end laet Ga naar margenoot* de dooden hœre dooden begrauen. | |
24End zie, dar ward eęn groot stormm in der zeę, alzo dat het schip mit goluen bedeckt ward: hy auer sliep. | |
25End zyne leęrionghers byghekommen, weckten hem op, end zeyden: Heęr, behold ons, wy vergaen. | |
26End hy zegt tot hen: Wat zijt ghy versaeght, ghy kleyngheloouighen? Doe stond hy op, Ga naar margenoot* end bestrafte de winden end de zeę: end dar ward eęn groote stilheyt. | |
27Ga naar margenoot+De menschen auer verwonderden zick, zegghende: Wat is deze vœr eęn, dat hem oock de winden end de zeę ghehoorzaem zijn? | |
28Ga naar margenoot* End doe hy hénouer ghekommen was in d’landbegrijp der Gergeseneren, entmoetden hem tweę bezetenen, wt den grafsteęnen kommende, zeęr wreęd, alzo dat niemand konde ouer dien wegh voorby gaen. | |
29End zie, zy kreeschen, zegghende: | |
[pagina 13v]
| |
Ga naar margenoot+ Wat is ons end dy Iesu Zoon Godes? bist du hær kommen ons te pijnighen eęr het tijd is? | |
30Dar was auer verr van hen eęn kudde veler zwijnen dat dar weydde. | |
31De duuels auer baden hem, zegghende, Zo du ons wtwærpst, zo verorlof ons in het kudde zwijnen te varen. | |
32End hy zegt tot hen: Uaret hén. Zy auer wtgheuaren, voeren in het kudde zwijnen. End zie, het gansche kudde zwijnen ward mit eęnen stormm van bouen af in de zeę ghedreuen, end zy storuen in den wateren. | |
33De hærders auer vlohen wegh: end in de stad ghekommen, boodschapten alle dinghen, end wat den bezetenen gheschiedt was. | |
34End zie, de gansche stad ghingk hærwt Iesu enteghen: end doe zy hem zagen, Ga naar margenoot* baden zy dat hy vertrecken wolde van hœren palen. |
|